«Νιονιά» (ή αλλιώς νονά): Μία μόνο λέξη, αμέτρητα συναισθήματα!

Στις 12 Δεκέμβρη του 2014 γεννήθηκε ένα τοσοδούλικο μωράκι η Μαρίλια! Βιαζόταν πολύ να βγει από την κοιλιά της μαμάς της κι έτσι ήρθε στον κόσμο μερικές εβδομάδες νωρίτερα από ότι περιμέναμε. Τα προβλήματα που είχαν παρουσιαστεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της Εύης ήταν πολλά. Μήνες πάλευε, αλλά τελικά τα κατάφερε!

Θυμάμαι πως από την πρώτη μέρα που νοσηλεύτηκε στην κλινική της είχα πει πως, αν όλα πάνε καλά με το μωρό, εγώ και η αδερφή μου θα το βαφτίσουμε. Η επιθυμία μου ήταν μεγάλη και ξέρεις, όχι τόσο επειδή ήθελα να γίνω νονά –έτσι γενικά και αόριστα-, αλλά επειδή ήθελα να γίνω νονά του ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ μωρού που ήταν τόσο ανυπόμονο και που μας είχε πάρει την ψυχή με τα... καμώματά του.

Την υπόσχεσή μου την κράτησα και τελικά βάφτισα τη Μαρίλια (ή Bibi όπως την φωνάζουμε για πλάκα). Κατά το παρελθόν ποτέ δεν είχα φανταστεί πως ένα τόσο δα πλασματάκι θα με κάνει τόσο χαρούμενη - βλέπετε δεν είμαι από τις γυναίκες που κάνουν σαν τρελές για μωρά, αγκαλιές, παιχνίδια και χάδια.

Η Μαρίλια, λοιπόν, κατάφερε να με «ξεκλειδώσει» και να με κάνει να λιώνω κάθε φορά που την ακούω να με φωνάζει «Νιονιά». Γελάω σα χαζή όταν η Εύη μου στέλνεις φωτογραφίες και videos της, ανυπομονώ σαν τρελή να την επισκεφθώ και να περάσω μερικές στιγμές μαζί της, να τη χαζεύω όσο παίζει με τα παιχνίδια της, να την ταΐζω κρέμες και να της κρατάω τα χέρια όσο περπατά.

Και ξέρεις πού καταλήγω; Πρέπει να θέλεις πολύ να γίνεις νονά ενός παιδιού για να έχει νόημα (και για εσένα αλλά και για εκείνο). Αναγκαστικά δε χρειάζεται να το κάνεις -ούτε γιατί στο ζήτησε η φίλη, ούτε γιατί ΟΚ πρέπει κι εσύ να έχεις ένα βαφτιστήρι-.

Τα παιδιά αντιλαμβάνονται το αληθινό ενδιαφέρον και γίνονται αυτομάτως ευτυχισμένα με αυτό. Τι νόημα έχουν οι λαμπάδες, τα σοκολατένια αυγά, τα ρούχα, τα παπούτσια, τα παιχνίδια αν το βαφτιστήρι σου δε βλέπει ότι «λιώνεις» για πάρτη του;

Ε;