Elvis has left the building αλλά η κατάρα που συνόδεψε την οικογένεια του Presley δεν έφυγε ποτέ

Suspicious Minds. Αυτή η φράση αντιπροσωπεύει την έντονη και γεμάτη αντιφάσεις ζωή του Elvis Presley. Από τις πρώτες του μέρες στο Tupelo του Mississippi, η ζωή του Βασιλιά του Rock 'n' Roll μοιάζει με σενάριο κινηματογραφικής ταινίας, γεμάτη με τεράστια επιτυχία, απώλειες, προλήψεις και δυσκολίες που σημάδεψαν την πορεία του και άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην ιστορία της μουσικής.

Ο δίδυμος αδελφός του, Jesse Garon Presley, πέθανε κατά τη γέννα, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο κενό που φαίνεται να σημάδεψε τη ζωή του και να υπήρξε προάγγελος των δυσκολιών που θα τον ακολουθούσαν. Για να τιμήσει τον χαμένο αδελφό του, χρησιμοποίησε το μεσαίο όνομα Aaron, το οποίο προέρχεται από το Garon. Αυτή η πρώιμη απώλεια φαίνεται να είχε έναν ισχυρό ψυχολογικό αντίκτυπο στην εξέλιξη της προσωπικότητάς του, με πολλούς να θεωρούν ότι ήταν οιωνός για την τραγική πορεία που θα ακολουθούσε αργότερα η ζωή του.

Πουλώντας περισσότερους από 600 εκατομμύρια δίσκους, ποτέ δεν έπαψε να εκπλήσσει το κοινό του και να επηρεάζει τις μουσικές γενιές που ακολούθησαν. Η φράση Elvis has left the building είναι ενδεικτική της τεράστιας απήχησης που είχαν οι εμφανίσεις του και της ακατάπαυστης ενέργειας που εκείνος μετέδιδε στο κοινό του.

Καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του, υπήρξαν καταστάσεις όπου χειραγωγήθηκε από τον μάνατζερ και άλλους κοντινούς του ανθρώπους. Αντί να τον προστατεύσουν, τον εκμεταλλεύτηκαν και τον ώθησαν να ακολουθήσει καταστρεπτικές επιλογές. Η απομόνωση και η εξάρτησή του από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ αποτέλεσαν φυσικό επακόλουθο μιας ζωής που είχε κατακλυστεί από την ακατάπαυστη πίεση και το άγχος, ενώ η ανάγκη του για αποδοχή και αναγνώριση φαινόταν να καθοδηγούσε τις επιλογές του.

Με τον θάνατό του το 1977, ο μύθος του Elvis Presley δεν έπαψε να υπάρχει. Η φράση Suspicious Minds του iconic κομματιού του έμελλε να αποτελέσει τη βάση για τις αμέτρητες θεωρίες συνομωσίας που αναπτύχθηκαν γύρω από τον θάνατό του. Αρκετοί πιστεύουν ότι ο Elvis δεν πέθανε ποτέ και ότι έκανε μια συνειδητή απόφαση να ζήσει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αποφεύγοντας τη συνεχιζόμενη πίεση της φήμης. Η ιδέα ότι ο Elvis μπορεί να είναι ακόμα ζωντανός και ότι η ζωή του είναι απλώς ένα παιχνίδι του μυαλού για όσους αναζητούν απαντήσεις στα ανεξήγητα παραμένει ζωντανή σε πολλές συζητήσεις και σενάρια.

Η υπόθεση του «ζωντανού» Elvis είναι ίσως μία από τις πιο ισχυρές θεωρίες συνομωσίας που έχουν συνδεθεί με τον διάσημο καλλιτέχνη. Πολλοί ισχυρίζονται ότι το 1977, λίγο πριν τον θάνατό του, είχε ήδη αποφασίσει να σταματήσει την καριέρα του και να επιστρέψει στην ιδιωτική του ζωή.

Ωστόσο, το «Suspicious Minds» δεν αφορά μόνο την πίστη για την πιθανότητα ενός φανταστικού θανάτου αλλά ίσως μα αντιπροσωπεύει την αίσθηση της διαρκούς παρακολούθησης και την ανάγκη να διατηρηθεί μια εικόνα που μερικοί θεωρούσαν τόσο διαστρεβλωμένη και ξένη που ίσως να μην μπορούσε καν να υπάρχει πια.

1st May 1967: Rock and roll singer and actor Elvis Presley (1935 - 1977) holding hands with his bride, Priscilla Beaulieu Presley, on their wedding day, Las Vegas, Nevada. (Photo by Hulton Archive/Getty Images)

Παρά τις τεράστιες επιτυχίες του, η καριέρα του συνοδευόταν πάντα από την αύρα μιας κατάρας

Το πιο θλιβερό κεφάλαιο στην ιστορία του είναι αναμφίβολα ο πρόωρος θάνατός του στις 16 Αυγούστου 1977, σε ηλικία μόλις 42 ετών, από υπερβολική δόση συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Η νεκροψία αποκάλυψε ότι στο σώμα του υπήρχαν 10 διαφορετικά φάρμακα τη στιγμή του θανάτου του, ενώ ο γιατρός του, Dr. George Nichopoulos (γνωστός και ως Dr. Nick), κατηγορήθηκε για την αμέλεια που είχε οδηγήσει στην κατάσταση αυτή. Ο θάνατός του, ωστόσο, αποτέλεσε την αφορμή για την εμφάνιση μιας φαινομενικής «κατάρας» που φάνηκε να επηρεάζει διάφορα μέλη της οικογένειάς του. Η κόρη του, Lisa Marie Presley, ο εγγονός του, Benjamin Storm Presley Keough, και ο γαμπρός του, Michael Jackson, πέθαναν όλοι με παρόμοιες συνθήκες, κάνοντας τον θάνατό του όχι μόνο μια θλιβερή ιστορία, αλλά μια τραγωδία που στιγμάτισε την ποπ μουσική βιομηχανία.

Αν και είχε τη φήμη του «κακού αγοριού» του Rock στη δεκαετία του 1950, με πολλούς από τα συντηρητικά μέσα ενημέρωσης να πιστεύουν ότι η επιρροή του θα διέφθειρε τη νεολαία της Αμερικής, η προσωπική του ζωή ήταν στην πραγματικότητα αρκετά ήρεμη. Ωστόσο, τρία καθοριστικά γεγονότα φαίνεται να άλλαξαν αυτή την κατάσταση:

• Ο θάνατος της μητέρας του από καρδιακή προσβολή σε ηλικία μόλις 46 ετών, ενώ εκείνος υπηρετούσε στον στρατό.

• Το διαζύγιό του από την Priscilla Presley το 1973.
• Το εξαντλητικό επαγγελματικό του πρόγραμμα.

Ήταν ιδιαίτερα προληπτικός και πίστευε ότι θα πέθαινε νέος, όπως η μητέρα του. Δυστυχώς, η πρόβλεψή του επαληθεύτηκε όταν πέθανε σε ηλικία 42 ετών, τέσσερα χρόνια νεότερος από εκείνη. Η αρχή της εθιστικής πορείας του μπορεί να εντοπιστεί ήδη από τη δεκαετία του 1950, όταν άρχισε να παίρνει χάπια απώλειας βάρους που έκλεβε από τη μητέρα του. Οι φροντιστές του, ο μάνατζερ του Colonel Tom Parker και ο γιατρός του, Dr. Nick, ενίσχυσαν αυτή την εξάρτηση, πιθανόν για προσωπικό τους όφελος.

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Parker είχε θέσει τον τραγουδιστή σε αυστηρό πρόγραμμα περιοδειών, με τον να δίνει τουλάχιστον μία συναυλία κάθε δύο βράδια, μεταξύ 1969 και 1977. Προς το τέλος της ζωής του, κυκλοφορούσε περίπου τρία άλμπουμ τον χρόνο, έδινε συνεντεύξεις και προωθούσε διάφορα έργα του, ενώ, ταυτόχρονα, ο Parker αποκόμιζε το 50% των εσόδων από τις συναυλίες. Ήταν προς το συμφέρον του να διατηρεί τον σε εγρήγορση και ικανό να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του.

Καθώς πίστευε ότι ο Dr. Nick του συνταγογραφούσε όλα τα φάρμακα για ιατρικούς λόγους, θεωρούσε ότι δεν έκανε τίποτα κακό. Αυτή η λανθασμένη αντίληψη ήταν κοινή σε πολλούς καλλιτέχνες της εποχής, και εξακολουθεί να είναι πρόβλημα για μερικούς καλλιτέχνες και σήμερα. Ο Dr. Nick γνωρίστηκε με τον τραγουδιστή το 1967, όταν του ζητήθηκε να τον βοηθήσει με πόνους που είχε από την ιππασία.

Αναφέρεται ότι ο εθισμός στα οπιοειδή ξεκίνησε από την πρώτη τους συνάντηση. Ο Dr. Nick υποστήριζε ότι κατάλαβε την εξάρτηση από την πρώτη μέρα, όταν ο τραγουδιστής κατανάλωσε σε μία μέρα φάρμακα για τον πόνο που κανονικά θα έπαιρνε για μία ολόκληρη εβδομάδα.

Την τελευταία περίοδο της ζωής του, ο Presley κατανάλωνε 20 χάπια την ημέρα: 10 για να ξυπνήσει, 7 μία ώρα πριν από τη συναυλία, 1 κατά τη διάρκεια και 5 για να κοιμηθεί. Αυτή η υπερβολική κατανάλωση φαρμάκων δεν είχε μόνο επιπτώσεις στην υγεία του, αλλά και στο σωματικό του βάρος καθώς είχε πάρει πολλά κιλά, και η εικόνα του ήταν πολύ διαφορετική από τη φυσιογνωμία που τον έκανε παγκόσμιο φαινόμενο.

Ο Dr. Nick υποστήριξε ότι χορηγούσε τα φάρμακα για να τον κρατήσει υπό έλεγχο, γνωρίζοντας ότι αν δεν το έκανε εκείνος, ο τραγουδιστής θα τα έβρισκε αλλού. Παρά τις καλές του προθέσεις, όμως, η αποστολή του να ελέγχει την κατανάλωση των φαρμάκων απέτυχε.

Ο θάνατός του στα 42 του χρόνια αποτελεί τραγική κορύφωση μίας πορείας γεμάτης επιτυχία αλλά και γεμάτης με προσωπικούς δαίμονες.

Η κατάρα με τον Michael Jackson

Η Lisa Marie Presley, καρπός του έρωτά του με την Priscilla Presley, η οποία φέρεται να ήταν το μοναδικό παιδί του Elvis, αν και υπήρξαν φήμες για νόθα παιδιά, ήταν παρούσα την ημέρα που ο πατέρας της πέθανε και είδε το άψυχο σώμα του στο μπάνιο του Graceland.

Αργότερα παντρεύτηκε τον δικό της «Βασιλιά», τον Βασιλιά της Pop, Michael Jackson, το 1994. Κάποιοι σχολιαστές πιστεύουν ότι ο γάμος έγινε για διάφορους λόγους:

• Η Lisa Marie, που ήταν μέλος της Σαηεντολογίας, πιέστηκε από την εκκλησία να φέρει τον pop star στη θρησκεία.
• Ο Michael Jackson ήθελε να αποσπάσει την προσοχή από τις κατηγορίες για κακοποίηση παιδιών που είχαν εμφανιστεί.
• Ο Michael Jackson ήθελε να δημιουργήσει τη «Βασιλική Οικογένεια της Rock» παντρεύοντας την κόρη του Βασιλιά του Rock ‘n Roll.
• Ο Michael Jackson ήθελε να αποκτήσει τα δικαιώματα δημοσίευσης του Elvis Presley για να προσθέσει στον συνεχώς αυξανόμενο κατάλογο της αυτοκρατορίας του.

Όπως ο Elvis Presley, έτσι και ο Michael Jackson ξεκίνησε την καριέρα του με μια αψεγάδιαστη εικόνα. Επίσης, όπως ο Βασιλιάς του Rock ‘n Roll, ξεκίνησε την καριέρα του σε πολύ νεαρή ηλικία, αν και πολύ νεότερος από τον Elvis (8 ετών έναντι 18). Ως Μάρτυρας του Ιεχωβά, η οικογένεια Jackson αποκλειόταν από πολλές κοσμικές δραστηριότητες. Ο Michael είχε προσθέσει ακόμα και αποκήρυξη στο ξεκίνημα του μουσικού βίντεο για το Thriller το 1983, από σεβασμό στη θρησκεία του, που έλεγε: «Λόγω των προσωπικών μου πεποιθήσεων, θέλω να τονίσω ότι αυτή η ταινία δεν υποστηρίζει σε καμία περίπτωση την πίστη στο αποκρυφισμό».

Σε μια συμφωνία ύψους 5 εκατομμυρίων δολαρίων με την εταιρεία αναψυκτικών, ο Jackson και τα αδέλφια του αναμενόταν να ολοκληρώσουν μια διαφήμιση για την προώθηση του προϊόντος. Στην έκτη λήψη του διαφημιστικού, κάποια πυροτεχνήματα εξερράγησαν μεγαλύτερα από το αναμενόμενο, με αποτέλεσμα να πάρουν φωτιά τα μαλλιά και το πρόσωπο του Michael Jackson, προκαλώντας ανεπανόρθωτη βλάβη. Ο τραγουδιστής μεταφέρθηκε στο Cedars-Sinai Medical Center και η Pepsi προσέφερε τελικά αποζημίωση ύψους 1,5 εκατομμυρίων δολαρίων.

Το περιστατικό πυροδότησε έναν εθισμό στα παυσίπονα και τις πλαστικές επεμβάσεις που διήρκεσε όλη του τη ζωή. Ο Jackson δώρισε τα χρήματα από την αποζημίωση στο Brotman Medical Center, όπου δημιουργήθηκε το Michael Jackson Burn Center for Children, το οποίο περιλάμβανε τον περίφημο υπερβαρικό θάλαμο στον οποίο ξάπλωνε κατά την έναρξη της λειτουργίας του κέντρου.

Η κατάσταση χειροτέρεψε το 1993, κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας περιοδείας Dangerous, όταν εμφανίστηκαν οι πρώτες κατηγορίες για κακοποίηση παιδιών. Ο Jackson διέκοψε απότομα την περιοδεία και εισήχθη σε κέντρο αποτοξίνωσης για θεραπεία εθισμού στα παυσίπονα. Ο γιατρός που τον φρόντιζε κατά την περιοδεία κατέθεσε στο δικαστήριο ότι ο τραγουδιστής ήταν ήδη σοβαρά εθισμένος στα ναρκωτικά όταν ξεκίνησε να τον φροντίζει, παρουσιάζοντας υψηλή ανεκτικότητα σε φάρμακα όπως η μορφίνη και το Demerol.

Τον Μάρτιο του 2009, ο Jackson και η AEG Live ανακοίνωσαν μια σειρά συναυλιών επιστροφής στη σκηνή, οι οποίες θα πραγματοποιούνταν στην O2 Arena. Αρχικά, οι συναυλίες ήταν μόνο 10, αλλά λόγω ζήτησης αυξήθηκαν σε 50, με πολλούς στη βιομηχανία να αμφιβάλλουν ότι θα μπορούσε να ανταπεξέλθει. Μάλιστα, υποβλήθηκε σε ιατρικές εξετάσεις για να εξακριβωθεί η ικανότητά του να ολοκληρώσει τη σειρά, τις οποίες πέρασε, ενώ προσλήφθηκε γιατρός πλήρους απασχόλησης για τις ιατρικές του ανάγκες.

Στις 25 Ιουνίου 2009, τρεις εβδομάδες πριν από την πρώτη προγραμματισμένη συναυλία, ο Jackson βρέθηκε νεκρός στην έπαυλή του στο Holmby Hills στο Λος Άντζελες. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής, φέρεται να ξύπνησε στη μέση της νύχτας μετά τη χορήγηση φαρμάκου ύπνου και να χορήγησε μόνος του μια επιπλέον δόση Propofol, που θα έπρεπε να χορηγείται μόνο σε ελεγχόμενο χειρουργικό περιβάλλον. Για την ιστορία, ειπώθηκε ότι ο γιατρός του δεν ήταν παρών εκείνη τη στιγμή.

Ο θάνατός του θεωρήθηκε ανθρωποκτονία και ο Dr. Conrad Murray καταδικάστηκε για τη δολοφονία του. Διαπιστώθηκε ότι στον οργανισμό του υπήρχαν διάφορα φάρμακα, εκτός από το Propofol, όπως τα Anxiolytic Lorazepam, Midazolam, Diazepam, Lidocaine και Ephedrine.

Αναλογιζόμενη τον θάνατό του, η Lisa Marie παραδέχθηκε ότι ο πρώην σύζυγός της τής είχε πει κάποτε, κατά τη διάρκεια μιας βαθιάς συζήτησης στην οποία συζήτησαν τον θάνατο του Elvis, ότι πιθανότατα θα πέθαινε με τον ίδιο τρόπο όπως ο πατέρας της κάποια μέρα. Υποστήριξε δε, ότι το ανέφερε αυτό με βεβαιότητα και με έναν πολύ ήρεμο τρόπο.

Η κατάρα με τον Benjamin Keough

Η Lisa Marie Presley παντρεύτηκε τέσσερις φορές: πρώτα με τον Danny Keough (1988–1994), έπειτα με τον Michael Jackson (1994–1996), τον Nicholas Cage (2002–2004) και τον Michael Lockwood (2006–2021). Με τον Danny απέκτησε δύο παιδιά, τη Riley και τον Benjamin, ενώ το 2008 απέκτησε δίδυμα με τον Lockwood, τη Vivienne και τη Finley. Η Lisa Marie γνώρισε για πρώτη φορά τον Danny όταν ήταν έφηβη σε κέντρο απεξάρτησης από τα ναρκωτικά, όπου και οι δύο υποβάλλονταν σε θεραπεία. Συναντήθηκαν ξανά το 1988 στο Scientology Celebrity Center και παντρεύτηκαν. Ο Danny είναι μουσικός και ηθοποιός και συχνά συμμετείχε στην περιοδεύουσα μπάντα του Chick Corea.

Το πρώτο τους παιδί, η Riley (γνωστή ηθοποιός και μοντέλο), γεννήθηκε το 1989. Ο Benjamin, ο μοναδικός εγγονός του Elvis, γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 1992 και η ομοιότητά του με τον Βασιλιά ήταν εντυπωσιακή. Παρόλο που ο Benjamin φαινόταν να έχει τα πάντα (ταλέντο, εμφάνιση και χρήματα), ένιωθε πίεση να ανταποκριθεί στην κληρονομιά του παππού του και υπέφερε από κατάθλιψη.

Μεγαλώνοντας σε ένα ασταθές περιβάλλον, όπου και οι δύο γονείς του ήταν χρήστες ουσιών, φαίνεται πως κανονικοποίησε αυτού του είδους τη συμπεριφορά. Είναι βέβαιο ότι μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ο Benjamin υιοθέτησε τις συνήθειες των γονιών του. Αναφέρεται ότι σε ηλικία 17 ετών εξέφρασε την επιθυμία να ακολουθήσει τα βήματα του παππού και της μητέρας του και κατάφερε να εξασφαλίσει ένα δισκογραφικό συμβόλαιο ύψους 5 εκατομμυρίων δολαρίων για πέντε άλμπουμ με την Universal Records. Το πρόβλημα ήταν ότι κανένα τραγούδι δεν κυκλοφόρησε ποτέ από αυτή τη συμφωνία, και ο κληρονόμος της οικογένειας Presley βυθίστηκε σε μεγαλύτερη κατάθλιψη και εξάρτηση από τα ναρκωτικά. Η συμπεριφορά του αποδόθηκε στη συνηθισμένη αντίδραση ενός ατίθασου εφήβου.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Benjamin έβλεπε τη μητέρα του να παλεύει οικονομικά. Το 2018, η Lisa Marie μήνυσε τον οικονομικό της διαχειριστή για κακοδιαχείριση κεφαλαίων, καθώς η περιουσία της οικογένειας Presley μειώθηκε από περισσότερα από 100 εκατομμύρια δολάρια σε μόλις 14.000 δολάρια. Η γιαγιά του, Priscilla Presley, αναγκάστηκε να πουλήσει την έπαυλή της στο Beverly Hills, αξίας 8 εκατομμυρίων δολαρίων, για να καλύψει τα χρέη της κόρης της, και η καριέρα του Benjamin δεν είχε καμία εξέλιξη.

Ο Benjamin φέρεται να κατηγορούσε την Εκκλησία της Σαηεντολογίας για τα οικογενειακά προβλήματα και έψαχνε παρηγοριά στα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Ο νεαρός εγγονός του Presley είχε μόλις βγει από κέντρο αποτοξίνωσης την ημέρα πριν αυτοκτονήσει. Στις 12 Ιουλίου 2020, ο Benjamin Keough πήρε ένα όπλο, το έβαλε στο στόμα του και πάτησε τη σκανδάλη. Ήταν σε ένα πάρτι με τη φίλη του, Diana Pinto, και όσοι παρευρίσκονταν άκουσαν κάποιον να φωνάζει «μην το κάνεις» πριν ακουστεί ο πυροβολισμός.

Η νεκροψία έδειξε ότι ο Benjamin είχε αλκοόλ και κοκαΐνη στον οργανισμό του τη στιγμή του θανάτου του. Υπάρχουν ενδείξεις ότι είχε προσπαθήσει ανεπιτυχώς να αυτοκτονήσει και στο παρελθόν.

Η κατάρα με τον Lisa Marie Presley

Η Lisa Marie Presley δεν αντιμετώπισε καθόλου καλά την είδηση του θανάτου του γιου της, αλλά προσπάθησε να παραμείνει δυνατή για τις 11χρονες τότε δίδυμες κόρες της. Όπως και ο Benjamin, η Lisa Marie ζούσε στη σκιά του πατέρα της. Ωστόσο, για εκείνη η κατάσταση ήταν πιθανόν χειρότερη, καθώς ήταν το μοναδικό του παιδί. Ως κόρη ενός από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών, οι προσδοκίες από αυτήν ήταν υψηλές. Η παρουσία της ως μάρτυρας του θανάτου του πατέρα της σε ηλικία 9 ετών φαίνεται ότι άφησε βαθιά ψυχολογικά τραύματα, οδηγώντας σε μια ταραγμένη εφηβεία.

Στα 35 της χρόνια, ξεκίνησε μια σόλο μουσική καριέρα, η οποία οδήγησε στην κυκλοφορία τριών στούντιο άλμπουμ: To Whom It May Concern (2003), Now What (2005) και Storm & Grace (2012). Το πιο επιτυχημένο της άλμπουμ ήταν το πρώτο, το οποίο έφτασε στο Νο. 5 στις ΗΠΑ και πούλησε πάνω από 500.000 αντίτυπα. Στην καριέρα της είχε μόνο ένα τραγούδι στο Top 40, το "Dirty Laundry" (2005), που έφτασε στο Νο. 36 στις ΗΠΑ.

Η μουσική της επιτυχία ωχριά σαφώς μπροστά σε αυτήν του πατέρα της. Ωστόσο, οι παραγωγοί κατάφεραν να δημιουργήσουν τρία ντουέτα μεταξύ του Elvis και της κόρης του: το In The Ghetto το 2007, που χρησιμοποιήθηκε για φιλανθρωπικό σκοπό, το I Love You Because το 2012 και το Where No One Stands Alone το 2018, για ένα άλμπουμ γκόσπελ του Elvis.

Λέγεται ότι εθίστηκε στα οπιοειδή όταν της τα συνταγογράφησαν για να αντιμετωπίσει τους πόνους μετά τη γέννα το 2013. Ο εθισμός της στα ναρκωτικά την οδήγησε σε διάφορες προσπάθειες αποτοξίνωσης, ενώ το 2016 πέρασε χρόνο σε κέντρο απεξάρτησης για εξάρτηση από φάρμακα που χρησιμοποιούσε για πόνους στη μέση. Η κατάσταση χειροτέρεψε μετά την αυτοκτονία του μοναδικού της γιου. Αναφέρεται ότι έπεσε σε κατάθλιψη μετά τον θάνατο του Benjamin και κατηγορούσε τον εαυτό της για τον πρόωρο χαμό του, υιοθετώντας έναν τρόπο ζωής απομονωμένης.

Το 2021 χώρισε για τέταρτη φορά, έναν χρόνο μετά τον θάνατο του γιου της. Ο πρώτος της σύζυγος, Danny Keough, μετακόμισε στο σπίτι της μετά το διαζύγιο, καθώς ανησυχούσε για την ψυχική της κατάσταση. Την εβδομάδα που πέθανε, παρευρέθηκε στις Χρυσές Σφαίρες μαζί με την Priscilla Presley, τον Austin Butler και τον Baz Luhrmann για να γιορτάσει την επιτυχία της ταινίας Elvis. Εμφανίστηκε αποπροσανατολισμένη στο κόκκινο χαλί.

Η Lisa Marie αποφάσισε να κάνει πλαστική χειρουργική και να ακολουθήσει ένα αυστηρό πρόγραμμα απώλειας βάρους για να φαίνεται στα καλύτερά της κατά τη διάρκεια της σεζόν των βραβείων, γνωρίζοντας ότι θα συμμετείχε σε εκδηλώσεις για την προώθηση της ταινίας. Έχασε περίπου 18–23 κιλά, αλλά το κόστος αυτής της προσπάθειας ήταν η εξάρτησή της από φάρμακα. Δύο ημέρες μετά την εμφάνισή της στις Χρυσές Σφαίρες, στις 12 Ιανουαρίου 2023, η οικιακή βοηθός της Lisa Marie τη βρήκε αναίσθητη στο πάτωμα του σπιτιού της στην Καλαμπάσα. Ο Danny Keough προσπάθησε να της κάνει καρδιοαναπνευστική ανάνηψη, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου την ανάνηψαν, αλλά υπέστη δεύτερη καρδιακή προσβολή και κατέληξε.

Αξιοσημείωτο είναι ότι η Lisa Marie πέθανε κάνοντας χρήση συνταγογραφούμενων φαρμάκων απώλειας βάρους, κάτι που θυμίζει τον τρόπο με τον οποίο ο πατέρας της εισήχθη στον κόσμο των ναρκωτικών. Είναι τραγικό να σκεφτεί κανείς ότι τα μοτίβα κατάχρησης ουσιών, που φαίνεται να ξεκίνησαν από τη μητέρα του Elvis (χωρίς να σημαίνει ότι ήταν εθισμένη), έχουν πλέον περάσει σε τρεις γενιές της οικογένειας Presley. Πρόκειται για ένα παράδειγμα ενός ευρύτερου προβλήματος κουλτούρας ναρκωτικών, που, όταν εδραιωθεί στο αφήγημα μιας οικογένειας, είναι εξαιρετικά δύσκολο να ξεπεραστεί, με ολέθριες συνέπειες.

Η επιτυχία και ο αντίκτυπός της στους ανθρώπους είναι ένα άλλο σημαντικό μέρος της ιστορίας των Presley, με τον Benjamin και τη Lisa Marie να καταρρέουν υπό το βάρος της τεράστιας επιτυχίας που είχε συγκεντρώσει ο Elvis κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Η τραγική ειρωνεία είναι ότι, ο Michael Jackson πίστευε ότι θα πέθαινε με τον ίδιο τρόπο όπως ο πεθερός του, όπως και ο Elvis πίστευε ότι θα πέθαινε νέος όπως η μητέρα του.

Με αφορμή τα 90 χρόνια από τη γέννησή του ας θυμηθούμε κάποια από τα λόγια του

Μερικοί χτυπούν τα πόδια τους, άλλοι τα δάχτυλά τους, και άλλοι κουνιούνται πέρα-δώθε. Εγώ απλά τα κάνω όλα μαζί, υποθέτω.

Δεν είμαι άγιος, αλλά προσπαθώ να μην κάνω τίποτα που να βλάψει την οικογένειά μου ή να προσβάλει τον Θεό... Πιστεύω ότι το μόνο που χρειάζεται κάθε παιδί είναι ελπίδα και το αίσθημα ότι ανήκει κάπου. Αν μπορούσα να κάνω ή να πω κάτι που να δώσει σε κάποιο παιδί αυτό το αίσθημα, θα πίστευα ότι είχα προσφέρει κάτι στον κόσμο.

Μην επικρίνεις αυτό που δεν καταλαβαίνεις, γιε μου. Δεν περπάτησες ποτέ στα παπούτσια αυτού του ανθρώπου."

Όταν ήμουν παιδί, κυρίες και κύριοι, ήμουν ονειροπόλος. Διάβαζα κόμικς και ήμουν ο ήρωας του κόμικ. Έβλεπα ταινίες και ήμουν ο ήρωας στην ταινία. Έτσι, κάθε όνειρο που είχα κάνει έχει πραγματοποιηθεί εκατό φορές... Έμαθα πολύ νωρίς στη ζωή ότι: «Χωρίς τραγούδι, η μέρα δεν θα τελείωνε ποτέ· χωρίς τραγούδι, ο άνθρωπος δεν έχει φίλο· χωρίς τραγούδι, ο δρόμος δεν θα στρίψει ποτέ –χωρίς τραγούδι». Γι' αυτό συνεχίζω να τραγουδάω. Καληνύχτα. Ευχαριστώ.

Κάνουμε δύο παραστάσεις τη νύχτα για πέντε εβδομάδες. Πολλές φορές ανεβαίνουμε επάνω και τραγουδάμε μέχρι την αυγή - gospel τραγούδια. Μεγαλώσαμε με αυτά... Περίπου βάζει το μυαλό σου σε ηρεμία. Εμένα το κάνει.

Δεν έχω ποτέ ξεπεράσει αυτό που λένε άγχος σκηνής. Το περνάω σε κάθε παράσταση. Είμαι αρκετά ανήσυχος, σκέφτομαι συνέχεια την παράσταση. Δεν νιώθω ποτέ εντελώς άνετα με αυτό, και δεν αφήνω τους ανθρώπους γύρω μου να νιώθουν άνετα, υπενθυμίζοντάς τους ότι είναι ένα νέο κοινό εκεί έξω, είναι μια νέα αρένα, και δεν μας έχουν ξαναδεί. Έτσι πρέπει να είναι σαν την πρώτη φορά που ανεβαίνουμε στη σκηνή.

Την πρώτη φορά που εμφανίστηκα στη σκηνή, με τρόμαξε θανάσιμα. Δεν ήξερα τι σήμαινε όλο το γιουχάισμα. Δεν συνειδητοποίησα ότι το σώμα μου κινούνταν. Είναι κάτι φυσικό για μένα. Έτσι στον μάνατζερ πίσω από τη σκηνή είπα, «Τι έκανα; Τι έκανα;» Και μου είπε «Ό,τι κι αν είναι, πήγαινε πίσω και κάν' το ξανά.

Ρε φίλε, ήμουν ήρεμος σε σχέση με ό,τι κάνουν τώρα. Τι λες; Δεν έκανα τίποτα παρά μόνο να κουνιέμαι.

Η εικόνα είναι το ένα πράγμα και ο άνθρωπος είναι το άλλο... Είναι πολύ δύσκολο να ανταποκριθείς σε μια εικόνα.

Για μένα, μια ζωντανή συναυλία είναι συναρπαστική λόγω όλης της ενέργειας που δημιουργείται στο κοινό και στη σκηνή. Είναι το αγαπημένο μου μέρος από αυτή τη δουλειά - οι ζωντανές συναυλίες.