Κατά φαντασία ασθενής ή «φανταστικά» φάρμακα;

Το πιο δυνατό όπλο που έχουμε όλοι, για να καταπολεμήσουμε τυχόν προβλήματα και ασθένειες, είναι η θέληση μας. Είναι αυτή ακριβώς η δύναμη ή αδυναμία του μυαλού μας , που μπορεί να μας οδηγήσει πολύ συχνά, σε γρήγορη ανάρρωση ή και σε υποτροπή.

Ερευνητές του Τμήματος Κλινικών Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης με, σε συνεργασία με νευρολόγους των Πανεπιστημίων του Αμβούργου και του Μονάχου, δημοσίευσαν μελέτη στο επιστημονικό έντυπο Science Translational Medicin, βασισμένοι σε πειράματα που αφορούσαν είκοσι δύο υγιείς εθελοντές.

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν εγκεφαλικές απεικονίσεις για να μελετήσουν την αντίδραση που έχει ο νους πάνω στη δράση ενός παυσίπονου, δηλαδή να δουν με ποιο τρόπο τα ανθρώπινα συναισθήματα και βιώματα, βοηθούν ή εμποδίζουν τη βιολογική δράση του φαρμάκου.

Οι εθελοντές υπέστησαν ένα έγκαυμα στο πόδι , τους χορηγήθηκε ενδοφλέβια παυσίπονο χωρίς να το ξέρουν και είπαν ότι ο πόνος ελαττώθηκε κατά ένα 15% περίπου. Όταν οι επιστήμονες τους είπαν ότι τους χορήγησαν παυσίπονο, ο πόνος είπαν ότι υποχώρησε κατά 40% περίπου!

Με αυτόν τον τρόπο διαπίστωσαν πως ακόμα κι ένα ισχυρό παυσίπονο μπορεί να αποδειχθεί αναποτελεσματικό, αν ο ασθενής είναι απαισιόδοξος ή καχύποπτος απέναντι του. Αντιθέτως, θετικές σκέψεις και αισιοδοξία από την πλευρά του ασθενή, μπορεί να κάνει το φάρμακο να έχει διπλάσια αποτελεσματικότητα.