Ο μύθος των 8 ποτηριών νερό την ημέρα
Τι ισχύει, τελικά, και τι όχι, γύρω από τον ψυχαναγκασμό της υπερβολικής κατανάλωσης νερού στον βωμό της ομορφιάς και της ευεξίας;
Απ' όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, όλοι οι άνθρωποι γύρω μου, από την μητέρα μου και τη κολλητή μου μέχρι την τυχαία τύπισσα που γνώρισα σε ένα μπαρ και μιλάμε εδώ και δέκα λεπτά, μου λένε πως πρέπει να πίνω συνέχεια νερό για να κρατώ τον οργανισμό μου υγιή και το δέρμα μου σφιχτό και λαμπερό. Για την ακρίβεια, πως πρέπει να ακολουθώ κατά γράμμα τον χρυσό κανόνα των «8 ποτηριών νερό την ημέρα» και μάλιστα αν μπορώ να πίνω ακόμα περισσότερο σε κάθε δυνατή ευκαιρία. Η ψύχωση όλων τους, μάλιστα, ήταν τόση που από μέρα σε μέρα περίμενα το άτομο που θα μου πρότεινε να κυκλοφορώ με έναν ορό νερού στο χέρι όλη μέρα για καλύτερη εφαρμογή του κανόνα.
Οπότε, για ένα άτομο σαν εμένα, που το νερό είναι αναγκαίο μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο και ούτε ο χυμός ούτε το γάλα ικανοποιούν τη δίψα μου, η έρευνα που έγινε πριν λίγες μέρες από τον Heinz Valtin, έναν φυσιολόγο στο Darmouth Medical School στην Αμερική, και απέδειξε πως ο «χρυσός» αυτός κανόνας δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένας μύθος, με έβγαλε από τη λούπα αυτού του ψυχαναγκασμού. Και φαντάζομαι δεν είμαι η μόνη.
Πρώτη απ' όλους η Dr.Margaret McCartney ήταν αυτή που αποκάλυψε κάτι που σχεδόν όλοι οι γιατροί γνωρίζουν εδώ και χρόνια. Πως δηλαδή, δεν υπάρχει καμία απολύτως επιστημονική απόδειξη ότι χρειαζόμαστε τόσο πολύ νερό σε καθημερινή βάση.
Ο μηχανισμός της δίψας που διαθέτει ο κάθε άνθρωπος είναι τόσο ακριβής που δεν μπορεί να υπάρξει έγκυρη απόδειξη πάνω στο πόσο νερό χρειαζόμαστε κατά μέσο όρο ημερησίως. Όλα εξαρτούνται από πόση ενέργεια καταναλώνουμε, πόσο νερό περιέχεται στα φαγητά που τρώμε, πόση ζέστη έχει στην ατμόσφαιρα, καθώς και από το αν παίρνουμε κάποια συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή.
Έπειτα ήρθε ο Valtin, ο οποίος απέδειξε πως... δεν υπάρχει καμία απόδειξη που να υποστηρίζει τον κανόνα. Αντιθέτως, ανακάλυψε μία σύσταση του Food and Nutrition Board of the National Research Council, η οποία είχε εκδοθεί από το 1945, και δήλωνε πως πολλά υγρά τα οποία χρειάζεται ο οργανισμός είναι ήδη διαθέσιμα στα τρόφιμα που καταναλώνουμε, ούτως ή άλλως. Κάτι που, όπως σωστά σχολίασε και ο ίδιος, πολλοί από εμάς το ξεχνάμε συχνά.
Έχει ειπωθεί πως το να πίνουμε επιπλέον νερό βοηθά στην αντιμετώπιση των ουρολοιμόξεων, ενισχύει τη λάμψη του δέρματος, βοηθά στην απώλεια βάρους, καταπολεμά τους πονοκεφάλους και τη κούραση, εξαλείφει την δυσκοιλιότητα και βοηθά στην αυτοσυγκέντρωση. Παρ' όλα αυτά, δεν υπάρχει καμία απολύτως ατράνταχτη, πόσο μάλλον επιστημονική, απόδειξη που να επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω. Σε κάθε περίπτωση, τα νεφρά είναι απόλυτα ικανά από μόνα τους να συγκεντρώνουν ποσότητες ούρων ώστε να εξοικονομούν το νερό που χρειάζεται ο οργανισμός, χωρίς να τα πνίγουμε με ντουζίνες εμφιαλωμένων «Αύρα» των 50ml.
Και μιας και ανέφερα τα εμφιαλωμένα, κλείστε τα αυτιά σας σε όλες αυτές τις εταιρείες εμφιαλωμένων που προσπαθούν μα μας πείσουν πως το εμφιαλωμένο νερό είναι καλύτερο από το νερό της βρύσης, καθώς ούτε σε αυτή τη περίπτωση υπάρχει κάποια επιστημονική απόδειξη που να υποστηρίζει αυτή τη θεωρία. Εκτός κι αν επισκεφτείτε κάποια περιοχή με γλυφό νερό ή το Μεξικό, οπότε πάμε πάσο.
Τώρα λοιπόν που γνωρίζετε την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, μπορείτε να απαλλαγείτε από τον ψυχαναγκασμό της υστερικής κατανάλωσης νερού που προσπαθούν όλοι να μας περάσουν. Καθώς και να σταματήσετε να κουβαλάτε παντού μαζί σας τα μπουκαλάκια του μισού λίτρου και να πίνετε κάθε τρεις και λίγο μικρές γουλιές. Είπαμε, έχουμε μεσογειακό κλίμα, αλλά δεν είμαστε και Βεδουίνοι.