«Πρώτα τρώμε και μετά γράφουμε...»

19 Φεβρουαρίου 2019

Από την έρημο της Ιορδανίας, μέχρι και το Ανήλιο του Νομού Ιωαννίνων, δοκίμασα τις καλύτερες γεύσεις

Καλησπέρα κορίτσια μου και καλή μας εβδομάδα! Θέλω τόσο καιρό να μιλήσω μαζί σας, να σας πω τόσα πολλά και για πράγματα που φαντάζεστε, αλλά και για πράγματα που δεν φαντάζεστε... Σας έχω υποσχεθεί ήδη από την περασμένη εβδομάδα και μέσα από το Ιnstargram μου, ότι αυτό το post, θα αφορούσε το φαγητό και έτσι και θα γίνει. Επειδή ταξίδεψα αρκετά το τελευταίο διάστημα, είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω νέες γεύσεις και φυσικά και θα τις μοιραστώ μαζί σας! Από την έρημο της Ιορδανίας, μέχρι και το Ανήλιο του Νομού Ιωαννίνων, καλή σας απόλαυση.

Πρωινό στην έρημο Wadi Rum (για πάντα χοντροί)

Σχεδόν σε όλες τις ανατολικές και ασιατικές χώρες που έχω επισκεφτεί το πρωινό είναι κυριακάτικη επίσκεψη σε ελληνική ταβέρνα. Το πιάτο που ξεχώρισα μέσα από τον πρωινό μπουφέ, στο ξενοδοχείο που έμεινα στην Wadi Rum, ήταν πατάτες τηγανίτες με σάλτσα από φρέσκες ντομάτες, καρότα, ξερό κρεμμύδι και κύμινο.

Το καλύτερο ριζότο καραβίδας της πόλης (γιατί έτρωγα θαλασσινά μόνο τα καλοκαίρια;;;)

Για κάποιον άγνωστο μέχρι και πρόσφατα λόγο, θαλασσινά και κοκτέιλ, έτρωγα και έπινα μόνο το καλοκαίρι. Το πρώτο άλλαξε σίγουρα την περασμένη εβδομάδα όπου και δοκίμασα το πιο λαχταριστό ριζότο καραβίδας στον κόσμο όλο, στο Scala Vinoteca, στο Κολωνάκι. Σίγουρα το ρυζάκι, χύλωσε στην πιο νόστιμη bisque που έγινε ποτέ, ενώ οι καραβίδες μύριζαν θάλασσα.

Το καλύτερο παϊδάκι που δοκίμασα ποτέ (ενός λεπτού σιγή)

Πήγα και εγώ μια βόλτα μέχρι το Μέτσοβο και το Ιnstagram γέμισε με μηνύματα «Να πας στη Νiao, στο Ανήλιο για παϊδακια». Και πήγα. Και χάθηκα! Και τελικά το βρήκα! Και άξιζαν ακόμα και οι παραλίγο τούμπες στα χιόνια του χωριού.

Η πιο λαχταριστή ramen soup (πέφτει λίγο μακριά, αλλά ποτέ δεν ξέρεις)

Πρώτη μέρα στην Κουάλα Λουμπούρ και ως η μεγαλύτερη φαν της Ασιατικής κουζίνας, έψαξα στο Ίντερνετ που σερβίρει την καλύτερη ramen soup και την βρήκα. Να προσθέσω στο σημείο αυτό όμως, ότι την καλύτερη ramen την έχω φάει στο Δουβλίνο και θα ψάξω να βρω το μαγαζί για να σας το αναφέρω σε άλλο άρθρο (πέφτει και πιο κοντά!). Τοποθεσία Ramen Bankara Mall, 2ος όροφος!

Τα καβούρια (δεν έχω να γράψω τίποτα σε αυτή την παρένθεση!)

Στην Νίκαια ένα μεσημέρι Κυριακής, ο ουρανίσκος μου ένιωσε την απόλυτη ηδονή. Κάπως έτσι θα ξεκινούσε αυτή η ιστορία και όσον αφορά στην συνέχεια, εγω spoiler δεν κάνω... Ζαρκαδούλας, Νίκαια.

Σουτζουκάκια στην Θεσσαλονίκη (όχι όπως τα ξέρουμε στην Αθήνα, τα άλλα, τα καλύτερα) Στην Αθήνα τα σουτζουκάκια, εγω τουλάχιστον, τα έτρωγα κοκκινιστά με πουρέ. Στην Θεσσαλονίκη τα τρως σκέτα, ψητά στα κάρβουνα και απλά τα βουτάς στο μπούκοβο, γιατί μπορείς. Όταν έμενα στην Θεσσαλονίκη έτρωγα στη Διαγώνιο, σίγουρα μια φορά την εβδομάδα και κάθε φορά, ήταν σαν πρώτη φορά...