Θα μας τρελάνουν με το παιδί του Φώτη!

Αυτό είμαστε. Και λέω «είμαστε» γιατί και την τηλεόραση που μας αξίζει έχουμε και τα έντυπα που μας αξίζουν έχουμε. Πού γράφει ότι επιτρέπεται να σχολιάζουμε την προσωπική επιλογή κάποιου ανθρώπου να φέρει στον κόσμο ένα παιδί; Πού γράφει ότι έχει ο οποιοσδήποτε από μας δικαίωμα να πει τη γνώμη του για την πιο υγιή, ανθρώπινη ανάγκη, την ανάγκη να φέρει στον κόσμο ένα νέο πλάσμα.

Απ όσο ξέρω ο Φώτης Σεργουλόπουλος, ούτε ναρκομανής είναι, ούτε μέθυσος, ούτε ψυχολογικές διαταραχές έχει που θα μπορούσαν να βάλουν σε κίνδυνο τη ζωή ενός παιδιού. Από όσο επίσης ξέρω είναι ένας αξιοπρεπής, μορφωμένος άνθρωπος που μπορεί να εξασφαλίσει όχι σε ένα, αλλά σε δέκα παιδιά μια καλή ζωή, ίσως και καλύτερη από τη ζωή πολλών άλλων παιδιών μιας και έχει και την οικονομική δυνατότητα να το μεγαλώσει προσφέροντας του τα καλύτερα. Δεν θέλω να πω κι εγώ το κλισέ ότι «το πιο σημαντικό είναι να μεγαλώνει ένα παιδί με αγάπη ακόμη κι αν δεν έχει και τους δύο γονείς του» ούτε και ξέρω πώς έχει σκεφτεί ο Φώτης να οργανώσει τη ζωή του και του παιδιού του. Αυτά είναι δικά του θέματα και είμαι σίγουρη πως τα έχει φροντίσει και τα έχει σκεφτεί όλα πριν φτάσει το μωρό στην κούνια του. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όλοι μας με έναν τρόπο ξεπεράσαμε το όριο στο τι είναι δημόσιο και τι είναι ιδιωτικό και τι μας αφορά και τι όχι.

Όπως επίσης αυτό που θέλω να πω είναι ότι είναι τρομακτικό το 2014 να μιλάμε για τον φασισμό της Χρυσής Αυγής ή για τα δικαιώματα των ανθρώπων να έχουν ελεύθερη σεξουαλική ζωή. Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό και να είμαστε για άλλη μια φορά κλεισμένοι στη μικροαστική φούσκα μας ενώ δεν μας απασχολεί καθόλου όχι μόνο η ανεργία του διπλανού μας αλλά ούτε και τα πραγματικά προβλήματα της σύγχρονης παγκόσμιας κοινωνίας. Όταν γίνονται πειράματα πάνω σε ανθρώπους σε σκοτεινά εργαστήρια, όταν παιδιά πωλούνται στην μαύρη αγορά, όταν άνθρωποι εκμεταλλεύονται ανθρώπους όταν υπάρχει παγκόσμια πείνα και έθνη ολόκληρα ξεκληρίζονται, οι έλληνες παρουσιαστές εξανίστανται γιατί ο Φώτης Σεργουλόπουλος έκανε παιδί και αναλύουν αν πρέπει να έχει τη μητέρα του παιδιού μέσα στο σπίτι ή στον επάνω όροφο. Και ξέρετε και κάτι άλλο; Το να σχολιάζεις τα γκομενικά κάποιου, αν χώρισε ή αν τα έφτιαξε με κάποιον το λες και πλάκα, το δικαιολογείς, μπορεί να μην είναι ακριβώς ψυχαγωγία υψηλού επιπέδου αλλά εν πάση περιπτώσει σκέφτεσαι ότι δεν είναι και κανένα μεγάλο κακό. Το να μπαίνεις όμως στην ζωή ενός ανθρώπου με τόσο βίαιο τρόπο επειδή απλώς κάνει μια δουλειά στην τηλεόραση παύει να είναι αστείο, παύει να είναι ψυχαγωγικό και παύει να είναι αδιάφορο. Είναι απλώς ντροπή. Και δείχνει τη δική σου γελοιότητα. Τη δική σου κακομοιριά. Τη δική σου αμορφωσιά. Τη δική σου μικροαστική, μικρονοική κουλτούρα.