Πέγκυ Τρικαλιώτη: «Έχω ένα μεγάλο ταλέντο στο να ξεχνάω το κακό, δεν αγαπώ τις εντάσεις»

Κατερίνα Μπούσιου
Πέγκυ Τρικαλιώτη: «Έχω ένα μεγάλο ταλέντο στο να ξεχνάω το κακό, δεν αγαπώ τις εντάσεις»

Ποιο θα είναι το τέλος της Κυριακούλας στο Προξενιό της Ιουλίας; Τι θα συμβεί με την μεγάλη αποκάλυψη που αφορά στα νεανικά της χρόνια; Η Πέγκυ Τρικαλιώτη λίγο πριν το φινάλε της σειράς μιλά στο Queen.gr 

Η Πέγκυ Τρικαλιώτη ενώ μοιάζει εύθραστη διαθέτει μία εσωτερική δύναμη που είναι αφοπλιστική, όπως και η ευθύτητά της. Θα το κατανοήσεις και από τη συνέντευξη που μας παραχώρησε στο Queen.gr, θα το διαπίστωσες και από το φετινό της επαγγελματικό της αποτύπωμα ως η τηλεοπτική Κυριακούλα στο «Προξενιό της Ιουλίας» όσο και στο θέατρο στην παράσταση «Μαντάμ Μποβαρύ».

Μιλάμε για την αρχή της καριέρας της, την πορεία της, τις απαιτήσεις της μητρότητας. Αλλά και το τέλος της σειράς αλλά και του δικού της ρόλου, γιατί η Κυριακούλα της, είναι ένα από τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά trend της χρονιάς. Τη μελέτησε, της έδωσε υπόσταση, την ανέβασε σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο υποκριτικών απαιτήσεων και μετά αφέθηκε μαζί της, όπως λέει χαρακτηριστικά. «Τι ταξίδι Θεέ μου» όπως λέει στην πιο πρόσφατη ανάρτησή της, στο τελευταίο της γύρισμα.

https://www.instagram.com/p/C8EqEkRo2Ck/

«Αφέθηκα στην Κυριακούλα, είναι σα να μου παρουσιάστηκε από μόνη της»

Συνεχίζεις να αντιμετωπίζεις αυτή τη δουλειά ως κάτι μαγικό, με τον ίδιο ενθουσιασμό που είχες ως φοιτήτρια στη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης;

Είναι πολύ σκληρό, πολύ δύσκολο να είναι κάποιος ηθοποιός, αν πραγματικά δεν λατρεύει αυτό που κάνει. Αν το αγαπάς, δεν αισθάνεσαι την κούραση. Εγώ συνεχίζω να τη «βγάζω» πέρα αυτή τη δουλειά, γιατί την αγαπώ. Αν μου την πάρεις μακριά, νομίζω ότι δεν θα μπορέσω να είμαι καλά.

Έχεις ένα αδιαμφισβήτητο ταλέντο ως ηθοποιός. Υπάρχει ένα ταλέντο όμως που δεν έχεις ως άνθρωπος;

Πολλά δεν έχω (γελάει). Αλλά θα σου ξεκινήσω από αυτά που έχω. Έχω μία ικανότητα ένωσης, στο να δημιουργήσω μία ομάδα ανθρώπων, να φέρω την ηρεμία ανάμεσα σε μία διαμάχη και να λειτουργήσω πυροσβεστικά. Προτιμώ άλλωστε την ησυχία και αποφεύγω τις εντάσεις. Δεν είναι πως φοβάμαι τη σύγκρουση, απλά προτιμώ να βρίσκω λύσεις σε ένα θέμα, από το να φτάνω στα άκρα. Έχω επίσης μία ικανότητα, να ξεχνάω το κακό. Πολλές φορές οι άλλοι μου το υπενθυμίζουν, ενώ έχει διαγραφεί από τη δική μου μνήμη. Κάτι επίσης που απέκτησα με την πάροδο των χρόνων, είναι το να μην παίρνω προσωπικά τα όσα μου συμβαίνουν. Αν για παράδειγμα κάποιος είναι αγενής μαζί μου, θα το δω ως ένα χαρακτηριστικό που εκείνος έχει ως άνθρωπος στη γενικότερη συμπεριφορά του απέναντι σε όλους και όχι απαραίτητα μόνο σε εμένα.

Ο Τάσος Λέκκας είπε «αντίο» το Προξενιό της Ιουλίας αλλά ποιο θα είναι το μέλλον του Ρήγα;

Στον ρόλο σου ως μαμά, έχεις ταλέντο; Κάνεις συχνά την αυτοκριτική σου, έχοντας και τις συνήθεις αμφιβολίες και τα άγχη που προκύπτουν από τη μητρότητα;

Μιλάς αυτή τη στιγμή σε μία μαμά που έχει κόρη στην εφηβεία και όλα είναι λίγο, λάθος. Έχω παράλληλα πολλές ενοχές επειδή λείπω πολλές ώρες στη δουλειά. Δεν μπορώ να σου απαντήσω εύκολα σε αυτή την ερώτηση.

Νομίζω ότι σου «απαντά» με έναν τρόπο και η κόρη σου με αυτό που ήδη είναι ως προσωπικότητα και την επιρροή που άσκησες στην ανατροφή της.

Η κόρη μου είναι ένα σπουδαίο παιδί που έχει τρομερή ενσυναίσθηση, αλλά ζητά «συγγνώμη» παραπάνω φορές, από όσες θα ήθελα και από όσες πρέπει. Παρά την καλή πρόθεση, είναι εύκολo να παρεξηγηθείς ζητώντας συχνά «συγγνώμη». Σε αυτό το σημείο είναι ο καθρέπτης μου. Βλέπω τον εαυτό μου σε πολλά πράγματα που έχει στον χαρακτήρα της, αλλά έχει ευτυχώς και αρκετά στοιχεία του χαρακτήρα του πατέρα της. Προσπαθώ να τη βοηθήσω στην ηλικία που είναι, να μάθει να διαχειρίζεται τη σκέψη της, πριν αυτή γίνει συμπεριφορά. Για να καταλαβαίνει καλύτερα στη συνέχεια τις πράξεις της.

Το μοναδικό διάστημα που έμεινες εκτός δουλειάς, ήταν όταν γεννήθηκε η Φραντσέσκα;

Επέστρεψα στο θέατρο σχεδόν όταν 3 μηνών, αλλά ήταν πραγματικά εξοντωτικό γιατί θήλαζα παράλληλα. Τότε πήρα την απόφαση να σταματήσω για 1,5 σχεδόν χρόνο.

https://www.instagram.com/p/Cfqt5xcLMEN/

Σου έχει τύχει να επηρεάζεσαι τόσο πολύ από έναν ρόλο, θεατρικό ή τηλεοπτικό και να «κουβαλάς» μετά ένα συναισθηματικό βάρος που είναι δύσκολο να το αποβάλεις στην καθημερινότητά σου;

Δεν είναι βιώσιμη η καθημερινότητά σου αν το κάνεις, δεν μπορείς να το «κουβαλάς» το δράμα, γιατί θα χρειαστεί να το επαναλάβεις και την επόμενη μέρα στην παράσταση ή στο γύρισμα. Ένας αθλητής τραυματίζει το μέρος του σώματος που χρησιμοποιεί περισσότερο. Ένας ηθοποιός επειδή δουλεύει πολύ με το σώμα, το μυαλό του και το συναίσθημά του, καταπονεί περισσότερο το νευρικό του σύστημα. Μετά στην προσωπική σου ζωή, είτε γίνεσαι απόμακρη, χωρίς να αφήνεις τίποτε να σε επηρεάσει συναισθηματικά και ψυχολογικά γιατί δεν το αντέχεις, ή γίνεσαι το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή ευερέθιστη.

Για να αντέξεις, πρέπει να είσαι σε άριστη κατάσταση, να κάνεις ζωή πρωταθλητή. Είναι κατοστάρι και μαραθώνιος μαζί αυτή η δουλειά.

https://www.instagram.com/p/C7gvSILI11R/

Ανέφερες πρόσφατα με μία ανάρτησή σου ότι σου είναι πολύ δύσκολο στο να αποχωριστείς όμως φέτος την Κυριακούλα. Θέλεις να μου εξηγήσεις το γιατί;

Στο θέατρο μου έχει συμβεί αρκετές φορές να μην μπορώ εύκολα να αποχωριστώ έναν ρόλο, όπως συνέβη φέτος και με την Κυριακούλα. Μία ή δύο φορές μόνο ανυπομονούσα να τελειώσει η παράσταση, αλλά αυτό δεν είχε σχέση με τον ρόλο όσο με τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργαζόμουν. Φέτος ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχα σε μία σειρά η οποία παιζόταν τρείς φορές την εβδομάδα με πολλές ώρες γύρισμα, σε καθημερινή βάση και για πολλούς μήνες. Το συνεργείο, αυτοί οι ήρωες, ήταν μία δεύτερη οικογένεια για εμένα. Όπως και οι ηθοποιοί, με τους οποίους παίζαμε μαζί. Την Μελίνα, τον Δημήτρη, τη Σίσσυ τους νιώθω με πολλά εισαγωγικά, ως παιδιά μου. Δεν φαντάστηκα ποτέ πως η Κυριακούλα θα μου έβγαινε, όπως μου βγήκε.

Αρχικά τη μελέτησα, αλλά μετά σα να μου παρουσιάστηκε από μόνη της, αφέθηκα και βγήκε μία μορφή, ένα πλάσμα που καμιά φορά μου είναι δύσκολο να το αναγνωρίσω. Βάζω τα ρούχα της, παίρνω το κείμενο του Νίκου Απειρανθίτη και μετά, είναι σα να κολυμπάω μαζί της σε κάθε της σκηνή.

Παρόλο που ως ρόλοι είστε αντίπαλες γιατί αγαπήσατε τον ίδιο άντρα, με την Ελισάβετ Μουτάφη είχες μία πολύ σημαντική σκηνή συμφιλίωσης και το κοινό ξετρελάθηκε με αυτό το γυναικείο δίδυμο της σειράς..

Μα θα σκάσω! (γελάει) Πήραμε τηλέφωνο τον σεναριογράφο της σειράς για να μας γράψει μία σκηνή ακόμη. Περνάμε τόσο ωραία με την Ελισάβετ, δεν έχουμε καμία επαγγελματική αγωνία, αφηνόμαστε η μία στην άλλη.

Πολύ πρωτοποριακό ωστόσο για την εποχή που διαδραματίζεται η σειρά, μία σύζυγός να συγχωρεί έτσι την πρώην σύντροφο του συζύγου της.

Η μία αναγνωρίζει τον πόνο της άλλης, γιατί και η Στάσα έχει περάσει πολλά στη ζωή της. Βρίσκονται ίσες απέναντι στον πόνο και αυτό ναι, είναι προοδευτικό.

«Σε έναν κόσμο σκοτεινό ας είσαι η Στεφανία στο Προξενιό της Ιουλίας»: Ποια είναι η Χριστίνα Μαξούρη

Κατ'απαίτηση του κοινού, ο σεναριογράφος θα μπορούσε να αφήσει τον Αδάμ Μπουσδούκο που υποδυόταν τον σύζυγό σου Στράτο Ραζίνη, να ζήσει λίγο ακόμη και να παραμείνει στη σειρά.

Θυμάμαι το τελευταίο μας γύρισμα με τον Αδάμ, όταν κέρασε όλο το συνεργείο επειδή αποχωρούσε από τη σειρά και θα επέστρεφε στη Γερμανία όπου ζει μόνιμα τα τελευταία χρόνια. Σε αυτό το «αντίο» με τον Αδάμ, που μπορεί λόγω συνθηκών να μην τον ξαναδώ και ποτέ στη ζωή μου, κάναμε μία πολύ ζεστή και πολύ συγκινητική αγκαλιά. Ήταν ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου τους τελευταίους μήνες.

https://www.instagram.com/p/C3D4wivrk4X/

Φαντάζομαι πως όλοι οι ηθοποιοί έχετε την ίδια αγωνία για το ποιο θα είναι το φινάλε της σειράς, γιατί γυρίσατε κάποιες μόνο σκηνές από το τέλος της, πολύ νωρίς. Σας ήταν ξεκάθαρο το τι θα συμβεί;

Σε μία από αυτές τις σκηνές ρωτάει η Φιλιώ την Κυριακούλα αν ξέρει τι απέγινε το μωρό της Ιουλίας και της απαντά πως το γνωρίζει. Την επόμενη μέρα πήρα τηλέφωνο τον Απειρανθίτη για να μου πει τι ακριβώς γίνεται με την κόρη της Ιουλίας, αλλά δεν μου απάντησε. Δεν ήξερα αν έζησε ή αν πέθανε το παιδί. Έχω μάθει ωστόσο ότι έχω γίνει γιαγιά και πως το παιδί είναι του Γρηγόρη.

https://www.instagram.com/reel/C8HQOv5B5zp/

Υπάρχουν δύο αναπάντητα ερωτήματα στο σενάριο. Αν ο Ρήγας και γιος της Στάσας είναι και γιος του Στράτου Ραζίνη και αν θα απαντηθεί πως η Κυριακούλα βιάστηκε όταν ήταν μικρή από τον πατέρα του Γιωργίκη, όπως ανέφεραν αρκετά spoilers.

Τον πατέρα του Γιωργίκη το λες εσύ, όπως και πολλοί άλλοι, αλλά αυτό δεν έχει ειπωθεί στη σειρά. Αναφέρθηκε το όνομα Χρήστος και πολλοί υπέθεσαν πως ήταν ο Χρήστος Προβιός. Αλλά αυτό δεν μπορώ ακόμη να στο απαντήσω. (γελάει).

Είναι μία έκπληξη αυτό που θα συμβεί, θα ξεκαθαριστούν όλα πολύ σύντομα. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως μέχρι το φονικό του Γιωργίκη, η Κυριακούλα ζει. Αν θα «φύγω» δεν το ξέρω ακόμη. Είναι πολύ δύσκολο για έναν σεναριογράφο σε μία σειρά να ανοίξει τις ιστορίες και ακόμη δυσκολότερο να τις κλείσει στη συνέχεια. Αυτό όμως στη δική μας περίπτωση, ο Νίκος Απειρανθίτης, ξέρει να το κάνει πάρα πολύ καλά και όμορφα.

Η κακοποίηση του Γιωργίκη κατά της Ιουλίας, άγγιξε μία μεγάλη μερίδα του κοινού, γιατί είναι μία συνθήκη την οποία ακόμη και σήμερα βιώνουν αρκετές γυναίκες. Υπήρξε και μία έντονη κριτική που αφορούσε σε αυτόν τον ρεαλισμό των συγκεκριμένων σκηνών. Ήταν απαραίτητος;

Δυστυχώς αυτές οι κακοποιητικές συμπεριφορές συνεχίζουν να συμβαίνουν ακόμη δίπλα μας. Το γεγονός πως δεν μπορεί μία γυναίκα να προστατευτεί από τον κακοποιητή της, ούτε καν έξω από ένα αστυνομικό τμήμα (σ.σ Η υπόθεση της Κυριακής στους Αγίους Αναργύρους) καταλαβαίνουμε και πόσο δύσκολο είναι ακόμη να καταλάβει μία μερίδα αντρών, πως η γυναίκα που είναι δίπλα τους, δεν είναι κτήμα τους. Χρειαζόταν αυτός ο ρεαλισμός, γιατί έπρεπε να δούμε κατάματα αυτό που συνέβη. Ακόμη και εγώ που είχα διαβάσει το σενάριο και είδα μετά τη σκηνή στην τηλεόραση με τον Μελέτη Ηλία και την Ευγενία Ξυγκόρου, σοκαρίστηκα.

Ας κλείσουμε με μία φράση από το κείμενο είτε του τηλεοπτικού είτε του θεατρικού σου ρόλου την οποία θεωρείς σημαντική.

Θα σου πω κάτι από τη Μαντάμ Μποβαρύ: «Ασήμαντο πράγμα που είναι ο θάνατος. Ένα πέρασμα είναι. Και μετά από λίγο θα είμαι ελεύθερη από αυτό το σώμα που ήθελε τόσα πολλά από εμένα».