Γιατί δεν είναι φρέσκος ο αστακός, Γιώργο Λιάγκα; Ε;

Προσωπικά τα συμμερίζομαι αυτά τα προβλήματα, δε λέω! «Το τι κοροϊδία πέφτει καλοκαιριάτικα σχετικά με το πόσο φρέσκο είναι το ψάρι ή το μαλάκιο που χρυσοπληρώνουμε, δεν λέγεται. Δέκα μέρες 9αρι στο Αιγαίο. Ποια ψαρόβαρκα, καλέ μου ταβερνιάρη, βγήκε για να φέρει το ψάρι που έχει μελανιάσει από την ακαμψία και το πουλάς για φρέσκο; Ή με τους αστακούς. Πως γίνεται ο ένας να πουλιέται στο ένα μαγαζί σαν να έχει χρυσά αυγά και ο άλλος δίπλα στην ταβερνούλα να πουλιέται στο ένα τρίτο της τιμής του πρώτου; Έτσι κι' αλλιώς καλοκαιριάτικα με την ίδια πτήση στη Μαδαγασκάρη ήρθαν. Τι δηλαδή; Ο πρώτος πέταξε μπίζνες και ο δεύτερος οικονομική και καλούμαστε εμείς να πληρώσουμε τη διαφορά εισιτηρίου;».

Αυτά γράφει ο κ. Γιώργος Λιάγκας για την τιμή του αστακού και το μεγάλο πρόβλημα του φρέσκου ψαριού που δεν είναι τέτοιο. Είναι προβλήματα που αντιμετωπίζονται σε όλους όσοι κάνουν διακοπές στα νησιά, στις νεοαποκτηθείσες βίλες τους, ή στα πολυτελή τους ξενοδοχεία, η με τα σκάφη τους τα ιδιόκτητα! Και εμάς αυτά τα ζόρια κάτι μας θυμίζουν αμυδρά (αν εξαιρέσεις τις βίλες και τα σκάφη πάντα).
Σα να τα χαμε ζήσει προ κρίσης. Όμως ο κ. Λιάγκας συνεχίζει βάζοντας τα πράγματα στη σωστή τους βάση. «Το έχουμε πει πως η κρίση έχει και τα θετικά της. Και αυτοί που ενσυνείδητα γουστάρουν το οπισθακούμπημα για να το παίξουν κάποιοι είναι, ευτυχώς, είδος υπό εξαφάνιση. Ιδού, λοιπόν η ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουμε τις απαιτήσεις μας και να κάνουμε τα ίδια πράγματα, αλλάζοντας απλώς το αμπαλάζ, πιο φθηνά και τις περισσότερες φορές και πολύ καλύτερα».

Και η απαίτηση μας τον καιρό της κρίσης είναι σαφής: θέλουμε τον αστακό μας, φρέσκο και στην ίδια τιμή παντού! Άντε μπράβο...