Η απώλεια του Σπύρου Φωκά, του Έλληνα Ομάρ Σαρίφ με την διεθνή μεγάλη καριέρα στο σινεμά

Στην ηλικία των 86 ετών έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Σπύρος Φωκάς, ο οποίος αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα υγείας τα τελευταία χρόνια. Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου και ίσως ο μόνος που κατάφερε να κάνει και διεθνή καριέρα με τη συμμετοχή του σε μεγάλες παραγωγές. Την είδηση της απώλειάς του γνωστοποίησε με ανάρτησή της η σύζυγός του Λίλιαν, ενώ συγκινούν τα λόγια του πιστού του φίλου.

Ο έλληνας γόης που λάτρεψε ο Ιταλικός και διεθνής κινηματογράφος

Το κανονικό όνομα του Σπύρου Φωκά, ήταν Σπύρος Ανδρουτσόπουλος με καταγωγή από την Πάτρα και στάθηκε αρκετά τυχερός από το ξεκίνημά του στην υποκριτική. Η συμμετοχή του το 1959 στην ταινία «Ματωμένο ηλιοβασίλεμα» η οποία και προβλήθηκε στη συνέχεια στο κινηματογραφικό φεστιβάλ των Καννών, ήταν η αφετηρία για τη διεθνή του καριέρα.

Τη στιγμή που παίρνει την απόφαση να πάει για οντισιόν στα στούντιο της Τσινετσιτά στην Ιταλία, κάνει παράλληλα και τις κινηματογραφικές του επιτυχίες στην Ελλάδα. Ποιος άλλωστε θα ξεχάσει τον ρόλο του στο πλευρό της Ζωής Λάσκαρη στην ταινία «Στεφανία»; Ή την ταινία «Ντάμα σπαθί» με την Έλενα Ναθαναήλ και τον «Εγωισμό»; Συμμετείχε σε διεθνείς παραγωγές όπως στις ταινίες «Όταν θέλει η γυναίκα» στο πλευρό της Λάιζα Μινέλι και ο «Ο Ρόκο και τα αδέλφια του», την κορυφαία ταινία του Λουκίνο Βισκόνται στο πλευρό της εξίσου κορυφαίας Κατίνας Παξινού.

Από τις σχεδόν 80 ελληνικές και ξένες ταινίες του, ξεχωριστές παραμένουν και οι συμμετοχές του στο «Ράμπο 3» και το «Διαμάντι του Νείλου» δείχνοντας την ευκολία με την οποία πέρασε στον απαιτητικό κόσμο του Hollywood.

Συνεργάστηκε σε αρκετές θεατρικές παραστάσεις ενώ συμμετείχε και σε ελληνικές σειρές στην τηλεόραση, σε βασικούς αλλά και guest ρόλους. Θυμόμαστε δύο από αυτές. Ως ο Κρητικός Σταματάκης στη σειρά «Της αγάπης μαχαιριά» αλλά και στο πλευρό της Ντένης Μαρκορά στους «Δύο ξένους».

Στενή του φίλη από τα χρόνια της καριέρας στον Ιταλικό κινηματογράφο, υπήρξε η Ειρήνη Παππά. Όταν εκείνη έφυγε από τη ζωή, της έγραψε ένα γράμμα όπου ανέφερε χαρακτηριστικά: «Αγαπημένη μου, μεγάλη μας αδελφή, τότε στην Ιταλία θυμάσαι. Η βροντερή φωνή σου αντηχεί. Αντίο βασίλισσά μου».

Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε και πολύ σοβαρά οικονομικά προβλήματα για τα οποία είχε μιλήσει δημόσια: «Η πολιτεία; Ενδιαφέρεται για σένα ή για μένα; Δε γίνεται να μου δίνεις τιμητική σύνταξη και να με τιμάς με 600 ευρώ. Μου φέρθηκε καλά η μοίρα, αλλά είναι δύσκολα τώρα».

Τον αποκάλεσαν τον Έλληνα Ομάρ Σαρίφ - με τον οποίο γνωρίζονταν προσωπικά - αλλά ο ίδιος δεν δέχτηκε ποτέ τον τίτλο του ζεν πρεμιέ, αν και ήταν ασύγκριτη η γοητεία του, ακόμη και όταν βρισκόταν στο ίδιο σετ με τον Αλαίν Ντελόν στην ταινία «Ο Ρόκο και τα αδέλφια του».

Έκανε τρεις γάμους και η τελευταία σύζυγός του Λίλιαν με την οποία παντρεύτηκαν πριν από δέκα χρόνια, έμεινε κοντά του μέχρι το τέλος. Αν και αυτό το τέλος δεν του άξιζε, αφού ζούσε σχεδόν στα όρια της οικονομικής επιβίωσης.

Εκείνη τον αποχαιρέτησε με ένα τραγούδι της Βίκυς Μοσχολιού «Δειλινά» και γράφοντας το «Καλή αντάμωση».

Συγκινητικό ήταν και το αντίο του καλού του φίλου Παύλου Ρηγάτου ο οποίος στην ανάρτησή του εκφράζοντας και ένα παράπονο: «Ο Σπύρος Φωκάς αγαπήθηκε από όλον τον κόσμο και έκανε υπερήφανη την Ελλάδα μας με τη διαδρομή και το ήθος του. Ήταν όμως όπως έλεγε Έλληνας με τη σημασία της λέξεως, αγαπούσε κάθε τι το ελληνικό. Δυστυχώς όπως γίνεται συνήθως, δεν του έδωσαν την πρέπουσα σημασία και ιδίως στα τελευταία χρόνια που περνούσε δύσκολα».

Συγκινητικό ήταν και το αντίο από την Finos Films, την εταιρεία παραγωγής με την οποία ο ηθοποιός έκανε μερικές από τις πιο σημαντικές ταινίες της καριέρας του:« Σήμερα το πρωί πέταξε για την γειτονιά των αγγέλων ο αγαπημένος μας ηθοποιός Σπύρος Φωκάς. Γοητευτικός, ταλαντούχος και χαμηλών τόνων, ο Σπύρος ήταν από τους πρώτους Έλληνες ηθοποιούς που έκανε διεθνή καριέρα παίζοντας δίπλα σε μεγάλους σταρ όπως η Λάιζα Μινέλι, ο Αλέν Ντελόν και ο Σιλβέστερ Σταλόνε. Η αγάπη του για την Ελλάδα, όμως, τον γύριζε πάντα πίσω στον τόπο του, χαρίζοντας μας λίγες αλλά αξιόλογες εμφανίσεις στο ελληνικό σινεμά, όπως στις ταινίες «Εγωισμός» και «Στεφανία» αμφότερες του Γιάννη Δαλιανίδη. «Αυτός ο ξερός κρότος της κλακέτας θα σε συνοδεύει σε όλες τις σκηνές της ζωής σου, σαν να ‘ναι και αυτή σινεμά μέχρι να φτάσεις στους τίτλους τέλους». – Σπύρος Φωκάς

Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του.
Αντίο Σπύρο».