Πόσοι γονείς- τέρατα ζουν δίπλα μας; Πόσα παιδιά βασανίζονται στο παραπάνω τετράγωνο;
Συνηθίζεται η φρίκη; Πόσο μακριά από τη κόλαση νομίζεις πως ζεις; Την αντιλαμβάνεσαι; Πόσο πιο πολύ μπορεί να τρομάξεις αν είσαι γονιός μικρού/ μικρών παιδιού/ παιδιών στην Ελλάδα;
Αν έχεις βρεθεί ποτέ σε συνέλευση γονέων και κηδεμόνων σε δημοτικό σχολείο- μην σε στείλω σε γυμνάσιο και λύκειο της επικράτειας και φρίξεις- θα απορήσεις για όσα ακούς. Αυτό δεν είναι κάτι που φαντάστηκα γιατί το έχω ήδη ζήσει.
Γονείς που σου λένε πως τους νοιάζει μόνο το καλό του παιδιού τους, παππούδες παιδιών που σου εξηγούν πως κι αυτοί μεγάλωσαν με ζάχαρη και χωρίς παιδικά καθίσματα αυτοκινήτου αλλά δεν έπαθαν τίποτα και βγήκαμε εμείς οι επόμενες γενιές υπερβολικές και δάσκαλοι και διευθυντάδες που αν σε δουν στην πόρτα του σχολείου με στολή, μπορεί να σου πουν και μια καλημέρα παραπάνω (true story). Αλλά αυτά είναι πταίσματα όπως φαίνεται...
Το να είσαι μητέρα στην Ελλάδα του 2024- πέραν από τον φόβο που γεννιέται με τη γέννηση του παιδιού σου- γεννιούνται καθημερινά κι άλλοι φόβοι από εκείνους που δεν χωράνε στον μεγαλύτερο εφιάλτη.
Πριν τρία χρόνια ο πιλότος που πόζαρε με τη στολή στα social σκότωσε τη μάνα του παιδιού του μέσα στο σπίτι τους, μπροστά στο ενός έτους παιδί τους και έστησε μια ολόκληρη πλεκτάνη ληστείας για να γλιτώσει.
Πριν δύο χρόνια ξεκινήσαμε να μετράμε θανάτους παιδιών με κατηγορούμενη την ίδια τους τη μάνα κάνοντάς μας να ντρεπόμαστε να λέμε πως έχουμε καταγωγή από την Πάτρα.
Και πριν μερικές εβδομάδες αρχίσαμε τις τηλε-δίκες μας μάνας από την Αμαλιάδα που μιλάει για τους θανάτους – ξαφνικούς- των παιδιών της και άλλων παιδιών που βρέθηκαν στο διάβα της, σαν να μιλάμε για το γιαούρτι που ξίνισε και το πετάξαμε.
Μια οικογένεια πέντε παιδιών με γονείς- τέρατα
Κι εκεί που απορούσαμε για το πόση φρίκη μπορούμε να αντέξουμε και να συνηθίσουμε, έρχεται η επικαιρότητα να σου θυμίσει πως η φρίκη μπορεί να ζει εκεί δίπλα σου, να φοράει στολή και να βασανίζει τα παιδιά που φέρνει και ξαναφέρνει στον κόσμο. Γιατί δεν έρχονται τυχαία στον κόσμο 5 (κι εν δυνάμει 6) παιδιά.
Υπενθυμίζεται ότι οι κατηγορίες αφορούν: βιασμό, βιασμό ανηλίκου κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή, κατάχρηση ανηλίκων από οικείο κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή, γενετήσιες πράξεις μεταξύ συγγενών κατά ανηλίκων από ανιόντα κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή, πορνογραφία ανηλίκων, ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη κατ´ εξακολούθηση, ενδοοικογενειακή βία κατά ανηλίκων κατ´ εξακολούθηση και κατά συρροή, ενδοοικογενειακή παράνομη βία ενώπιον ανηλίκων κατ’ εξακολούθηση, ενδοοικογενειακή παράνομη βία κατά ανηλίκου κατ´ εξακολούθηση και κατά συρροή, οπλοφορία και οπλοχρησία κατ´ εξακολούθηση και την ίδια ώρα οι δύο γονείς ήταν τυλιγμένοι στο πέπλο της ζηλευτής οικογένειας στα social media.
Σύμφωνα την εκπρόσωπο της Ελληνικής Αστυνομίας και «με βάση τη δικογραφία που έχει στα χέρια της η ΕΛ.ΑΣ, η σύζυγος είναι και αυτή θύμα χρόνιας κακοποίησης, τόσο σεξουαλικής όσο και σωματικής, γι’ αυτό ακριβώς έχει καταθέσει και η ίδια όπως προβλέπει ο νόμος, παρουσία ψυχολόγου.
Όλα όσα αναφέρει κι η μητέρα στην καταγγελία της δυστυχώς τα επιβεβαιώνουν και τα παιδιά. Μιλάμε για εκτεταμένη κακοποίηση από μικρή ηλικία και από τους δυο γονείς. Ξεκαθαρίζω ότι η μητέρα ουσιαστικά αναφέρει ότι με τη βία την προέτρεπε και την εξανάγκαζε ο άνθρωπος αυτός σε ασελγείς πράξεις και το επιβεβαιώνουν τα παιδιά με τις καταθέσεις τους.
Παρόλο που αυτή η γυναίκα κινούταν καθημερινά ανάμεσα σε αστυνομικούς, φυσικά και θα μπορούσε ανά πάσα ώρα και στιγμή να ζητήσει βοήθεια, γνώριζε κι η ίδια ως αστυνομικός τις διαδικασίες, δυστυχώς όμως δεν απευθύνθηκε ποτέ στην Αστυνομία ούτε σε κάποιο οικείο της πρόσωπο για να μεταφερθεί η πληροφορία ότι κάτι συμβαίνει», είπε η εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛΑΣ Κωνσταντία Δημογλίδου.
Οι μαρτυρίες πληθαίνουν όσο περνούν οι μέρες και προκαλούν ερωτηματικά. Πού ήταν το σχολείο; Οι δάσκαλοι, οι καθηγητές, οι γείτονες, οι φίλοι, οι συγγενείς;
Ένα από τα κορίτσια της οικογένειας περιέγραψε πριν δύο χρόνια τη σωματική και σεξουαλική του κακοποίηση σε έκθεση του σχολείου, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό τότε για να ανοίξει μια υπόθεση οικογενειακής κακοποίησης. Η μητέρα κλήθηκε στο σχολείο, ισχυρίστηκε ότι όλα κυλούσαν ομαλά στο σπίτι και όσα γράφτηκαν στην έκθεση ανήκαν μόνο στη φαντασία του παιδιού και τα δύο επόμενα χρόνια κύλησαν με τον ίδιο βίαιο τρόπο για το παιδί που βρήκε τη δύναμη να μιλήσει ακόμα και μέσα από μια σχολική έκθεση.
Τον Φεβρουάριο toy 2024, ο 45χρονος αστυνομικός της Βουλής που κακοποιούσε τα παιδιά και τη γυναίκα του καταγγέλθηκε για ενδοοικογενειακή βία, αλλά συμφώνησε με τη σύζυγό του να βρουν μια λύση εξωδικαστικά. Του είχε αφαιρεθεί το όπλο λόγω ψυχολογικών προβλημάτων αλλά συνέχισε να κρατά τη θέση του στη Βουλή και να κρατά τον ρόλο του κακοποιητή στο σπίτι του. Η μάνα συνέχισε να πηγαίνει κάθε μέρα στη δουλειά της και να επιστρέφει κάθε απόγευμα στο κολαστήριο.
Από την άλλη, ο 14χρονος γιος της οικογένειας - που πριν από τέσσερα χρόνια είχε κάνει απόπειρα αυτοκτονίας από τον τέταρτο όροφο χωρίς κανείς να ψάξει το γιατί. Το ρεπορτάζ θέλει το σχολικό περιβάλλον να έχει κάνει κινήσεις να παρέμβει αλλά οι κινήσεις να σταματούν από τηλεφωνήματα από Αστυνομικό Τμήμα πριν τρία χρόνια.
Και όσο το 45χρονο τέρας αρνείται κάθε κατηγορία, αρκεί η συγγνώμη της μητέρας του στη νύφη και στα εγγόνια της; Αρκεί η συγγνώμη για όσα δεν ήξερε να συμβαίνουν στην οικογένειά της; Πότε άλλοτε ήμασταν τόσο απομακρυσμένοι κι ας είχαμε τόσα εργαλεία που μας φέρνουν κοντά;
Αρκεί η στιγμή αυτή που η μάνα δηλώνει χαρούμενη που έσωσε τα παιδιά της για να σωθούν πραγματικά τα παιδιά αυτά, ηλικίας από 9 ως 14 ετών.
Πότε θα καταφέρουμε να δούμε πραγματικά τους ανθρώπους δίπλα μας πίσω από τη στολή, πίσω από το κοστούμι, πίσω από τα posts αγάπης στα social; Πότε θα δούμε καθαρά τα μάτια των παιδιών που υποφέρουν και δεν ξέρουν καν πόσο πολύ υποφέρουν;
Πότε θα σταματήσουμε να λέμε μεταξύ μας «άσε τώρα που να ανακατευτώ, δεν θέλω να μπλέξω» και να πάρουμε την ευθύνη και να «μπλέξουμε» για να σώσουμε ένα παιδί; Να το σώσουμε από τη βία και την κακοποίηση, να του γλιτώσουμε έστω μια μέρα μέσα στην κόλαση;
«AΣ ΜΠΛΕΞΟΥΜΕ»...
Mπας και σώσουμε την κοινωνία που θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας. Μπας και τα αφήσουμε να κάνουν ένα sleep over σε φίλους και γνωστούς τους χωρίς να τρέμει η καρδιά μας. Μπας και ξεμπλέξουν εκείνα.
To 70% των μαμάδων συγκρίνονται με τις μαμάδες influencers κι εκεί ξεκινάει το λάθος