Τι μας λείπει και ψάχνουμε tips για τον έρωτα στα social media; 3 content creators απαντούν
Ανανεώθηκε:
Story times αποτυχημένων ραντεβού, tips για σχέσεις, σκετσάκια με τύπου ζευγάρια που δείχνουν καταστάσεις βγαλμένες από τη ζωή. Η Δάφνη Καραβοκύρη, η Nefeli Meg και ο Λυμπέρης Μέλκης με αφορμή τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου εξηγούν στο Queen τι πάει λάθος με τις σημερινές σχέσεις και ψάχνουμε αποκούμπι σε βίντεο και podcast με τέτοια θεματολογία.
Εάν είσαι από τους ανθρώπους που απολαμβάνουν το «σκρολάρισμα» στο Instagram, το TikTok ή σου αρέσει να ακούς podcast σίγουρα έχουν εμφανιστεί στην αρχική σου σελίδα βίντεο που αφορούν τις ερωτικές σχέσεις.
Από tips για το πώς να τον/την κατακτήσεις, μέχρι τη διήγηση ενός αποτυχημένου ραντεβού ή το expose ενός πρώην, τέτοιου είδους περιεχόμενο συγκεντρώνει χιλιάδες views και κάνει τον content creator αμέσως viral.
Γιατί συμβαίνει όμως αυτό; Με αφορμή τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 14 Φεβρουαρίου η δημοσιογράφος και δημιουργός του «SEXPODCAST» Δάφνη Καραβοκύρη, η δικηγόρος, κωμικός και podcaster Νεφέλη Μεγκ και ο TikToker Λυμπέρης Μέλκης μίλησαν στο Queen προσπαθώντας να εξηγήσουν τα «ανεξήγητα» των ερωτικών σχέσεων σήμερα και φυσικά να δώσουν έναν ορισμό για το τι σημαίνει έρωτας το 2025.
Συμπόνοια, «κλειδαρότρυπα», ταύτιση είναι μερικοί από τους λόγους που μας αρέσουν τα βίντεο για σχέσεις στα social media
Ξεκινώντας από την αρχή τη συζήτησή μας και το γιατί μάς αρέσει να βλέπουμε περιεχόμενο στα social media που αφορά τις σχέσεις (άραγε δεν τα ξέρουμε ήδη όσα λέγονται;) οι τρεις τους συμφώνησαν σε 2-3 λόγους που συμβαίνει αυτό.
Ο Λυμπέρης πιστεύει πως θέλουμε να νιώσουμε έστω και μέσα από την οθόνη τη «συμπόνοια» από κάποιον που έχει περάσει για παράδειγμα, το ίδιο άσχημα με μας σε ένα ραντεβού.
«Ο τομέας των σχέσεων έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια, θες με κάποιον να ταυτιστείς», μου λέει ο 25χρονος TikToker και η Νεφέλη συμφωνεί, αλλά προσθέτει άλλους δύο παράγοντες.
Μερικά πράγματα δεν συζητιούνται, όπως η άποψη των γυναικών για τις ερωτικές σχέσεις. Μετά είναι και το κομμάτι της ταύτισης γιατί απογοητεύσεις για παράδειγμα έχουμε βιώσει όλοι, και είναι και το κομμάτι της «κλειδαρότρυπας». Οι άνθρωποι θέλουν να σε βλέπουν περισσότερο να «πονάς». Σκέψου το και από τη δική σου τη ζωή. Αν πεις ότι έπαθες κάτι πολλοί θα έρθουν να σου δώσουν κάποια βοήθεια ή να σε παρηγορήσουν, τη χαρά σου όμως με ποιους τη μοιράζεσαι;
H Δάφνη υποστηρίζει ότι η «η ερωτική ενέργεια είναι πάρα μα πάρα πολύ δυνατή και την θέλουμε, την χρειαζόμαστε και όταν δεν αντλείται από μια δική μας κατάσταση, την αντλούμε και την ζούμε μέσα από τους άλλους» και συμπληρώνει «Θέλουμε να ταυτιστούμε, το έχουμε ανάγκη γιατί αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε λιγότερο μόνοι και η μοναξιά είναι ένας μεγάλος φόβος για μεγάλη μερίδα κόσμου».
Dating apps + Social media VS Συναίσθημα, Έρωτας
Και βρε παιδιά, τους ρωτώ -ως πρώτη παθούσα από τα dating apps και τα ραντεβού που δεν κατέληξαν κάπου- τελικά οι εφαρμογές γνωριμιών και τα social media φταίνε που οι σχέσεις έχουν γίνει πιο δύσκολες σήμερα ή εγώ δεν τις χρησιμοποίησα σωστά;
H Δάφνη μου λέει πως «από τότε που μπήκαν τα social media και οι πλατφόρμες γνωριμιών στον κόσμο μας, τον κόσμο μας τον αισθηματικό, δεν άφησαν καθόλου χώρο για το συναίσθημα εν τέλει. Μας έχουν κάνει καχύποπτους, σκληρόπετσους, ανθεκτικούς στην απόρριψη και μας έχουν δημιουργήσει ανοσία σε όλα τα κακώς κείμενα όπως είναι το ghosting ή το microcheating, μας έχουν στερήσει την ανθρώπινη, ρομαντική, ερωτική μας υπόσταση. Όλο αυτό λοιπόν που ζούμε στα αισθηματικά, μας έχει γίνει εφήμερο».
Βέβαια, όπως μου λέει η ίδια στη συνέχεια, γνωρίζει 2-3 ζευγάρια που γνωρίστηκαν μέσα από dating app και είναι σήμερα και 3 χρόνια μαζί. Ωστόσο, δεν μπορεί να σκεφτεί τον εαυτό της σαν έναν αλγόριθμο, ακόμα κι αν κατανοεί πως οι δύσκολοι ρυθμοί της καθημερινότητας «απαιτούν» κάπως αυτόν τον τρόπο γνωριμιών.
Για τον Λυμπέρη και τη Νεφέλη τα dating apps έχουν έναν απώτερο σκοπό -τον ερωτικό- και από εκεί και έπειτα μου λένε πως είναι στο χέρι σου αν θα τα χρησιμοποιήσεις σωστά ή όχι.
Για τον Λυμπέρη βέβαια, στην Ελλάδα δεν γίνεται σωστή χρήση των dating apps.
«Εγώ πιστεύω ότι δεν τις χρησιμοποιούμε σωστά αυτές τις εφαρμογές και γι' αυτό τα πράγματα έχουν γίνει πολύ χειρότερα στον τομέα των σχέσεων και υπάρχει αυτή η γκρίνια. Θεωρώ λοιπόν, ότι είναι καλύτερη η άμεση επαφή έξω σε κάποιο μαγαζί, το να προσεγγίσεις κάποιον από κοντά. Το θεωρώ πιο φυσιολογικό, από τα dating apps που είναι πιο απρόσωπα», μου λέει.
Και γιατί, ερωτώ ξανά εγώ και τους τρεις, που από εκεί που είχαμε μόνο το «είμαι, δεν είμαι σε σχέση» -άντε και το «είναι περίπλοκο» σαν status στην προσωπική μας ζωή- τώρα πια έχουν εφευρεθεί ένα σωρό όροι (όπως situationship, nanoship);
Γιατί φοβόμαστε την ταμπέλα του «είμαι σε σχέση με τον/την τάδε»;
Η Νεφέλη μου λέει πως έχει παρατηρήσει ότι σήμερα «προχωράμε πρώτα στην ερωτική επαφή να φεύγει από τη «μέση» και μετά ασχολούμαστε με τα συναισθήματα. Δηλαδή είναι φοβιστικό το να πεις στον άλλο «έχω συναισθήματα», γιατί σε κάνει ευάλωτο και ο κόσμος δεν μπορεί να αισθανθεί ευάλωτος. Η δική μου άποψη βέβαια, είναι ότι οι ελεύθερες ερωτικές επαφές δεν σε απελευθερώνουν, αλλά σε εγκλωβίζουν περισσότερο».
Η Δάφνη δείχνει να συμφωνεί και λέει με τη σειρά της πως «Δεν μας νοιάζει να πληγώσουμε, αλλά δεν θέλουμε να πληγωθούμε - αδιανόητα εγωϊστικό αλλά ναι, ανθρώπινο» και καταλήγει σε μια μόνο λέξη: Ανηδονία.
Η λέξη «ανηδονία» είναι αυτή που ταιριάζει γάντι στην περιγραφή μας. Στην περιγραφή αυτών που ζούμε. Τα ζητάμε όλα, σχεδόν τα απαιτούμε με μηδενική προσπάθεια αλλά δεν είμαστε ποτέ ικανοποιημένοι. Ενώ έχεις τις κρέμες του προσώπου σου και σε καλύπτουν θέλεις και τη νέα κορεάτικη σειρά. Ενώ είσαι σε μια σχέση μακροχρόνια και θέλεις οικογένεια, νιώθεις και εγκλωβισμένος γιατί δεν μπορείς να σκεφτείς πως αυτό θα είναι το «για πάντα σου» αποκλείοντας αυτομάτως όλες τις άλλες επιλογές.
Ο Λυμπέρης θέτει και το θέμα της αυτοβελτίωσης, στην οποία ο καθένας μας πρέπει να στοχεύει.
«Θεωρώ ότι σε γενικότερο πλαίσιο δεν τα έχουμε βρει με τον εαυτό μας. Και όταν κάποιος δεν τα έχει βρει με τον εαυτό του δεν μπορεί να τα βρει και με τον σύντροφό του. Αν εγώ δεν ξέρω τι θέλω και ποιος είμαι, θα «μπερδευτούμε» σίγουρα αν κι εσύ δεν ξέρεις τι θέλεις και ποια είσαι. Γι' αυτό έχουν εφευρεθεί και όλοι αυτοί οι όροι», απαντάει.
Άντρες VS Γυναίκες;
Kαι τώρα πάμε στο κομμάτι του φλέρτ και των σχέσεων τους λέω. Φταίνε οι άντρες και ο τρόπος που προσεγγίζουν τις γυναίκες που υπάρχουν τόσες πολλές single ψυχές εκεί έξω ή οι γυναίκες είμαστε παράξενες;
Ο Λυμπέρης είναι κάθετος. Φταίνε κι οι δυο πλευρές.
Θεωρώ πως και τα αγόρια ίσως έχουν ξεχάσει το πώς να φλερτάρουν και τα κορίτσια έχουν ξεχάσει να δέχονται το φλερτ. Για κάποιον λόγο απαγορεύεται να φλερτάρει πρώτα μια γυναίκα και ενώ είμαστε στο 2025 υπάρχουν ακόμα ταμπού. Ένας άνθρωπος 20,25,30 ετών θεωρώ μπορεί να πάει να δείξει το ενδιαφέρον του με έναν ευγενικό τρόπο, χωρίς να θεωρηθεί απειλή από μια γυναίκα.
Και η Νεφέλη πιστεύει πως και οι δυο πλευρές είναι «ένοχες», γιατί φοβούνται πως αν εκτεθούν συναισθηματικά ο ένας στον άλλο, θα υπάρξει τρόμος και φυγή. Μου λέει βέβαια, πως ίσως σε κάποιες περιπτώσεις φταίμε κι εμείς οι γυναίκες που είτε λόγω τοξικών καταστάσεων είτε και ακραίου φεμινισμού, έχουμε χαμηλώσει τα standards μας και έχουμε κάνει το παιχνίδι «πιο εύκολο» στους άντρες.
Αρκεί κάποιος να μας πει ότι πάει σε ψυχολόγο για να πούμε το «ναι».
Η Δάφνη δεν πιστεύει σε θεωρίες και γενικεύσεις και μου λέει πως τα πράγματα είναι πιο ανησυχητικά, αφού υπάρχουν πλέον relationship apps που κάνοντας εγγραφή σου λένε πώς να κερδίσεις τον άλλον ή την άλλη που τόσο θες, με βάση όμως ερωτήσεις που αφορούν το κέρδος και όχι την απόλαυση ή το συναίσθημα.
Θα μου πει ένα App πως θα κερδίσω ή πως θα με κερδίσει αυτός ή αυτή που λαχταρώ;
Tips και Red Flags
Kαι τελικά πώς φτάνουμε σε ένα επιτυχημένο ραντεβού;
O Λυμπέρης μου λέει πως «ειδικά στα πρώτα ραντεβού θέλεις να δείξεις τον καλύτερο εαυτό σου, δεν πρέπει όμως να ξεχνάς να είσαι ειλικρινής ως προς αυτόν. Δεν χρειάζεται να «φουσκώσεις» την αλήθεια για να είσαι με κάποιον, γιατί τότε είσαι ένα «πυροτέχνημα» που γρήγορα θα σκάσει».
Η Νεφέλη από την άλλη λέει πως οι γυναίκες δεν πρέπει να περιμένουμε απλά τον έρωτα στη ζωή μας για να γεμίσει, αλλά να την εμπλουτίζουμε με δραστηριότητες και φίλους. Γιατί αυτό είναι κάτι που τελικά θαυμάζει και το αντίθετο φύλο.
Η Δάφνη ξέρει πως «Φήμες και ψυχολόγοι λένε πως φοβόμαστε τον έρωτα διότι θεωρούμε πως είναι η μοναδική συνθήκη που νιώθουμε πως δεν μπορούμε να ελέγξουμε και ως εκ τούτου την αποφεύγουμε» και μου δίνει την εξής συμβουλή για ένα success love story:
Θα έλεγα πως το αμοιβαίο είναι το ωραίο και πως δεν χρειάζεται να πάθεις για να μάθεις. Έχει γίνει η ζωή ένα σύνολο από επώδυνα μαθήματα τελικά και αυτό γιατί; Για να λέμε πως είμαστε ώριμοι ή σοφοί; Και εντάξει είμαστε, τι γίνεται μετά; πέραν του ενστίκτου να λειτουργεί και λίγο η λογική στην βολιδοσκόπηση. Να νιώθεις τον άλλον πριν να αφεθείς εντελώς. Δεν χρειάζεται να πληγωθείς ανεπανόρθωτα για να κρίνεις καλύτερα την επόμενη φορά.
Από την άλλη πώς ξέρεις από ένα πρώτο ραντεβού ότι αυτό δεν θα πάει καλά;
Η Νεφέλη μου λέει πως για εκείνη είναι red flag ο άλλος να είναι τσιγκούνης, να μιλάει για την πρώην του και να μην της κάνει καμιά ερώτηση, γιατί έτσι δείχνει αδιαφορία. Στην αδιαφορία, ο Λυμπέρης προσθέτει την αγένεια και τις προκαταλήψεις.
Άγιος Βαλεντίνος ή «βλακεντίνος»;
Και έφτασε η ώρα του τιμώμενου Αγίου. Πιστεύετε ή όχι στον Βαλεντίνο, ρώτησα και πήρα 3 διαφορετικές απαντήσεις και όχι 2.
Ο Λυμπέρης μου λέει ούτε είναι μεγάλος φαν αλλά ούτε και απεχθάνεται τη γιορτή των ερωτευμένων.
«Αν θέλω να κάνω μια έκπληξη θα την κάνω όποια μέρα κι αν είναι, και χωρίς να είναι η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Ίσως γι' αυτό έχουμε χάσει το νόημα και με αυτή την γιορτή. Μην περιμένεις να έρθει αυτή η μέρα για να κάνεις κάποιο δώρο. Και κορίτσια μπορείτε να πάρετε κι εσείς ένα δωράκι», λέει και δεν έχει και άδικο - ε κορίτσια;
Η Νεφέλη από την άλλη είναι η υπέρτατη φαν του Αγίου Βαλεντίνου.
«Λατρεύω τη γιορτή του Άγιου Βαλεντίνου από πολλές απόψεις. Μου αρέσει η υπερβολή, δηλαδή «πνίξε» με στις καρδιές. Στόλισέ μου όλο το σπίτι με κόκκινα τριαντάφυλλα. Εγώ πολλές φορές σε σχέσεις μου έχω φτιάξει και ένα DIY Valentine's Box», απαντάει και...Go girl!
H Δάφνη ωστόσο, δεν πιστεύει καθόλου στον Άγιο Βαλεντίνο και στη συνθήκη της «υποχρεωτικής γλυκουλινιάς» που συνοδεύει αυτήν την ημέρα.
«Ναι, μάς ταράζει όλους -δεσμευμένους και μη- αυτή η γιορτή, γιατί από τότε που αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε πως είναι ξεκάθαρα μια «γιορτή» για να κυλάει το ρευστό στην αγορά, το απομυθοποιήσαμε. Δεν υπάρχει ο Βαλεντίνος. Υπάρχει ο βλακεντίνος. Ας αποδεσμευτούμε από αυτό για να δεσμευτούμε επιτέλους στα σοβαρά», μου εξηγεί.
Και ο έρωτας λέω, ο έρωτας τι είναι δηλαδή;
«Έρωτας είναι η τρέλα, τα συναισθήματα που δεν μπορείς να συγκρατήσεις», μου λέει ο Λυμπέρης λιτά και περιεκτικά.
«Ο έρωτας, αγαπητή και αγαπητοί μου ζει στην σιωπή μεταξύ δυο ανθρώπων και όχι στην μοιρασιά με τους πάντες. Εκεί ξέρει να ζει και να ανθίζει. Στο φως που βλέπουν όλοι, μαραίνεται. Είναι σπάνιο λουλούδι ο έρωτας και δεν υπάρχει manual ποτίσματος», απαντάει η Δάφνη και η Νεφέλη κλείνει την κουβέντα μας, λέγοντας:
«Οι ρομαντικές κομεντί μάς έχουν κάνει να πιστεύουμε πως ο έρωτας είναι πολύ δύσκολος, πρέπει να «πέφτεις» στα πατώματα, να κάθεσαι σε μια τοξική σχέση γιατί «έτσι είναι», αλλά κατάλαβα πως ο αληθινός έρωτας σημαίνει να μην προσπαθείς, να υπάρχει ροή.
Δεν ψάχνεις τι πρέπει να πεις, γιατί δεν μπορείς να πεις το λάθος πράγμα όταν είναι ο σωστός άνθρωπος. Ο έρωτας είναι μια συνειδητή επιλογή, καθημερινά. Σε επιλέγω στη ζωή μου συνειδητά γιατί σε θέλω, σε εκτιμάω και θέλω να «χτίσω» πάνω σε αυτό.
Ο έρωτας είναι ηρεμία».
Bloggers
