Η ευτυχία του 0,01%

Δέσποινα Καμπούρη
Η ευτυχία του 0,01%

Τα top models (και όλες οι γυναίκες με αυτές τις προδιαγραφές) είναι το 3% του παγκόσμιου πληθυσμού. Οι γυναίκες σαν εμένα που έχουν την τύχη να τα δουν front row στις μεγαλύτερες πασαρέλες του κόσμου, είναι ακόμα λιγότερες…

Ε ναι! Το έζησα και αυτό! Πήγα μία εβδομάδα στη Νέα Υόρκη για να παρακολουθήσω τα μεγαλύτερα fashion shows στην NYFW20. Για έξι μέρες έγινα μέλος μίας κλειστής fashion elite! Σκεφτόμουν, ότι αυτή η επαγγελματική εμπειρία που βίωσα εγώ, θα ήταν όνειρο για μία άλλη γυναίκα. Ή ακόμη ότι άλλες πληρώνουν αδρά για να την ζήσουν…

Οι προσκλήσεις για τέτοια events είναι «χρυσά χαρτάκια» στα χέρια των ανθρώπων που αγαπούν τη μόδα. Οι προσβάσεις ακόμη πιο δύσκολες.
Η εμπειρία να βλέπεις κορυφαίους make artists και hair stylists να προετοιμάζουν τα top models στα παρασκήνια, να βλέπεις τους ενδυματολόγους και τους ίδιους τους σχεδιαστές να κάνουν fitting στις πρωταγωνίστριες και να βάζουν τις τελευταίες πινελιές πριν το μεγάλο θέαμα… είναι απερίγραπτη.

Ένα show θέλει μήνες προετοιμασίας μέχρι τη μέρα που θα πραγματοποιηθεί. Είναι η πιο σημαντική στιγμή στην καριέρα ενός σχεδιαστή. Να δείξει με τιμή και υπερηφάνεια στους θεατές την πολλά υποσχόμενη κολεξιόν του που θα ορίσει τα trends και τις επιταγές της μόδας παγκοσμίως. Ένα κακό show μπορεί να γίνει το Βατερλό στην καριέρα ενός fashion designer ή fashion brand. Ένα θεαματικό, άριστα οργανωμένο show με φοβερές προτάσεις και καλοκουρδισμένα μοντέλα μπορεί να τους αποθεώσει.
Δεκάδες άνθρωποι δουλεύουν για μήνες μόνο για αυτόν τον σκοπό. Φώτα, ρεπεράζ, σκηνοθεσία, οπτικοακουστική κάλυψη, castings, υφάσματα, πατρόν, συμφωνίες με εταιρίες καλλυντικών, μαλλιών, χορηγοί, catering και πόσα άλλα ακόμα.

Κι εσύ, ο θεατής, απλώς πας και παρακολουθείς αυτή την προσπάθεια σε 10 με 15 λεπτά το πολύ. Μετά έχεις άποψη, μπορείς να κρίνεις και να συγκρίνεις με άλλα shows αν είχες την τύχη να παρακολουθήσεις. Και κάπως έτσι, φεύγεις από το Venue με την ψυχή σου και το μυαλό σου γεμάτα χρώμα, λάμψη, φώτα και θέαμα.
Όμως, υπάρχει και η άλλη όψη. Αυτή που θα μπορούσα να σας περιγράψω ως απεσταλμένη δημοσιογράφος και όχι ως απλά μία καλεσμένη – επισκέπτρια. Γιατί η δεύτερη κατηγορία, πάει, βλέπει, φεύγει.

Η πρώτη όμως, κάνει όλη τη δουλειά. Έπρεπε να είμαστε πολύ νωρίτερα στα locations, κάποιες φορές σχεδόν από τα αξημέρωτα (βάλε στο μυαλό σου και το jet lag – δεν ήμασταν όλες Νιουγιορκέζες βλέπεις) να στηθούμε σε ουρές για να καταφέρουμε να πάρουμε τις διαπιστεύσεις μας (γίνεται φοβερός έλεγχος για να μπεις στο backstage) και να μείνουμε όρθιες στα ψηλοτάκουνά μας (ε δεν πας όπως κι όπως σε ένα fashion show) για ώρες παρακολουθώντας σιωπηλά τα γενόμενα έχοντας τα μάτια σου δεκατέσσερα για να απαθανατίσεις τα καλύτερα πορτρέτα και τις καλύτερες στιγμές της προετοιμασίας. Ξέρεις τι είναι να έχεις αποκλειστικό φωτογραφικό υλικό και πλάνα μαζί με το Associated Press και άλλα τεράστια πρακτορεία ή Διεθνείς τίτλους περιοδικών μόδας; Ανεκτίμητο!

Περιττό βέβαια να σου πω ότι όλες αυτές τις ώρες δεν έχεις το δικαίωμα να διαμαρτυρηθείς για τίποτα (εδώ δεν διαμαρτύρονται τα μοντέλα που τα τσιτσιδώνουν μέσα στο κρύο) θα διαμαρτυρηθείς εσύ που πήγες για να δεις από κοντά και να στείλεις ανταπόκριση; Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι και κανένα καζάνι της κόλασης το backstage, αλλά έχει τόση ένταση και τέτοιο παλμό, που αφότου τελειώσει, αισθάνεσαι ότι έτρεξες 5 χιλιόμετρα non stop.

Αν έχεις πρόσκληση για να δεις και το αποτέλεσμα, δηλαδή το show, είσαι άρχοντας. Φεύγεις από τη μία πόρτα και πας στην άλλη. Μπαίνεις κυρία, κάθεσαι στη θεσούλα σου και απολαμβάνεις όλα όσα είδες εν τη γενέσει τους. Αν δεν κατάφερες να εξασφαλίσεις πρόσκληση, τότε δύο πράγματα μπορούν να συμβούν: 1. Να φύγεις από τον χώρο με μισή καρδιά αλλά με γεμάτη κάμερα. 2. Να προσπαθήσεις να γλιστρήσεις με κάθε ρίσκο στην αίθουσα ακόμη κι αν χρειαστεί να πεις ψέματα ή να μη σε παρατηρήσει κανείς.

Δεν ντρέπομαι να σας πω, ότι μου έτυχαν και τα δύο, αλλά η καλή μου τύχη και το θράσος μου με ευνόησαν. Και εμένα και την partner in crime σε αυτό το εγχείρημα, τη fashion editor του Queen, Διονυσία Καλαποθαράκου με την οποία μοιράστηκα αυτή την εμπειρία. Μόνο για δύο μέρες κατάφερα να βρεθώ και με την υπόλοιπη συμμορία του Queen, την Έβελυν Καζαντζόγλου και τον φανταστικό φωτογράφο μας, τον Άγγελο Ποταμιάνο, στον οποίο οφείλουμε και προσωπικές φωτογραφίες όπως αυτές:

kampouri new york 1
kampouri new york 2
kampouri20 copy

Δες και τις υπόλοιπες φωτογραφίες που ξεχώρισα από τα φαντασμαγορικά shows που παρακολούθησα!

Εν τω μεταξύ, μείνε συντονισμένη στην κατηγορία Queen.gr Takes Fashion Week 20/21 και ενημερώσου για όλες τα τελευταία updates από τα Fashion weeks. Αυτή τη στιγμή, τα κορίτσια μας, η Άννα Πρέλεβιτς και η Έβελυν Καζαντζόγλου μας στέλνουν ανταποκρίσεις από Λονδίνο και Μιλάνο.

Περιμένω τα μηνύματά σου εδώ!

Μπορείς να με βρεις και στο φυσικό μου περιβάλλον και να με ακολουθήσεις στο Instagram, το Facebook και το Twitter!