H Ιωάννα μάς μαθαίνει σωστά τη λέξη «ομορφιά»

Κάποτε η μεγάλη κόρη μου, η Εύα, είχε γράψει κάτι σε ένα χαρτί: «Αν ο κόσμος ήταν τυφλός πόσους θα εντυπωσίαζες;». Το σκέφτομαι από την πρώτη μέρα, από την πρώτη στιγμή που το διάβασα… Και χθες όσο έβλεπα την Ιωάννα, την Ιωάννα μας, δεν έφευγε από το μυαλό μου ούτε στιγμή. Γιατί η Ιωάννα, με τη μάσκα της ή χωρίς, μας μαθαίνει ξανά και αυτή τη φορά σωστά τη λέξη «ομορφιά». Κι αυτό το μάθημα πρέπει να το πάρουμε όλοι. Τώρα. Τώρα που ζούμε στην εποχή της εικόνας. Στην εποχή των φίλτρων. Στην εποχή του αψεγάδιαστού. Στην εποχή του ψεύτικού.

Τώρα που τα κοριτσάκια και τα αγοράκια, περιμένουν το επόμενο κλικ, το επόμενο βίντεο, το επόμενο Give away από τον λαμπερό, τον χωρίς την παραμικρή ατέλεια influencer… Nαι, αυτόν που άμα δεν είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΕΛΕΙΑ η εικόνα του, δεν θα την ανεβάσει ποτέ… Μια τέλεια εικόνα, μιας ατελούς προσωπικότητας. Ένα απέραντο κενό που αν ο κόσμος ήταν τυφλός δεν θα εντυπωσίαζε ούτε τα κομοδίνα…

Είναι άλλο λαμπερό κι άλλο φωτεινό. Άλλο ωραίο κι άλλο όμορφο. Κι η Ιωάννα είναι όμορφη…

Με το χαμόγελο, την σιγουριά, την αποφασιστικότητα της. Τη γενναιότητα εκείνων που νικούν τον θάνατο όχι μια φορά αλλά κάθε μέρα. Κάθε ώρα.

Δεν φοβήθηκε η Ιωάννα να βγάλει τη μάσκα της. Εμείς φοβόμαστε να βγάλουμε τις δικές μας. Στα social media που διαφημίζουμε την ευτυχία και τη ζωάρα μας. Στη ζωή μας που δεν έχουμε ούτε ευτυχία, ούτε ζωάρα… Απλά εντυπώσεις.

Κάθε λέξη της Ιωάννας χθες, ήταν νίκη της πραγματικής ζωής έναντι του δήθεν. Ήταν νίκη της ουσίας. Αυτής που έχουμε ξεχάσει. Το κορίτσι αυτό ζει. Κατακτά τη ζωή.

Μακάρι να μην συναντούσε ποτέ την τύπισσα που προσπάθησε να την σκοτώσει… Αλλά όσα έχουν προκύψει από εκείνη τη μέρα και μετά, είναι μικρά και μεγάλα θαύματα. Και τα κάνει η Ιωάννα. Στα προσφέρει απλόχερα…

Ιωάννα, δεν ξέρω πόσα ευχαριστώ πρέπει να σου πούμε κι αν θα φτάσουν για όσα μας χαρίζεις… Δεν είσαι θέμα πια. Είσαι σύμβολο. Ζωής. Να σε έχει ο Θεός καλά…