Μετά τα fashion weeks χωρίς συμπερίληψη η British Vogue κάνει τη δική της δήλωση με ένα εξώφυλλο
Η Precious Lee, Paloma Elsesser και Jill Kortleve είναι τα πρόσωπα του νέου εξώφυλλου της βρετανικής Vogue για το μήνα Απρίλιο, δείχνοντας ότι τα plus size μοντέλα μας έλειψαν από τα catwalks, κυρίως γιατί ήταν σαν να έλειπε ο ίδιος μας ο εαυτός. Η εικόνα και η ομοίωση του.
«Πάντα σκέφτομαι αυτό 15χρονο κορίτσι στο Milwaukee, που κάθεται στο δωμάτιο του και έχει να δει μια γυναίκα με μεγάλο στήθος και κοιλιά να εκπροσωπείται. Θέλω εκείνη να δει ότι μπορούμε να είμαστε chic, όμορφες και cool -να δει όλες τις δυνατότητες». Η Paloma Elsesser είναι σίγουρα μια γυναίκα που δεν χρειάζεται συστάσεις, δεδομένου του ότι υπήρξε και το πρώτο plus size model στο εξώφυλλο της Vogue. Είναι μία από τα τρία super models, που φωτογραφήθηκαν από τους Inez & Vinoodh για το εξώφυλλο του Απριλίου της βρετανικής Vogue, που μετά από ένα μήνα και κάτι, γεμάτο catwalk και shows, ήθελα να κάνει τη δική της παρατήρηση.
Η Precious Lee, η Paloma Elsesser και η Jill Kortleve είναι οι τρεις γυναίκες που επέλεξε το κορυφαίο περιοδικό, για να διαμαρτυρηθεί με έναν τρόπο για την έλλειψη εκπροσώπησης των curvy γυναικών στις πρόσφατες εβδομάδες μόδας. Κάτι που δεν πέρασε απαρατήρητο από τον κόσμο της μόδας και φυσικά από τους χρήστες των soacial media, που έχουν πάρει πλέον το ρόλο των νέων editors. Γιατί, αλήθεια, έλειπαν τα plus size μοντέλα από τα catwalks; Είναι το body positivity ένα marketing trend που αφορά μόνο τα καθημερινά κορίτσια, της διπλανής πόρτας; Η απάντηση είναι όχι.
Μετά τις φετινές εβδομάδες μόδας ακόμη αναρωτιόμαστε -Μα πού εξαφανίστηκαν τα plus size μοντέλα;
Η νέα γενιά των super models στο εξώφυλλο της βρετανικής Vogue.
«The New Supers». Αυτός είναι ο τίτλος του εξώφυλλου, στο οποίο φωτογραφίζονται τα τρία κορυφαία plus size models με άψογα φορέματα από τον Yves Saint Laurent, δια χειρός Anthony Vaccarello, στην signature εφαρμοστή, sexy γραμμή του σχεδιαστή. «Μεγάλωσε μέσα στη δεκαετία του 1990, την πιο τοξική δεκαετία για τη μόδα,» δήλωσε η Jill Kortleve. «Θυμάμαι ότι τα πρώτα χρόνια κοίταζα φωτογραφίες μου από την πασαρέλα και αναρωτιόμουν γιατί μου φαινόμουν τόσο διαφορετική από όλες τις άλλες. Σύγκρινα τον εαυτό μου με τα άλλα κορίτσια και αναρωτιόμουν γιατί αισθανόμουν εκτός τόπου. Και τότε κατάλαβα ότι ήταν επειδή δεν είχα συνηθίσει να βλέπω ανθρώπους σαν και εμένα σε αυτό το χώρο. Έπρεπε να αλλάξω τον τρόπο, που έβλεπα τα πράγματα».
«Η μαμά μου με φώναζε super model από την αρχή,» δήλωσε η Precious Lee. «Τότε συνήθως αυτό με ενοχλούσε. Η λέξη super model δεν ήταν μια λέξη που χρησιμοποιούσα για να περιγράψω τον εαυτό μου, ακόμη και όταν ξεκίνησα να γίνομαι γνωστή,» είπε μεταξύ άλλων, αποδεικνύοντας ότι τελικά ακόμη και ο τρόπος που χρησιμοποιούμε τις λέξεις πρέπει να αλλάξει, για να δεχτούμε την αλλαγή που έρχεται πρώτα μέσα μας και μετά σαν σύνολο.
Τρεις γυναίκες, που σηματοδοτούν τη νέα γενιά των super models, που δυστυχώς δεν είχαμε την ευκαιρία να δούμε και πάλι φέτος στα περισσότερα shows. Σίγουρα είναι δύσκολο το να αναλαμβάνεις να είσαι το role model μιας γενιάς, που θέλει να σπάσει τα όρια και τα στερεότυπα, ενώ οι περισσότεροι οίκοι δυστυχώς μέχρι στιγμής απέδειξαν ότι αντιστέκονται στους διαφορετικούς σωματότυπους. Ας μην γίνει το body positivity άλλη μία λαμπρή στιγμή στην ιστορία της διαφήμισης και των social media. Γιατί η εκπροσώπηση των αληθινών γυναικείων σωμάτων τόσο στις πασαρέλες, όσο και στα ίδια τα προϊόντα που θα βρούμε στη συνέχεια στα καταστήματα, μας αφορούν όλες. Είναι εμείς.