Έχεις πάψει να νιώθεις χαρούμενη και ευτυχισμένη; Υπάρχει ένας λόγος που μάλλον δεν φανταζόσουν

Έχεις πάψει να νιώθεις χαρούμενη και ευτυχισμένη; Υπάρχει ένας λόγος που μάλλον δεν φανταζόσουν

Και δεν έχει να κάνει άμεσα με την πανδημία;

Η ευτυχία είναι μία έννοια κάπως γενική, κάπως αδιόρατη και σίγουρα διαφορετική για τον καθένα. Είναι μερικοί άνθρωποι που είναι εκ φύσεως αισιόδοξοι και άρα πιο εύκολο να γίνουν ευτυχισμένοι εφόσον οι δυσκολίες και τα εμπόδια της ζωής δεν τους λυγίζουν, και είναι και οι απαισιόδοξοι που αναζητούν μανιωδώς αφορμές για να μην είναι χαρούμενοι, ευτυχισμένοι ή τελοσπάντων να μην έχουν θετικά συναισθήματα στη ζωή τους. Καλώς ή κακώς (βασικά κακώς), η χαρά και η ευτυχία, εδώ και περίπου ένα χρόνο, είναι ίσως πιο σπάνια φαινόμενα, μιας και πολλοί θεωρούν διανόητο να είναι μπορείς να κάνεις θετικές σκέψεις την ίδια στιγμή που οι ζωές μας έχουν ανατραπεί και έχουν αλλλάξει, προς το χειρότερο, με μία κατάσταση που κανείς δεν ξέρει πώς να αντιμετωπίσει και δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την εξέλιξή της.

Κι όμως, ακόμα και τους δύσκολους αυτούς καιρούς, υπάρχουν άνθρωποι που δεν το βάζουν κάτω. Βέβαια, για να μην τα ισοπεδώνουμε και όλα, η δυστυχία, ή μάλλον η έλλειψη χαράς και ευτυχίας, δεν είναι ένα φαινόμενο που γεννήθηκε τον τελευταίο χρόνο. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο έχουν διεξαχθεί αμέτρητες έρευνες. Και ποια είναι τελικά η πηγή της δυστυχίας μας του σύγχρονου Δυτικού Κόσμου;

Μελέτη που πραγματοποίηθηκε σε 1 εκατομμύριο εφήβους, στις ΗΠΑ, από το 1991 μέχρι και σήμερα, έδειξε ότι τα παιδιά που ασχολούνταν με τον αθλητισμό, έβλεπαν τους φίλους τους, διάβαζαν, έκαναν βόλτες στη φύση, ή είχαν διάφορα άλλα χόμπι, ήταν συγκριτικά πιο χαρούμενα και ευτυχισμένα σε σχέση με εκείνα που ήταν πιο εσωστρεφή και ασχολούνταν κυρίως με υπολογιστές και video games.

Φυσικά η μελέτη, επεκτάθηκε και στα social media, κάτι που οδήγησε τους ειδικούς να καταλήξουν στο εξής συμπέρασμα: Οτιδήποτε περιλαμβάνει οθόνη, τείνει να μας απορροφά τα θετικά συναισθήματα. Τώρα θα μου πεις, ότι η πανδημία και η καραντίνα θα ήταν πολύ πιο δραματική χωρίς ταινίες και σειρές. Εγώ μεταφέρω απλά δεδομένα...