5 τρόποι για να αντιμετωπίσεις το «αόρατο κενό» στη σχέση σου σύμφωνα με τους ειδικούς

Πολλοί άνθρωποι με μακροχρόνιες σχέσεις, όταν τους ρωτάνε ποιο είναι το μυστικό μιας επιτυχημένης σχέσης απαντούν πως μια σχέση χρειάζεται δουλειά. Είναι μια καθημερινή προσπάθεια να μην αφήσεις τη σπίθα να φύγει, να αντιμετωπίσεις τις κακές μέρες μαζί με τον σύντροφό σου, αλλά και να χτίσετε μια σχέση επί ίσοις όροις και με σεβασμό ο ένας προς τον άλλο.

Η κοινή ζωή με τον σύντροφό μας, συχνά βασίζεται σε αμέτρητες μικρές εργασίες -πολλές από αυτές αόρατες- που κρατούν την καθημερινότητά μας σε ομαλή λειτουργία.

Από το να παρακολουθείτε πότε τελείωσαν τα πράγματα στο ψυγείο και επομένως πρέπει να πάτε σούπερ μάρκετ, μέχρι το να θυμάστε τις ημερομηνίες γενεθλίων και γιορτών, αυτές οι μικρές πράξεις αγπάπης είναι ζωτικής σημασίας.

Nanoship: Αυτό θα είναι το trend που θα κυριαρχεί στις σχέσεις το 2025 λένε οι ειδικοί

Ωστόσο, όταν ο ένας σύντροφος επωμίζεται περισσότερες από αυτές τις «αόρατες εργασίες», αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ένταση, δυσαρέσκεια και μια αίσθηση ανισορροπίας.

Αν εσύ είσαι ο σύντροφος στη σχέση που έχει αναλάβει σχεδόν όλες τις δουλειές στην καθημερινότητά σας, υπάρχουν 5 στρατηγικές σύμφωνα με τους ειδικούς που θα σε βοηθήσουν να αντιμετωπίσεις αυτή την κατάσταση.

5 τρόποι για να γεφυρώσεις το «αόρατο κενό» με τον σύντροφό σου

1. Κάνε το αόρατο ορατό

Οι «αόρατες πράξεις» περιλαμβάνουν όχι μόνο σωματικές εργασίες όπως το στρώσιμο του κρεβατιού, αλλά και την ψυχική και συναισθηματική επιβάρυνση που συνεπάγεται η παρακολούθηση των χρονοδιαγραμμάτων, ο προγραμματισμός των γευμάτων και η εξασφάλιση της ομαλής λειτουργίας του νοικοκυριού.

Μια μελέτη του 2023 που δημοσιεύθηκε στο Journal of Business and Psychology διαπίστωσε ότι οι γυναίκες συχνά επωμίζονται το μεγαλύτερο μέρος αυτού του φορτίου, κυρίως λόγω των παγιωμένων ρόλων των δύο φύλων.

Σε κάθε περίπτωση με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε εξάντληση και αίσθημα υποτίμησης.

Για να το αντιμετωπίσετε αυτό, δημιούργησε μια «απογραφή νοικοκυριού». Κάθισε μαζί με τον σύντροφό σου και καταγράψτε όλες τις εργασίες -μεγάλες και μικρές- που κρατούν το σπίτι σας σε λειτουργία, όπως ο προγραμματισμός ραντεβού, τα ψώνια και η διαχείριση των οικονομικών.

Βλέποντας αυτές τις ευθύνες να καταγράφονται, μπορείτε να ενισχύσετε την αμοιβαία εκτίμηση και να δώσετε ένα σημείο εκκίνησης για την ανακατανομή των καθηκόντων πιο δίκαια.

2. Nα υπάρχουν προκαθορισμένοι ρόλοι

Μερικές φορές, οι σχέσεις λειτουργούν με ορισμένες «προεπιλεγμένες ρυθμίσεις», που συχνά διαμορφώνονται από την οικογενειακή δυναμική ή τα κοινωνικά πρότυπα.

Αυτές οι ανομολόγητες προεπιλογές υπαγορεύουν ποιος κάνει τι στο νοικοκυριό χωρίς ιδιαίτερη συνειδητή συζήτηση. Για παράδειγμα, μπορεί να έχεις μεγαλώσει βλέποντας τον πατέρα σου να διαχειρίζεται τα οικονομικά, ενώ η μητέρα σου ετοίμαζε το φαγητό, και χωρίς να το συνειδητοποιείς, αναπαράγεις αυτή τη δυναμική στη σχέση σου.

Το ζήτημα προκύπτει όταν αυτοί οι κληρονομημένοι ρόλοι είναι άδικοι ή ξεπερασμένοι. Ο ένας σύντροφος μπορεί να δυσανασχετεί που είναι πάντα ο «σχεδιαστής», ενώ ο άλλος αισθάνεται υποχρεωμένος να χειρίζεται τα οικονομικά χωρίς καμία συμβολή στις καθημερινές αποφάσεις. Αυτές οι ανεξέλεγκτες προεπιλογές μπορούν να διαβρώσουν την αίσθηση της εταιρικής σχέσης, ειδικά όταν δεν ευθυγραμμίζονται με τις δυνάμεις ή τις προτιμήσεις του κάθε συντρόφου.

Η σύγκρουση αυτή έρχεται συχνά στην επιφάνεια όταν οι παραδοσιακοί ρόλοι συγκρούονται με τις προσωπικές ταυτότητες ή τη δυναμική μιας σχέσης, οδηγώντας σε άγχος, κακή επικοινωνία και ανεκπλήρωτες προσδοκίες.

Για παράδειγμα, ένας σύντροφος που αισθάνεται ότι πιέζεται να συμμορφωθεί με άκαμπτους ρόλους (όπως το να είναι ο μοναδικός που μαγειρεύει ή φροντίζει για τα πάντα) μπορεί να βιώσει απογοήτευση ή δυσαρέσκεια που διαχέεται στη σχέση.

Η αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων μέσω του διαλόγου οδηγεί σε πιο υγιείς και πιο ισορροπημένες σχέσεις, ενώ η ανακατανομή των ρόλων ανά διαστήματα μπορεί να φανεί σωτήρια. Αν ένας από τους δύο είναι καλύτερος στο να πληρώνει τους λογαριασμούς για παράδειγμα, αλλά έχει κουραστεί να το κάνει, μπορεί να έχει ανά διαστήματα βοήθεια από τον άλλο.

3. Αναγνώρισε τη συναισθηματική δουλειά που προσφέρεις

Η αόρατη εργασία δεν περιορίζεται μόνο στα φυσικά καθήκοντα, περιλαμβάνει επίσης τη συναισθηματική εργασία της διαχείρισης των σχέσεων και της διασφάλισης ότι όλοι αισθάνονται ότι τους εκτιμούν και τους φροντίζουν.

Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη μνήμη των γενεθλίων ενός φίλου, τον προγραμματισμό οικογενειακών εκδρομών ή την υποστήριξη του συντρόφου σου σε μια δύσκολη μέρα.

Το συναισθηματικό τίμημα του να είσαι πάντα ο «διαχειριστής σχέσεων» μπορεί να είναι εξαντλητικό. Με την πάροδο του χρόνου, ο σύντροφος που κουβαλάει αυτό το αόρατο φορτίο μπορεί να αισθάνεται ότι δεν εκτιμάται ή ότι δυσανασχετεί, ενώ ο άλλος μπορεί να αισθάνεται ότι επικρίνεται άδικα επειδή δεν συνεισφέρει αρκετά. Αυτή η ανισορροπία μπορεί να οδηγήσει σε εντάσεις και μια αίσθηση αποσύνδεσης στη σχέση.

Για να το αντιμετωπίσετε αυτό, φροντίστε να μιλάτε συχνά με τον σύντροφό σας για τις συναισθηματικές αυτές προσφορές που κάνετε, για το τι ανάγκη έχετε ο ένας από τον άλλο και εκφράστε ευγνωμοσύνη για τη συνεισφορά ο ένας του άλλου.

4. Επαναπροσδιορίστε την έννοια της δικαιοσύνης

Η δικαιοσύνη σε μια σχέση δεν σημαίνει πάντα να μοιράζετε τα πάντα 50/50. Αντίθετα, έχει να κάνει με τη δημιουργία ενός δυναμικού συστήματος που λαμβάνει υπόψη τις μοναδικές συνθήκες κάθε συντρόφου.

Παράγοντες όπως τα στάδια της ζωής, οι απαιτήσεις της καριέρας και οι προσωπικές προτιμήσεις διαμορφώνουν το πώς μοιάζει το «δίκαιο» για τη σχέση σου. Για παράδειγμα, ένας σύντροφος που εργάζεται πολλές ώρες μπορεί να αναλαμβάνει λιγότερες καθημερινές δουλειές αλλά να χειρίζεται περισσότερες οικονομικές ευθύνες, ενώ ο άλλος να διαχειρίζεται τα λογιστικά του νοικοκυριού.

Αυτό που φαίνεται ισορροπημένο όταν και οι δύο σύντροφοι εργάζονται με πλήρες ωράριο μπορεί να χρειαστεί να αλλάξει κατά τη διάρκεια σημαντικών αλλαγών στη ζωή - όπως η απόκτηση παιδιών, η έναρξη μιας νέας εργασίας ή η φροντίδα ενός άρρωστου συγγενή.

Το να μην μπορείς να ελιχθείς σε τυχόν αλλαγές που θα προκύψουν μπορούν εύκολα να οδηγήσουν σε δυσαρέσκεια. Μια ευέλικτη, ενσυναισθητική προσέγγιση διασφαλίζει ότι και και εσύ και ο σύντροφός σου θα υποστηρίζετε ο ένας τον άλλο.

Φυσικά, κι σε αυτή την περίπτωση η επικοινωνία παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο.

01

04

5. Επικεντρωθείτε στις λύσεις, όχι στις ευθύνες

Όταν η αόρατη εργασία πυροδοτεί συγκρούσεις, είναι δελεαστικό να πέσετε στο παιχνίδι της επίρριψης ευθυνών. Δηλώσεις όπως «Ποτέ δεν βοηθάς με τα παιδιά» ή «Πάντα εγώ είμαι αυτή που καθαρίζει» μπορεί να φαίνονται δικαιολογημένες τη δεδομένη στιγμή, αλλά σπάνια οδηγούν σε ουσιαστική αλλαγή. Η επίρριψη ευθυνών συχνά πυροδοτεί αμυντική συμπεριφορά, κλιμακώνοντας τη σύγκρουση αντί να την επιλύσει.

Η έρευνα των Gottmans υπογραμμίζει επίσης πώς η επίρριψη ευθυνών και η αμυντικότητα αποτελούν σημαντικούς στρεσογόνους παράγοντες στη σχέση. Είναι μεταξύ των «τεσσάρων καβαλάρηδων» του χωρισμού των σχέσεων που μπορούν να διαβρώσουν την εμπιστοσύνη και την οικειότητα σε μια συνεργασία. Η μετατόπιση από τις ευθύνες στις λύσεις δημιουργεί μια πιο συνεργατική και υποστηρικτική δυναμική.

Αντί να επιρρίπτετε ευθύνες, αντιμετωπίστε τις προκλήσεις ως κοινά προβλήματα. Για παράδειγμα, αντικαταστήστε το «Δεν βοηθάς ποτέ με τα παιδιά» με το «Αισθάνομαι καταβεβλημένη με το πρόγραμμα των παιδιών. Πώς μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε μαζί;» Τέτοιες δηλώσεις μετατοπίζουν τον τόνο από κατηγορηματικό σε περιεκτικό, γεγονός που βοηθά και τους δύο συντρόφους να αισθάνονται συμπαίκτες και όχι αντίπαλοι.

Σε τελική ανάλυση, μια ισότιμη σχέση δεν έχει να κάνει με το να κρατάμε σκορ, έχει να κάνει με την καλλιέργεια αμοιβαίου σεβασμού, υποστήριξης και ευγνωμοσύνης. Για να μοιραστούν το βάρος του αόρατου φορτίου, και οι δύο σύντροφοι πρέπει να επιδείξουν την προθυμία και την πρόθεση να ανυψώσουν ο ένας τον άλλον και να εργαστούν μαζί, έτσι ώστε κανένας από τους δύο να μην το επωμίζεται ποτέ μόνος του, σύμφωνα με τους ειδικούς.

Πηγή άρθρου: www.forbes.com