Μελέτης Ηλίας: «Ζούμε σε μία εποχή που επαναπροσδιορίζουμε τα αυτονόητα»

Λίγο πριν την πρεμιέρα του ως ο σκληρός γαιοκτήμονας Γιωργίκης Προβιός στη σειρά «Το προξενιό της Ιουλίας», ο Μελέτης Ηλίας κάνει μία μικρή ενδοσκόπηση στη ζωή και στην καριέρα του.

«Τα λέω πολύ συχνά με τον εαυτό μου. Ο ψυχολόγος με βοήθησε πολύ».

Αν διασπάσεις την καλλιτεχνική προσωπικότητα του Μελέτη Ηλία, θα δεις πως την τελευταία δεκαετία, έχει κάνει πολλά και διαφορετικά πράγματα στην τηλεόραση και στο θέατρο. Όλα τους σπουδαία και όλα εμπορικές και ποιοτικές επιτυχίες. Από τον Σάββα στο «Σόι σου», στον Στέλιο στα «Καλύτερα μας χρόνια» και στον Ντομένικο Σοριάνο στο πλευρό της Μαρίας Ναυπλιώτου στην παράσταση «Φιλουμένα Μαρτουράνο».

Αν τώρα εστιάσεις στον άλλο του εαυτό, εκεί θα βρεις μόνο τρία πρόσωπα. Την Κοραλένια και τον Δημήτρη, τα παιδιά του δηλαδή και τη σύζυγό του Θέμιδα.

Μελέτης Ηλίας: Η εξομολόγηση για τη σύζυγό του & το σπίτι που στεγάζει την οικογενειακή τους ευτυχία

Αν κάτι τον χαρακτηρίζει είναι η εργατικότητά του, η προσήλωση σε ιδέες και ηθική, η προσπάθεια να γίνεται ένας καλύτερος άνθρωπος και αυτό δεν ήταν και δεν είναι εύκολο.

Φέτος επιχειρεί και ως ηθοποιός - παραγωγός τη δημιουργία μίας μεγάλου μήκους ταινίας, πριν τον γνωρίσουμε τηλεοπτικά ως Γιωργίκη Προβιό.

Ποια είναι η πρώτη ταινία που εσύ είδες ως θεατής σε νεαρή ηλικία και σε «ταρακούνησε» συναισθηματικά;

Ως σπουδαστής στη δραματική σχολή μαγεύτηκα από τον κινηματογράφο, σε κάποια από αφιερώματα στον Τρυφώ και στον Γκοντάρ. Θυμάμαι να μπαίνω στον κινηματογράφο στις 4 το απόγευμα και να φεύγω μετά τις 12 το βράδυ.

Πόσο έχει προοδεύσει το ελληνικό σινεμά τα τελευταία χρόνια; Έχουμε κάποιες παγκόσμιες σπουδαίες διακρίσεις όπως του Γιώργου Λάνθιμου και κάποιες αξιόλογες προσπάθειες, αλλά φτάνει αυτό;

Εκτός από κάποιες λιγοστές φωτεινές εξαιρέσεις όπως ανέφερες, είμαστε αρκετά πίσω. Είναι καθαρά θέμα budget που συμβαίνει αυτό. Όταν δεν υπάρχουν χρήματα, δεν δημιουργούνται ταινίες. Και όχι μόνο από τους ιδιώτες, αλλά και από την πολιτεία. Χρειάζεται και λίγο τύχη για να τα καταφέρεις.

Παρόλα αυτά, εσύ φέτος τολμάς να κάνεις μία ταινία, στην οποία είσαι και παραγωγός.

Είναι και η πρώτη μου προσπάθεια ως ηθοποιός – παραγωγός μαζί με τον φίλο μου Θοδωρή Νιάρχο, ο οποίος εκτός από την συμπαραγωγή, υπογράφει το σενάριο και τη σκηνοθεσία. Κάνουμε μία μεγάλου μήκους ταινία, (σ.σ «Άκου ποιος μιλάει») τα γυρίσματα της οποίας έχουν ολοκληρωθεί και περιμένουμε να ολοκληρωθεί και το μοντάζ και το μιξάζ. Ναι, είναι μεγάλο ρίσκο και μεγάλη η κούραση μέχρι να φτάσουμε στο τελικό αποτέλεσμα. Η ταινία αναφέρεται σε έναν life coach που ενώ καλυτερεύει με τις συμβουλές του τις ζωές των άλλων, έχει αφήσει στην άκρη τη δική του και έχει φτάσει στα όρια της κατάθλιψης. Σε όλη τη διάρκεια της ταινίας ακούμε τη φωνή της συνείδησής του, να τον παροτρύνει να αφήσει για λίγο τη δουλειά για να ζήσει.

Αυτή τη «μόδα» του life coaching την έχεις ακολουθήσει; Και το λέω ως μόδα γιατί οι περισσότεροι πηγαίνουν χωρίς να ξέρουν τι είναι αυτό που αναζητούν.

Δεν έχω πάει αλλά μπορεί να έχει βοηθήσει κάποιους ανθρώπους, να τους έχει δώσει ένα boost αυτοπεποίθησης. Δεν έχει τη βάση της σπουδής ενός ψυχολόγου ή ενός ψυχίατρου ένας life coacher και ενδεχομένως να είναι ένα μικρό ρίσκο αυτό. Ως Μελέτης, προτιμώ την επιστήμη.

Έχεις νιώσει να κυνηγάς το άπιαστο όπως ο κινηματογραφικός σου ήρωας, να μπαίνεις στη δίνη της καθημερινότητας και να φτάνεις στα όρια της κατάθλιψης;

Στα όρια δεν έχω φτάσει, απλά έχω νιώσει να δουλεύω πάρα πολλές ώρες και να αναρωτιέμαι γιατί να το κάνω αυτό. Παρόλο που μου δίνει ενέργεια η δουλειά μου, χάνω πολλές ώρες από την καθημερινότητά μου.

Και γιατί το κάνεις; Αν είναι οικονομικός ο λόγος, είναι απολύτως σεβαστό. Στο σημείο όμως που έχεις φτάσει επαγγελματικά, έχεις την πολυτέλεια της απόρριψης.

Το κάνω αυτό. Απλά επειδή το θέατρο στην δική μας δουλειά είναι η βάση μας, πάντα το συνδύαζα με την τηλεόραση. Και τα δύο μαζί σημαίνει αρκετός χρόνος.

Τα «λες» συχνά με τον εαυτό σου; Κάνεις αυτή τη διαδικασία ενδοσκόπησης;

Πολύ συχνά. Δεν είναι απλά απαραίτητο, αλλά και σωτήριο. Σωτήριο επίσης είναι να μιλάς με τον ψυχολόγο σου.

Έχεις ανασφάλειες; Πέρα από τις κλασσικές, επαγγελματικές;

Έχω αυτές που έχουμε όλοι μας και ατομικά αλλά και ως μπαμπάς. Όση σοφία και εμπειρία αν αποκτήσεις, αυτές συνεχίζουν να υπάρχουν.

Στο «Προξενιό της Ιουλίας» τη νέα σειρά του Alpha που κάνει πρεμιέρα στις 25 Σεπτεμβρίου θα κάνεις ξανά κάτι διαφορετικό, αλλά αυτή τη φορά όχι ως καλός, αλλά ως ο κακός της υπόθεσης;

Είμαι ο «κακός» της ιστορίας μας που παντρεύεται την Ιουλία μετά από προξενιό όπως λέει και ο τίτλος του βιβλίου και της σειράς και «παθαίνει» διάφορα με το πέρασμα των χρόνων. Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του '50 στην ελληνική επαρχία με αρκετές κοινωνικές παθογένειες.

Είσαι ξανά σε σειρά εποχής...

Ναι και μου αρέσει, αν και έχει ένα βαθμό δυσκολίας παραπάνω μία τέτοια είδους σειρά γιατί θα πρέπει να ερευνάς κάποιες πληροφορίες που σε βοηθούν στον ρόλο σου. Βέβαια, εδώ έχουμε να κάνουμε μία μία εποχή και όχι πολλές όπως ήταν στα «Καλύτερα μας χρόνια». Εκεί ξεκινήσαμε στα τέλη της δεκαετίας του '60 και φτάσαμε μέχρι τις αρχές του '80. Εδώ μιλάμε για την δεκαετία του '50 με έντονη την πατριαρχία.

Την εποχή που όλοι οι γονείς κανόνιζαν την τύχη της κόρης τους και εκείνη άβουλη ακολουθούσε τη μοίρα της...

Δεν είχε άποψη το κορίτσι για τη ζωή του. Τα κατάλοιπα από τις παθογένειες εκείνης της εποχής έμειναν για πολλά χρόνια, μπορεί ακόμη και μέχρι σήμερα. Νιώθω ότι είναι σα να επαναδιαπραγματευόμαστε τα αυτονόητα. Όχι μόνο στο γυναικείο φύλο αλλά και σε εμάς τους άντρες. Εκτός από τα κορίτσια μας και τα αγόρια μας θέλουν μία προσοχή για το πώς τα μεγαλώνουμε. Για να μην γίνουν θύτες στο μέλλον και τα κορίτσια θύματα.

Είναι η μόνιμη έννοια σου και αγωνία να μην προσπαθήσει κανείς στο μέλλον να εκμεταλλευτεί με κάθε τρόπο τα παιδιά σου;

Είναι μικρά ακόμη και άρα υπό την προστασία μου. Προσπαθώ όμως να τους δώσω τα εφόδια ώστε όταν μεγαλώσουν να έχουν τον τρόπο για να αποφύγουν μόνα τους όσα προκύψουν.

Ως μπαμπάς με αδυναμία και στην κόρη, θα αντιδράσεις ψύχραιμα και με χιούμορ στο πρώτο της ραντεβού;

Εννοείτε. Το έχω φιλοσοφήσει εδώ και χρόνια το θέμα για όταν έρθει εκείνη η στιγμή (γελάει).