Αυτοί που αγαπάς δε φεύγουν ποτέ από κοντά σου

Και ήρθε αυτή η στιγμή που κάποιο αγαπημένο μας άτομο έγινε... άγγελος. Το αγγελούδι μας πέταξε, άνοιξε τα φτερά του και εμείς μείναμε πίσω με δάκρυα στα μάτια να κοιτάμε τον ουρανό. Αυτό το γιατί σου χτυπάει τόσο δυνατά το μυαλό σαν τρυπάνι. Κοιτάς μόνο τον ουρανό και αρνείσαι να αποδεχθείς την πραγματικότητα. Δεν έχει σημασία σε ποια ηλικία έχασες τον «άγγελό» σου γιατί πολύ απλά εσύ και αυτός είχατε και άλλο χρόνο μπροστά σας. Είχες και είχε να σου δώσει πάρα πολλά. Το μυαλό σου μοιάζει με φωτογραφική μηχανή που ξαφνικά κόλλησε το κουμπάκι της και κλικ κλικ κλικ φωτογραφίζει συνεχώς στιγμές σας. Γέλια, δάκρυα, γκρίνιες, φωνές, αγκαλιές, υπερηφάνεια μα και... αγάπη.

Μετανιώνεις για αυτό το τελευταίο φιλί που δεν του έδωσες. Για αυτό το φιλί, που ρε γαμώτο εγώ συγκεκριμένα δεν πρόλαβα να σου δώσω. Σου είχα υποσχεθεί τόσα πολλά και δεν πρόλαβα να σου χαρίσω ούτε μία τελευταία βόλτα δίπλα στη θάλασσα. Και σου άρεσε τόσο πολύ να καθόμαστε σε ένα παγκάκι, να βλέπουμε τον ήλιο να δύει και να τρώμε καλαμπόκι. Έμπαινε καλοκαίρι μα δεν είχες πλέον αντοχές να το περιμένεις. Πού να το ήξερα πώς μία ημέρα θα βγάλεις φτερά και δε θα κάναμε τις βόλτες μας. Τώρα πάω μόνη μου, τι και αν εσύ λείπεις. Τις πρώτες ημέρες θα είχες (και είχα) μία άρνηση για αυτή την είδηση. Σου φαινόταν σαν κακός εφιάλτης; Αυτό δεν είναι ούτε καν ο μισός χαρακτηρισμός που θα μπορούσα να του δώσω. Μαχαιριές στην καρδιά, στο στομάχι και ένας πόνος που πότιζε όλο και περισσότερο μέσα μου. Ακόμα από το τηλέφωνό μου δεν έχω σβήσει το όνομά σου... και ούτε ξέρω πότε θα έχω το κουράγιο να πατήσω delete. Αυτή η επαφή δεν είναι για διαγραφή. Αυτοί που αγαπάμε δε φεύγουν ποτέ από κοντά μας, άρα γιατί να το κάνω; Σου ακούγεται κάπως spooky ε;

Το σώμα τους φεύγει και κάθε μέρα κλείνεις τα μάτια και βλέπεις τη φιγούρα τους. Πάντα χαμογελαστοί. Μα δεν είναι πανέμορφοι; Στα όνειρά σου τις περισσότερες φορές είναι ευτυχισμένοι, έρχονται για να σε συμβουλέψουν, για να σου υπενθυμίσουν πως η ζωή είναι για να τη γεμίζεις με ευχάριστες ειδήσεις. Ο δικός μου «άγγελος» δε με έχει αφήσει εδώ και δύο χρόνια ποτέ, ξέρει ποιο είναι το πιο σωστό timing και τσουπ έρχεται. Ξέρεις τι έχω προσέξει όμως; Πώς όταν με βλέπει ευτυχισμένη δεν έρχεται στα όνειρά μου. Δε θέλει να μου χαλάσει τη διάθεση, δε θέλει να με ξυπνήσει μέσα στα ξημερώματα, δε θέλει να είναι η αιτία που θα μελαγχολήσω το επόμενο πρωί. Δε θέλει να είναι η αιτία που θα ξυπνήσω με έναν κόμπο στο στομάχι μου. Σου το είπα ξανά, οι άγγελοι ξέρουν πότε «κατεβαίνουν» στη γη.

Μα πώς μπορούν να σε αφήσουν οι άνθρωποι που σε αγάπησαν; Πώς κάποιοι λένε πως όταν θες κάτι πολύ το σύμπαν συνωμοτεί, εγώ θεωρώ πως το ίδιο κάνουν και οι δικοί σου άγγελοι. Οι φωτογραφίες θα σου θυμίζουν πάντα τις ωραίες σας στιγμές. Αυτοί που αγαπάς δεν πεθαίνουν ποτέ γιατί ενώ δεν τους αγγίζεις, το μυαλό δεν ξεχνά ποτέ. Και στην περίπτωση αυτή δε θες να τραβήξεις ούτε Χ, ούτε κόκκινες γραμμές ούτε και... delete.

Για δες και αυτό:

Wish List: 3 + 2 πράγματα που πρέπει να κάνουμε αυτό το καλοκαίρι