Αντελίνα Βαρθακούρη: Η συγκινητική της ιστορία με αφορμή την γιορτή της μητέρας
Αντελίνα Βαρθακούρη: «Μάνα, μανούλα, μαμά...
Λίγο πριν κάνει πρεμιέρα στον Alpha με το παιχνίδι «Αντελίνα χτύπα το κουδούνι», η Αντελίνα Βαρθακούρη μοιράζεται μαζί μας μια άγνωστη και συγκινητική ιστορία με αφορμή την Ημέρα της Μητέρας.
Τα λόγια της παρουσιάστριας και μητέρας δύο όμορφων κοριτσιών δεν μπορούν παρά να σε συγκινήσουν:
«Όπου κι αν ταξίδεψα στον κόσμο, στα πιο μακρινά μέρη της γης, με τις πιο άγνωστες για μένα γλώσσες, το μόνο που πάντα ήμουν σε θέση να καταλάβω ήταν όταν ένα παιδί φώναζε την μαμά του ή όταν μια μαμά απευθυνόταν στο παιδί της. Είναι η λέξη «μαμά» που σχεδόν σε όλες τις γλώσσες μοιάζει ή είναι η ενέργεια που υπάρχει πάντα ανάμεσα στη μαμά και στο παιδί της; Είναι η αγάπη, η φροντίδα, η ανησυχία, η στοργή;
Είναι το ιδιαίτερο μάλωμα που κι αυτό μέσα του κρύβει πολλή αγάπη; Είναι τα νεύρα στην εφηβεία που επίσης και αυτά κρύβουν εκατομμύρια μοναδικά συναισθήματα ή μήπως είναι κάτι άλλο μαγικό που δεν υπάρχει σε λέξη για να την γράψω, κάτι τόσο ξεχωριστό που δεν μπορώ να το εκφράσω; Aυτό το δέσιμο μάνας-παιδιού, που όσο κι αν μεγαλώσει το βλαστάρι σου, πάντα θα είναι το σπλάχνο απ’ τα σπλάχνα σου, το δικό σου κομμάτι που πάντα θα είσαι σε θέση να ξεχωρίσεις ανάμεσα σε δισεκατομμύρια ανθρώπους.
Ένα κρύο, ονειρεμένο και πολύχρωμο σούρουπο κάθομαι σ’ ένα παγκάκι κοιτώντας την παγωμένη θάλασσα στην Ουσουάια και αναρωτιέμαι πόσο να απέχει άραγε η Ανταρκτική. Μέχρι που ακούω δυνατές φωνές, γεμάτες ανησυχία που με έκαναν να γυρίσω το κεφάλι μου. Ήταν μια μαμά απ’ το Μπουένος Άιρες, που έντρομη μάλωνε την μικρή της κόρη γιατί πήγε να γλιστρήσει. Με κοιτάει και μου λέει, με λίγα Ισπανικά, λίγα Αγγλικά:
«Συγγνώμη που φωνάζω, αλλά αν πάθει κάτι η καρδιά μου θα σπάσει. Τόσα χρόνια την περίμενα, την ονειρευόμουν και τώρα την έχω στην αγκαλιά μου. Πεθαίνω για εκείνη. Είναι υιοθετημένη, αλλά εγώ πιστεύω πως μου μοιάζει τόσο πολύ. Δείτε τα μάτια της...δεν μοιάζουμε;
Εκεί κατάλαβα πως «μάνα» σε κάνει αυτή η ανυπέρβλητη αγάπη που κρύβουμε μέσα μας, αυτή η αγάπη που μας έπλασε ο Δημιουργός μας. Μάνα είσαι εσύ κι εγώ που γεννήσαμε.
Μάνα είναι η Μαρία που υιοθέτησε.
Μαμά είναι η Κατερίνα που δεν μπόρεσε να κάνει παιδάκια ή να υιοθετήσει αλλά έχει ένα ζωάκι που λατρεύει.
Μαμά είναι η Φιλιώ που μεγαλώνει το παιδί της αδελφής της που έφυγε απ’ την ζωή από καρκίνο. Μαμά είναι η Ρένα που έχασε το παιδί της από τροχαίο και η Στέλλα που έχασε τον γιο της από ναρκωτικά.
«Μάνα» αποκαλεί το παιδί κι εκείνη την άγνωστη που δεν λένε το όνομα της, η οποία γνώριζε πως κακοποιούσαν τον γιο ή την κόρη της και το επέτρεπε, όπως «μάνα» θα αποκαλέσουμε κι εκείνη η γυναίκα που άφησε το παιδί της στα σκουπίδια.
Μάνα είναι η Βίκυ, που δεν μιλάει στον γιο της και δεν βλέπει τα εγγονάκια της γιατί δεν θέλει την νύφη της.
Μάνα είναι και η Ζέτα που τα απαρνήθηκε όλα και έχει δώσει την ζωή της σε κάποιο ίδρυμα και η αγκαλιά της είναι τόσο μεγάλη που χωράει πολλά παιδιά και τα προλαβαίνει όλα. Όπως μάνα είναι και η Ελένη που πηγαίνει κάθε μέρα στον Μιχάλη, ένα παιδί με αναπηρία που κάποτε τον άφησαν οι βιολογικοί του γονείς και τον ξέχασαν.
Η Ελένη τον έφτασε 29 ετών και ο Μιχάλης είναι ένας ευτυχισμένος νέος. Μάνα είσαι κι εσύ που τόσο θέλεις ένα παιδί, αλλά δεν τα κατάφερες και προσπαθείς να υιοθετήσεις, αλλά είναι τόσο δύσκολο.
Μάνα είναι και η Παναγία - μάνα όλων μας. Μάνα είναι και η φύση.
Τόσες πολλές μαμάδες, τόσο διαφορετικές ιστορίες, τόση αγάπη κάποιες φορές, τόση τραγωδία κάποιες άλλες! Μάνα δεν σε κάνει η λέξη...Μάνα σε κάνει μόνο η αγάπη.
Να είμαστε οι μανάδες που γεννάμε αυτή την ξεχωριστή αγάπη και κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο. Να είμαστε οι μανάδες που δεν έτυχε, αλλά το θέλαμε τόσο πολύ. Να είμαστε η ίδια η αγάπη. Να νιώθουμε υπεύθυνες για τον πόνο του άλλου και να δουλεύουμε γι’ αυτό. Χρόνια πολλά μάνα, αγάπη, δημιουργία».
Bloggers
