Ο καθρέφτης έχει δύο πρόσωπα: αυτά των Bridges και Lebowski, αλλά ο Jeff και ο Τζέφρι είναι το ίδιο
Ανανεώθηκε:
Ο Jeff Bridges, έγινε σήμερα 75 ετών αλλά ο χρόνος -χαλαρά- σταμάτησε κάπου στο 1998. Τότε που ο Μεγάλος Λεμπόφσκι γέννησε την ιδέα του dude-ισμού, όσο κι αν στην αρχή ήθελαν κάποια να κρύψουν κάτω από το χαλί αυτό το καλτ έπος. Ας θυμηθούμε κάποιες ατάκες μπας και μπούμε για λίγο στα χίπικα ρούχα του ζεν Dude ή Duder, ή His Dudeness ή El Duderino. Όπως και να τον πεις ο ίδιος είναι.
Ο ηθοποιός που δίδαξε γοητεία στο νεο-νουάρ ρομαντικό έργο του '84, Against All Odds, έγινε 75 και ίσως η ταινία Ο Καθρέφτης Έχει Δυο Πρόσωπα του '96, στην οποία επίσης πρωταγωνίστησε, ίσως αρχικά να δείχνει πως έχει δύο πρόσωπα: ένα του Jeff Bridges και ένα του Τζέφρι Λεμπόφσκι.
Όπως ο εμβληματικός χαρακτήρας που ενσάρκωσε στο The Big Lebowski των αδελφών Κοέν, ο Dude θα ζει πάντα σε ένα δικό του σύμπαν, που θα μεγαλώνει ή θα μικραίνει με τον χρόνο και θα αλλάζει πρόσωπα –ανάλογα με την περίσταση.
Το σίγουρο είναι ένα: ο Μεγάλος Λεμπόφσκι δεν είναι απλώς ένας χαρακτήρας, αλλά στάση ζωής.
Σε μια ταινία που -όπως συμβαίνει με πολλά έπη- στην αρχή δεν έλαβε την προσοχή που της άξιζε, οι Κοέν μάς παρέδωσαν έναν φιλοσοφικό ύμνο για την ελευθερία του πνεύματος και τις πολλές αναγνώσεις του. Με έξυπνους διαλόγους για να εμβαθύνουν στην ευφυία και τη βλακεία πρόκειται για μια ταινία που στη συνέχεια πήρε την εκδίκησή της και γέννησε τον dude-ισμό, ο οποίος ξεπέρασε τα όρια του σινεμά και ακόμα και 26 χρόνια μετά, οι πιστοί εξακολουθούν να ορκίζονται σε αυτόν.
Η ατάκα «The Dude abides»* συμπυκνώνει το νόημα του απλού και παράλληλα περίπλοκου ύμνου με φόντο που -τελικά δένει τέλεια- ένα κατουρημένο χαλί: μια cool ατομάρα που, παρά τις δυσκολίες, επιμένει να τη βρίσκει στον μικρόκοσμό της. Το έργο μετατρέπεται σε μια βαθιά, σουρεαλιστική, κωμική και φιλοσοφική αλληγορία για τη ζωή, στην οποία επιστρέφουμε ξανά και ξανά όσοι πιστοί.
Το πρώτο πρόσωπο του καθρέφτη, το είδωλο Lebowski, είναι ένας άνεργος χαλαρός αγαπημένος ρέμπελος που θέλει να τον αποκαλούν Dude. Με ένα White Russian στο χέρι, περνά τον ελεύθερο -από τον ελεύθερο- χρόνο του παίζοντας μπόουλινγκ. Έχει μακριά μαλλιά, γένια και μια γκαρνταρόμπα με βερμούδες, πουκάμισα από παζάρια, ρόμπες και σαγιονάρες. Ο χίπης που πήγε στο ...Γούντστοκ και δεν έφυγε ποτέ. Γιατί; Γιατί μπορεί. Γιατί: it is what it is.
Το δεύτερο πρόσωπο του καθρέφτη, ο πρωταγωνιστής της cult ταινίας, Jeff Bridges, έχει ταυτιστεί τόσο με τον ρόλο, που όταν πριν από 15 χρόνια κέρδισε το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για το Crazy Heart toy 2009, το τότε Twitter θρηνούσε που η ομιλία του δεν ξεκίνησε με το «The Dude Abides». Οι ρόλοι του –από τον μελαγχολικό τραγουδοποιό που του χάρισε το χρυσό αγαλματίδιο μέχρι τον αντιήρωα του Iron Man– αποδεικνύουν το εύρος του ταλέντου του. Ο 6 φορές υποψήφιος για Όσκαρ ηθοποιός, με το Αληθινό Θράσος του 2010, είχε αληθινά το θράσος να μας πείσει πως κανένας χαρακτήρας δεν ενσάρκωσε την ψυχή του όσο ο Τζέφρι Λεμπόφσκι: χαλαρός, αυθεντικός, με μια σοφία που προκύπτει από την αποδοχή της ζωής όπως έρχεται.
Ο Jeff, είτε ως Bridges είτε ως Lebowski, έγινε το σύμβολο αυτής της κουλτούρας και μάς δίδαξε πώς να ζούμε σαν τον Dude και πώς να επιβιώνουμε με χιούμορ, ακεραιότητα και -ενάντια σε όλες τις πιθανότητες- με μια ακατάβλητη ψυχραιμία. Γιατί, όπως λέει ο Lebowski: «The Dude abides».
Ο καθρέφτης ίσως αρχικά να δείχνει πως έχει δύο πρόσωπα: ένα του Bridges και ένα του Λεμπόφσκι αλλά κάνει λάθος καθώς ο Jeff και ο Dude είναι το ίδιο πρόσωπο.
Για πάντα 1998
Αν ζητήσεις από έναν πιστό να αναφέρει τις αγαπημένες του ατάκες από cult αριστούργημα των αδελφών Κοέν που έχει εμπνεύσει αμέτρητα bowling parties και drinking games, ακόμα και το δικό του φεστιβάλ έχει, μάλλον θα καταλήξει να απαγγέλλει ολόκληρο το σενάριο οπότε ας μπούμε για λίγο στη ρόμπα του Dude και ας θυμηθούμε κάποιες ατάκες του: χαλαρά.
«Άκου να σου εξηγήσω κάτι. Εγώ δεν είμαι “κύριος Λεμπόφσκι.” Εσύ είσαι ο κύριος Λεμπόφσκι. Εγώ είμαι ο Dude, έτσι να με φωνάζεις. Ή, ξέρεις, ο Dude-ας, ή ο Duder, ή El Duderino, αν δεν είσαι πολύ της συντομίας.»
«Το χαλί έδενε πραγματικά το δωμάτιο»
«Πρόσεχε, ρε άνθρωπε, έχω ένα ποτό εδώ!»
«Αυτή η επιθετικότητα δεν θα περάσει έτσι, φίλε»
«Είχα μια δύσκολη νύχτα και μισώ τους γ@@@@ς Eagles, φίλε»
«Ναι, λοιπόν, ξέρεις, αυτό είναι απλά, ε, η γνώμη σου, φίλε»
«Αυτή είναι μια πολύ περίπλοκη υπόθεση, Maude. Πολλά μέσα, πολλά έξω, πολλά “τι γίνεται τώρα”»
«Walter, σ’ αγαπώ, αλλά αργά ή γρήγορα θα πρέπει να παραδεχτείς ότι είσαι ένας γ@@@@@ς ηλίθιος»
«Ο κύριος Treehorn φέρεται στα αντικείμενα όπως στις γυναίκες, φίλε.»
«Ο Dude αντέχει»
«Τουλάχιστον είμαι καθαρός μέσα στο σπίτι»
«Τι διάολο λες τώρα;»
Λέω το εξής: Τι είναι το «The Dude abides»*;
Για τον Dude, υπάρχει μόνο ένας τρόπος να περνάς τη ζωή σου, και αυτός είναι να θυμάσαι έναν απλό κανόνα: The Dude abides. Η ζωή πάντα θα σου ρίχνει σφαλιάρες αλλά εσύ πρέπει να επιβιώσεις παίρνοντάς το χαλαρά.
Όταν εμείς λέμε ότι «υπομένουμε« κάτι, εννοούμε ότι το ακολουθούμε, ότι υπακούμε στους κανόνες. Αλλά όταν ο Dude το λέει, δεν εννοεί να είναι «συμβατικός» ή να ακούει τους άλλους. Όταν «υπομένεις», αφήνεσαι να ακολουθήσεις τη ροή. Αποδέχεσαι τη ζωή όπως έρχεται. Και αν υπάρχει κάτι που ο Dude θα κάνει πάντα, αυτό είναι να ακολουθεί τη ροή.
Φυσικά, υπάρχει και ο άνθρωπος πίσω από το μάντρα, επίσης γνωστός ως Duder, His Dudeness ή ακόμη και El Duderino, αν είσαι πιο φιλικός. Ας ξεκαθαρίσουμε, όμως, κάτι: δεν είναι ο κύριος Lebowski. Είναι πιο «Dude» από αυτό. Το όνομά του λέει όλα όσα χρειάζεσαι να ξέρεις. Ο Dude δεν μπλέκεται με όλη αυτή τη περίπλοκη πλευρά των πραγμάτων.
Είναι ένας χαλαρός τύπος. Και αυτό μας θυμίζει πώς πρέπει να ζούμε σύμφωνα με τέσσερις βασικούς κανόνες:
- Πάρε τη ζωή χαλαρά, απολαμβάνοντας ό,τι σε ευχαριστεί χωρίς να προσπαθείς να ταιριάξεις σε κοινωνικές νόρμες ή να αποδέχεσαι την επιθετικότητα.
- Η επιθετικότητα δεν πρέπει να έχει θέση στην καθημερινότητά σου. Ο Dude προτιμά την ηρεμία και την αποδοχή της ροής των πραγμάτων.
- Μη ζεις στο παρελθόν. Εκείνος το αφήνει εκεί που πρέπει και εστιάζει στο παρόν, χωρίς να το φορτώνει με συναισθηματικά βάρη.
- Έχε το μυαλό σου ανοιχτό, αποφεύγοντας να εγκλωβιστείς σε στερεότυπα ή περιορισμούς και πάντα προσαρμόζεσαι στις συνθήκες χωρίς να χάνεις την εσωτερική σου ισορροπία.
Ποια είναι η σύζυγος του Jeff Bridges, Susan Bridges
Το 1975, όταν ο Jeff γύριζε την ταινία Rancho Deluxe στη Μοντάνα, συνάντησε τη Susan και από την πρώτη στιγμή το «κλικ» ήταν ακαριαίο. Εκείνη, 21 ετών και σερβιτόρα, προσπαθούσε να μαζέψει χρήματα για το πανεπιστήμιο, ενώ ο Jeff δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια του από πάνω της. Παρά την έντονη έλξη που ένιωσε, χρειάστηκε αρκετό θάρρος για να της προτείνει να βγουν. Η πρώτη της αντίδραση; Απόρριψη. Ωστόσο, σε ένα πάρτι λίγο αργότερα, η χημεία ήταν αδιαμφισβήτητη και η σχέση τους πήρε μπροστά.
Αν και στην αρχή είχε αμφιβολίες για το γάμο, ο Jeff τελικά το αποφάσισε. Παντρεύτηκαν στις 5 Ιουνίου 1977 και από τότε έχουν δημιουργήσει μία όμορφη οικογένεια με τρεις κόρες: Isabelle, Jessica και Hayley. Σήμερα, το ζευγάρι απολαμβάνει και την αγάπη των δύο εγγονιών τους, της Gracie και του Ben.
Η συνταγή της επιτυχίας τους; Αμοιβαίος σεβασμός και η αποδοχή των διαφορών τους. «Ο χρόνος είναι πολύτιμος, και το να τον περνάς με αυτούς που αγαπάς είναι ό,τι πιο πλούσιο υπάρχει», έχει δηλώσει ο Jeff, αποδεικνύοντας πως τα λόγια του αντανακλούν την καθημερινή τους πραγματικότητα.
Η Susan, η διακριτική ηθοποιός και παραγωγός, έχει σταθεί στο πλευρό του σε κάθε βήμα του, από τις επαγγελματικές του επιτυχίες μέχρι τις δύσκολες στιγμές με την ασθένεια του καρκίνου και τη μάχη με την COVID-19. Και αν κάτι έχουν μάθει μέσα από όλες αυτές τις προκλήσεις, είναι ότι τα δύσκολα ενώνουν ακόμα περισσότερο.
Bloggers
