Με το «όλα έχουν τον συμβολισμό τους αρκεί να ζεις με αξιοπρέπεια» που είπε η Ζαμάνη, τα είπε όλα

Όταν κάποιος είναι αντισυμβατικός και επαναστάτης με αιτία -και όχι άνθρωπος της επαναλαμβανόμενης αυτοπροβολής δίχως λόγο, είναι σαφές πως μετά από τον θόρυβο που προκάλεσε -και μάλιστα άθελά του, αν θελήσει να απαντήσει σχετικά, θα είναι με αντίστοιχο αντισυμβατικό τρόπο. Μετά την εκκωφαντική σιωπή της, για άνευ λόγου θέμα που την αφορούσε λόγω μίας μπλούζας (!), η Ματούλα Ζαμάνη επέλεξε να μιλήσει στο Ράδιο Θεσσαλονίκη για το «σου βγαίνει η ψυχή, που λένε, όχι το ρούχο».

Δεν ξέρω πόσο καλά το καταλάβαμε αλλά τα σχόλια για τη Ματούλα Ζαμάνη είχαν ως στόχο εσένα και εμένα

Πιστή στις αξίες της, η τραγουδοποιός αποφάσισε να μην τις τραγουδήσει, αυτή τη φορά, αλλά να τις εκφράσει με τον λόγο της. Οι σκέψεις και οι φιλοσοφικές της ανησυχίες για τη ζωή, την ελευθερία και την τέχνη είναι ένα μάθημα σε μια εποχή που όσο εξελίσσεται τόσο πιο πολλές εκπτώσεις κάνει σε εκείνες τις αξίες των ανθρώπων.

Η Ματούλα στη σύντομη και περιεκτική συνέντευξή της, αναφέρθηκε στην ελευθερία και στην αξιοπρέπεια ως θεμελιώδη στοιχεία για μια πλήρη και αληθινή ζωή, τονίζοντας πως είναι σημαντικό να είναι κάποιος ο εαυτός του, να εκφράζεται αυθεντικά, να μην συμβιβάζεται και να μην αφήνει κανέναν μα κανέναν να του κόβει τα φτερά με περιττά «δεν μπορείς».

Στο μοίρασμά της, έθιξε και κοινωνικές προκλήσεις, αναγνωρίζοντας ότι η πραγματική αλλαγή και η προσωπική ευημερία προέρχονται από το να κοιτάξουμε μέσα μας και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Ακολουθούν κάποια από τα λόγια της καθώς και το ηχητικό απόσπασμα.

«Έχει πολύ πλάκα η ζωή. Είναι ανάλογα με το πώς νιώθεις και τι σκέφτεσαι, τι σε απασχολεί· αν σε απασχολεί ένα ολόκληρο δάσος που κόβεται ή αν σε απασχολεί η βλεφαρίδα σου που έπεσε. Ξέρω εγώ πώς το αντιλαμβάνεται ο καθένας. Θα ήταν βολικό να ήμασταν όλοι κλεισμένοι σε ένα κελί. Εγώ σκέφτομαι να βγω με ένα air-condition στη συναυλία μου στις 11 του μήνα, με μια μπούρκα, με μια κεραία. Σκέφτομαι διάφορα· αν προλάβω να τα κάνω, θα είναι ωραίο».

«Όλα έχουν τον συμβολισμό τους, αρκεί να ζεις με αξιοπρέπεια. Αξιοπρέπεια είναι να είσαι ο εαυτός σου, να παλεύεις κάθε μέρα, να τραγουδάς, να μοιράζεσαι, να αγαπάς, να αγαπιέσαι, να χαρείς μέσα σε έναν κόσμο που στενεύει παγκόσμια, σε μια χώρα που δεν τα λέει καλά.

Για να είμαστε καλά, πρέπει να είμαστε καλά σε προσωπικό επίπεδο. Δεν μπορείς μόνος σου, αλλά δεν μπορείς να υποκρίνεσαι και να παίζεις με έννοιες όπως τι είναι σωστό, τι είναι λάθος, τι είναι πρέπον, τι μη πρέπον».

«Η ελευθερία έχει τεράστιο καθήκον. Έχει ένα τίμημα και ένα ρίσκο. Για μένα είναι το τίμημα, δεν έχει κανένα άλλο τίμημα η ζωή. Σκέφτομαι πώς όταν φτάσω 50 θα πω "το έκανα αυτό ή έκλεισα τα μάτια;". Αυτό προσπαθώ να το περάσω μέσα από τη μουσική μου και τις συναυλίες μου».

«Η συναυλία είναι ο κήπος μου, είναι το σπίτι μου. Η ζωή έχει τις αγωνίες της. Σου βγαίνει η ψυχή, που λένε, όχι το ρούχο».

«Στη Θεσσαλονίκη, 16 του μήνα, κάποια στιγμή λέω "δεν γίνεται να μην το κάνω τώρα". Ένα άλλο πράγμα που πιστεύω είναι "στο πρόβλημα να βρούμε μια λύση και όχι να λέμε τι πάθαμε και φταίει αυτός και εκείνος". Εμείς φταίμε, αν το σκεφτείς πιο συμβολικά. Αν δεν πάρουμε θέση στην καθημερινότητά μας. Στα απλά πράγματα».

Το μάθημα της μπλούζας

Με την αφοπλιστική ειλικρίνεια και της στάση ζωής που αψηφά τα στερεότυπα εκείνη μίλησε για την ουσία που κρύβεται στην αυθεντικότητα και την εσωτερική ελευθερία. Σε μια εποχή που η εικόνα συχνά υπερτερεί της ουσίας, η στάση της αποτελεί μια ηχηρή κραυγή για αυτοδιάθεση και απελευθέρωση από τα δεσμά των κοινωνικών συμβάσεων.

Ίσως τελικά, η μπλούζα να αποτέλεσε απλώς την αφορμή για να ανοίξει ένας διάλογος για θέματα ουσίας, για τις αξίες που οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε και για την ανάγκη να ζούμε μια ζωή αληθινή, χωρίς μάσκες και υποκρισία.