Η Κατερίνα Βρανά μετά τη «Βρανάσταση» είναι μια γυναίκα φίνα «Ντερμπεντέρισσα» με ψηλοτάκουνα

Ήταν Απρίλιος του 2017 όταν η Κατερίνα Βρανά έπαθε ξαφνικά διάτρηση εντέρου στο πλαίσιο ενός επαγγελματικού ταξιδιού της στη Μαλαισία. Στο νοσοκομείο δεν έγινε έγκαιρη διάγνωση με αποτέλεσμα να παλέψει μέχρι και με τη σηψαιμία αυτή η νικήτρια. Μία από τις αληθινές Survivors σε τούτο το ριάλιτι που λέγεται ζωή. Πάνε παραπάνω από πέντε χρόνια από «εκείνη» τη μέρα που έγινε η «Βρανάσταση» και που η Κατερίνα Βρανά απέδειξε πως είναι Superwoman παραδεχόμενη πως τελικά δεν είναι Superwoman. (Αληθινός ορισμός της Superwoman, ε;).

Πιο γενναία από τον ορισμό της λέξης, πιο γρήγορη από τη στιγμή που αναγκάστηκε να χρησιμοποιεί αναπηρικό αμαξίδιο, πιο ειλικρινής απ΄όσο η ίδια η αλήθεια θα μπορούσε να αντέξει και πολύ αθυρόστομη -σε τέτοιο μάλιστα βαθμό, που αρμόζει στους ανθρώπους που ξέρουν τη σημασία της πραγματικής ευγένειας. Η Κατερίνα Βρανά λέει πως μετά τη «Βρανάσταση» έχει πολλά νεύρα σε κάποιους τομείς ενώ σε κάποιους άλλους, στους βασικούς, έχει γίνει καλύτερος άνθρωπος. Έχοντας ως πραγματικό και ισχυρότατο όπλο το χιούμορ, η μεγαλύτερη επαναστατική πράξη της είναι ότι απέδειξε πως όντως διαθέτει αυτό το χιούμορ μετά από την περιπέτεια της υγείας της. Στην ερώτηση «Αν ο Θεός είχε χιούμορ» τι θα της έλεγε εκείνη απαντά «Μετά από 'μένα το χάος» και κάπως έτσι «χαωθήκαμε» μαζί σε ένα σύντομο Q&A.

Με αφορμή τις εμφανίσεις της κάθε Δευτέρα και Τρίτη, με την παράσταση «Ντερμπεντέρισσα» στο θέατρο Αργώ (Ελευσινίων 13-15) η πιο δημοφιλής stand up comedian της Ελλάδας αποδεικνύει πως είναι εκείνη η γυναίκα η φίνα που θα θέλαμε να είναι η καλύτερή μας φίλη με την οποία θα πίναμε καφέ αναλύοντας από την πολιτική επικαιρότητα μέχρι τις τάσεις της μόδας και όλο το ενδιάμεσο μέσω της χιουμοριστικής οδού.

Αλήθεια, πόση Κατερίνα Βρανά αντέχεις;

Κυρία Βρανά, αναρωτιέμαι ποια είναι τα αγαπημένα σας παπούτσια και γιατί.

Τα τακούνια. Δεν χρειάζεται εξήγηση. Τις γόβες στιλέτο, τώρα που είμαι ανάπηρη, τις φοράω συνέχεια και δεν πονάνε τα πόδια μου. Αγαπημένα μου χρώματα είναι το κόκκινο, το χρυσό, το leopard.

Μιλώντας για παπούτσια και για στιλ, είμαι περίεργη να μάθω αν πέσατε ποτέ στα πατώματα για έναν έρωτα.

Έναν; Τι έναν; Και δύο και τρεις φορές. Τώρα είμαι μόνη και είμαι πολύ καλά. Είμαι ελεύθερη και νιώθω πως αυτή η ελευθερία είναι σε μια καλή στιγμή στη ζωή μου διότι δεν έχω να δώσω κάτι τώρα. Και όσο και να μην θέλω, ξέρω ότι αυτός ο έρωτας θα μού ξανατύχει.

Ας αφήσουμε τα πατώματα και ας πιάσουμε το ταβάνι που όλοι το κοιτάμε σε διάφορες φάσεις απολογισμού. Τι σκέφτεστε εσείς;

Ότι αν δω μια αράχνη δεν μπορώ να φύγω τρέχοντας. Αυτό συνέβη, με μια κατσαρίδα που βρέθηκε στο κρεβάτι μου και δεν καταλαβαίνεις τι έγινε (γέλια).

(Επίσης γέλια). Αντιλαμβάνομαι ότι το χιούμορ σας μετά την περιπέτειά σας έχει περάσει σίγουρα σε άλλο level. Είναι επίσης γνωστό στον χώρο πως διαθέτετε και τσαμπουκά. Τι άλλο πρέπει να ξέρουμε για εσάς;

Είμαι η Κατερίνα και είμαι καλά. Προσπαθώ να είμαι πολύ ευέλικτη, να μην βαλτώνω, και να μην κρίνω τους ανθρώπους. Νομίζω πως ζούμε σε μια εποχή που είναι πάρα πολύ εύκολο να κρίνεις τον άλλον.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που πήρε από την περιπέτεια με την υγεία της η ευέλικτη Κατερίνα;

Να προσέχω την υγεία μου παραπάνω. Πιο πριν νόμιζα πως είμαι Superwoman. Τώρα με το που νιώθω κούραση τρέχω κατευθείαν για εξετάσεις. Και αυτό δεν είναι αδυναμία, αλλά δύναμη. Παλαιότερα θεωρούσα το αντίθετο. Μερικές φορές μαγκιά δεν είναι να προχωράς αλλά μαγκιά είναι να ξέρεις πότε να σταματήσεις. Πότε να ρίξεις ταχύτητα και να κάτσεις κάτω. Είναι οκ να μην είσαι οκ. ΟΚ;

Παράλληλα, είστε και ένας πολύ τυχερός άνθρωπος και μια γυναίκα που νίκησε. Σε ποιους ανθρώπους χρωστάτε ένα ευχαριστώ;

Μόνο κέρδισα από την περιπέτειά μου. Νιώθω πάρα πολύ τυχερή για τη στήριξη που έχω λάβει και δεν θα μπορούσα να βγαίνω και να γελάω αν δεν υπήρχαν όλοι εκείνοι που ήταν δίπλα μου σε όλη αυτή τη δοκιμασία. Και μιλάω για όλους: από γιατρούς και νοσοκόμους μέχρι οικογένεια, φίλους και συναδέλφους. Ήταν όλοι εκεί για μένα όταν άνοιξα τα μάτια μου. Ήρθαν πριν καν προλάβω να τους αναζητήσω. Ίσως είμαι διπλά τυχερή.

Η περιπέτεια με την υγεία σας σάς έκανε καλύτερο άνθρωπο; Και πού σάς έκανε χειρότερη;

Προφανώς με άλλαξε και ίσως να έγινα καλύτερος άνθρωπος, ναι. Τα νεύρα μου ίσως είναι σε χειρότερη κατάσταση. Όσο και να σε βοηθάει κάποιος, το γεγονός πως εξαρτάσαι και δεν μπορείς να κάνεις πράγματα όπως πριν- δεν είναι το ίδιο. Αυτό είναι φοβερά εκνευριστικό. Βέβαια, το να ξέρεις να δέχεσαι τη βοήθεια σημαίνει πως μπορείς και να την προσφέρεις κιόλας.

Ποια είναι η μεγαλύτερη ανασφάλειά σας;

Οποιαδήποτε ανασφάλεια πλέον έχει να κάνει με την αναπηρία. Είναι δηλαδή πολύ πρακτικές οι ανασφάλειές μου σε σχέση με παλαιότερα που ήταν σε θεωρητικό επίπεδο. Τώρα οι ανασφάλειες κινούνται γύρω από το να είμαι πιο αυτόνομη.

Τι σας στοίχησε περισσότερο στο day to day η περιπέτεια με την υγεία σας;

Η όραση μου μού στοίχισε περισσότερο. Και το ότι δεν μπορώ να γράψω. Θα πρέπει να αποστηθίσω ένα τηλέφωνο. Δεν μπορώ να κρατήσω σημειώσεις ενώ μιλάω.

Γιατί η λέξη αναπηρία θεωρείται ταμπού;

Έλα μου ντε. Μπορείτε εσείς να απαντήσετε σε αυτό; Δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείται ταμπού. Πραγματικά δεν το καταλαβαίνω αυτό το πράγμα. Ίσως να φοβόμαστε και τις λέξεις, τι να πω! Ξέρω ότι η αντιμετώπιση της αναπηρίας στην Ελλάδα είναι λίγο περίεργο ζήτημα. Είμαστε ακόμα πολύ πίσω όμως πιστεύω πως αυτό είναι κάτι που θα φτιάξει σιγά σιγά. Δεν ξέρω αν έχω βοηθήσει κάποιον με τη στάση μου ή αν εκνεύρισα. Εγώ αυτό που έκανα είναι να πω τα πράγματα με το όνομά τους. Ίσως γιατί δεν φοβάμαι τις λέξεις. Αυτό που με ενοχλεί εμένα είναι κάτι πιο ουσιαστικό και όχι οι λέξεις. Όπως για παράδειγμα η έλλειψη πρόθεσης για αλλαγή. Ότι παντού υπάρχουν σκάλες! Πώς γίνεται να ενοχλεί η λέξη αναπηρία και όχι η έλλειψη μέριμνας! Πουθενά στον κόσμο δεν συμβαίνει αυτό!

Σε ποια ηλικία καταλάβατε πως μπορείτε να κάνετε τον κόσμο να γελάει; Τι σας κάνει εσάς να γελάτε;

Στο Λύκειο. Κάπου εκεί. Γελάω και βρίσκω αστεία σε βαθμό ιδιοφυίας συνθήματα που υπάρχουν στο Twitter ή σε τοίχους ή οπουδήποτε. Ένα στιλ ειρωνείας και σαρκασμού που έχουν οι Έλληνες.

Το πώς χρησιμοποιούμε τη γλώσσα μού αρέσει πάρα πολύ. Μακάρι να είχαμε όλοι αυτοσαρκασμό. Αισθάνομαι πως παίρνουμε τους εαυτούς μας πολύ σοβαρά.

Τι είναι αυτό που θεωρείτε εξυπνάδα;

Το χιούμορ, τον αυτοσαρκασμό... Έχω γνωρίσει πολύ έξυπνα άτομα τα οποία, όμως, δεν έχουν καμία εξυπνάδα στην καθημερινότητα. Έχω γνωρίσει βεβαίως και βλάκες που νόμιζαν πως είναι έξυπνοι και είχαν ξεχάσει τα βασικά, όπως για παράδειγμα να είναι άνθρωποι.

Ποιο χιούμορ θεωρείτε κακό;

Όταν κοροϊδεύεις κάποιον που δεν είναι σε θέση ισχύος. Που είναι σε πιο αδύναμη θέση από εσένα. Ή που η φωνή του δεν μπορεί να ακουστεί όπως η δική σου. Αυτοί οι άνθρωποι που κάνουν κάτι τέτοιο κάνουν κακό χιούμορ και όσο ταλέντο κι έχουν σαν άνθρωποι με αφήνουν αδιάφορη.

Έχετε γελάσει ψεύτικα με ένα αστείο;

Έχω γελάσει ψεύτικα για να μην κάνω κάποιον να νιώσει άσχημα και θεωρώ πως αυτό είναι κάτι που όλοι θα πρέπει να εξελίξουμε.

Με όλα αυτά που ακούμε είναι επιτακτική η ανάγκη να υποστηρίξουμε το «Καμία Μόνη». Στείλτε ένα Empowering μήνυμα στις γυναίκες που σας διαβάζουν αυτή τη στιγμή.

Μετά την καραντίνα φαίνεται να υπάρχει έξαρση σε ιστορίες με θύματα γυναίκες. Νομίζω, όμως, πως πάντα υπήρχαν όλα αυτά. Μπορεί πιο παλιά να τα ήταν και περισσότερα. Απλώς τώρα ακούγονται περισσότερο λόγω του πώς διαδίδεται μια πληροφορία. Θα πρέπει όλες οι γυναίκες να υποστηρίζονται και να μιλάνε. Να μη φοβούνται. Εγώ είμαι τυχερή. Δεν έχω δεχθεί κάποια μορφή βίας. Ίσως να ήταν ύπουλη και να μην την κατάλαβα. Το gaslighting που λένε. Όμως σε σχέση με αυτά που βλέπω και ακούω είμαι τυχερή. Ένας λόγος παραπάνω να υποστηρίζω το «καμία μόνη». Αυτό που θα ήθελα επίσης να πω σε κάθε γυναίκα, είναι το εξής: Σε μια εποχή που τρέχει να τα προλάβει όλα, να είναι η καλύτερη σε όλα, στη δουλειά, στη φιλία, στη συντροφικότητα, είναι οκ να μην είναι.

Υπάρχει πραγματική γυναικεία αλληλεγγύη;

Πιστεύω ότι υπάρχει γυναικεία αλληλεγγύη, όμως μπορούμε και καλύτερα. Και αυτό δεν θα πρέπει να είναι μόνο μεταξύ γυναικών. Θα πρέπει να υπάρχει αλληλεγγύη γενικότερα.

Ποιες γυναίκες σάς βοήθησαν περισσότερο σε αυτή τη φάση της ζωής σας;

Οι νοσοκόμες μου, Φωτεινή και Μαργαρίτα.

Ποιες συμπεριφορές δεν συγχωρείτε;

Μία προηγούμενή μου συνεργασία με ένα θέατρο. Σε μια δουλειά στην οποία είχαμε δεθεί πάρα πολύ με τα παιδιά- που όμως περάσαμε δύσκολα ως προς το οικονομικό σκέλος.

Ακόμα και όταν αρρώστησα και ζήτησα τα δεδουλευμένα μου, δεν πήρα ούτε τότε τα χρήματά μου. Αυτό είναι κάτι που δεν ξεχνώ αλλά ούτε και μπορώ να συγχωρήσω. Όχι μόνο δεν άκουσα μία συγνώμη αλλά άκουσα ψέματα βάζοντας μπροστά ένα σωρό δικαιολογίες. Και νομίζω πως είμαι ένας άνθρωπος που καταλαβαίνω όταν μού λένε ψέματα.

Τι είναι αυτό που έχει ειπωθεί πίσω από την πλάτη σας το οποίο σας ενόχλησε;

Το έχουν πει στη μούρη μου. Ένας συνάδελφός μου (είμαστε και λίγοι σε αυτό το είδος). Με ενόχλησε και το βρήκα και κακό. Ήταν μία έμμεση αμφισβήτηση των ικανοτήτων μου ως κωμικός. Με ενόχλησε πολύ ο τρόπος που έγινε. Αυτό το «θα σου πω εγώ που ξέρω».

Έχετε βιώσει αρκετή ζήλια να υποθέσω.

Νομίζω όλοι μας έχουμε βιώσει ζήλια. Δεν είναι κάτι σπάνιο. Στη ζωή μας όλοι θα έρθουμε αντιμέτωποι με άτομα τα οποία ζηλεύουν. Για δικούς τους λόγους. Μπορεί να μην έχει να κάνει με σένα. Έρχεσαι αντιμέτωπος με συμπεριφορές που σε στεναχωρούν, και που αν δεν είσαι οχυρωμένος ενδέχεται να σου δημιουργήσουν αμφιβολίες και ανασφάλειες.

Είστε εκδικητική; Ποια είναι η καλύτερη εκδίκηση;

Η καλύτερη εκδίκηση είναι η επιτυχία. Δεν είμαι εκδικητική. Η εκδίκηση είναι κάτι που σου τρώει την ψυχή. Όμως δεν συγχωρώ εύκολα. Αν κάποιος μού κάνει κάτι το οποίο με έχει πληγώσει και μού έχει κάνει κακό, δεν μου είναι εύκολο να το συγχωρήσω. Το προσπερνάω αλλά δεν το ξεπερνάω. Δεν θα ξανασυνεργαστώ, δεν θα είμαστε πλέον φίλοι. Κόβω επαφή όμως πάω παρακάτω χωρίς να κάνω κάτι το οποίο με φθείρει.

Ποιος άνθρωπος που συνεργαστήκατε είναι ένα φωτεινό παράδειγμα συναδέλφου;

Ο Γιώργος Καπουτζίδης. Τον θαυμάζω πάρα πολύ, συνεργαστήκαμε πέρσι. Ο Γιώργος δεν δίνει συμβουλές. Ο Γιώργος είναι πολύ καλός φίλος και έμαθα πολλά από εκείνον παρατηρώντας τον. Έχει αξιοπρέπεια, ευγένεια, ήθος. Τον θαμάζω και τον εκτιμώ απεριόριστα.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο ψέμα που έχει ειπωθεί από την Κατερίνα;

«Σ'αγαπάω» (γέλια).

Και ποιο είναι το καλύτερο κομπλιμέντο που έχει δεχθεί η Κατερίνα;

Ότι την αγαπάνε (επίσης γέλια).

Κάποιος που σας αγαπάει και τον αγαπάτε (αληθινά) τι άλλο ξέρει για εσάς;

Ακούω τα πάντα από μουσική εκτός από death metal. Αγαπημένο μου βιβλίο είναι το Pride and Prejudice (Jane Austen). Στο σχολείο ήμουν καλή στη γλώσσα και την έκθεση. Τα πρώτα επαγγελματικά χρόνια, ήμουν πολύ καλή στη γραμματειακή υποστήριξη -έβγαζα τα προς το ζην στην Αγγλία. Κάτι το οποίο με βοήθησε να αναπτύξω τις ικανότητές μου στους υπολογιστές. Δεν θα ήθελα να ασχοληθώ ποτέ με την πολιτική και ευτυχώς δεν μου έχει γίνει και κάποια πρόταση. Θα ήθελα να κάνω κάτι δραστικό για να βοηθήσω ανθρώπους που έχουν ανάγκη αλλά όχι ακόμα καθώς πρέπει να αφοσιωθώ απόλυτα σε αυτό. Μέχρι τότε θα χρησιμοποιώ τη φωνή μου στις παραστάσεις μου ή με όποιο τρόπο μπορώ.

Πώς είναι η κατάσταση της υγείας σας σήμερα;

Κάνω φυσικοθεραπεία, λογοθεραπεία... Μέρα με τη μέρα δεν φαίνεται η εξέλιξη στην υγεία μου. Η εξέλιξη φαίνεται σε βάθος χρόνου.

Φοβάται τον θάνατο μια Survivor; Τι είναι αυτό που φοβάται;

Δεν φοβάμαι τον θάνατο. Όχι. Οι φοβίες μου έγκεινται στο να μην εκπληρωθούν τα όνειρά μου.

Κυρία Βρανά, ποιο από αυτά τα όνειρα είναι το μεγαλύτερο;

Να κάνω παγκόσμια καριέρα και να γίνω κυρίαρχος του πλανήτη (Lol).