The Batman: Όταν ο Bruce Wayne κρατούσε ημερολόγιο για τη σκοτεινή του εξέλιξη

Την πρώτη φορά που συζήτησα για τη νέα ταινία του Batman ήταν πριν το ξέσπασμα της πανδημίας. Ήμουν στο γραφείο, ετοιμαζόμασταν να γυρίσουμε ένα βίντεο και βάζαμε επί της ουσίας στοιχήματα σχετικά με το κατά πόσο μετά την τριλογία του Christopher Nolan μπορεί να υπάρξει μία νέα ταινία που, αν όχι να τον ξεπεράσει, τουλάχιστον να καταφέρει να σταθεί αξιοπρεπώς δίπλα τους.

Το τόλμημα ήταν μεγάλο από κάθε άποψη. Ο πήχης είχε τεθεί ψηλά δημιουργώντας εκ των πραγμάτων μεγάλες απαιτήσεις. Άσε που, με τις απογοητεύσεις που έχουμε πάρει στο ενδιάμεσο, όπως το πρόσφατο παράδειγμα του Ben Affleck, υπάρχει και τέτοια κούραση που έχεις ανάγκη να δεις κάτι πιο καλό στο τελικό του αποτέλεσμα.

Πώς ήταν, λοιπόν, ο Batman του Matt Reeves

Όταν πηγαίνεις να δεις τον Batman, σαφώς περιμένεις ένα πιο dark σκηνικό. Θες αυτό το σκοτάδι μέσα στο οποίο ζει και γαλουχείται ο Bruce Wayne. Όχι μόνο σκηνοθετικά, αλλά και στη γενικότερη ατμόσφαιρα. Και αυτό ακριβώς έχει η νέα εκδοχή του εικονικού χαρακτήρα της DC. Ο Reeves, βέβαια, έχει χτίσει την καριέρα του στο σκοτάδι και το εφαρμόζει σε κάθε είδος που μπορεί να αναλάβει. Στο επιστημονικής φαντασίας «Dawn of the Planet of the Apes», στο τρόμου «Cloverfield», στο μεταφυσικού τρόμου «Let Me In» βλέπεις το σκοτάδι σε κάθε του έκφανση. Οπότε με τον Batman ήταν ξεκάθαρα στο φυσικό του στοιχείο.

Η ταινία δεν είχε υποψία φωτός. Από την πρώτη σκηνή μέχρι τους τίτλους τέλους. Από το βλέμμα των χαρακτήρων μέχρι τα χρώματα των πλάνων. Όλα έδειχναν πως η Gotham είναι απλά καταδικασμένη, δεν υπάρχει μέλλον, δεν υπάρχει τίποτα. Η έλευση του vigilante δεν παρουσιάζεται ακριβώς ως σίγουρη σωτηρία ολόκληρης της πόλης, αλλά ως μία απόπειρα του ανθρώπου στη διπλανή πόρτα να κάνει έστω ένα καλό. Που και πάλι δεν ξέρεις αν είναι αρκετό μέσα σε αυτό το σύστημα διαφθοράς που έχει απλωθεί σαν ιστός αράχνης σε όλη την πόλη. Βγάζει κάτι το πιο «ρεαλιστικό», όσο ρεαλιστικό μπορεί να είναι το σενάριο στην πραγματική ζωή.

Ο Batman στα πρώτα του βήματα

Αυτή η σύνδεση με την πραγματικότητα φαίνεται και από την αλλαγή που έκανε ο σκηνοθέτης όσον αφορά στην προσέγγιση του Bruce Wayne. O Robert Pattinson ουσιαστικά υποδύθηκε τον Batman σε μία διαφορετική από τα όσα έχουμε δει χρονική και εμπειρική περίοδο της ζωής του. Μία εσκεμμένη κίνηση του Reeves, ο οποίος δεν ήθελε πάλι να παρουσιάσει στο κοινό «μία από τα ίδια». Στο «The Batman», ο Bruce είναι ακόμη άπειρος στο ηρωικό κομμάτι. Είναι λίγο σαν να βλέπεις τον Peter Parker όταν είχε πρωτοανακαλύψει τις δυνάμεις του, με τη διαφορά ότι ο ένας είναι υπερήρωας και ο άλλος όχι. Εκεί που βλέπαμε τον Batman πλήρως οργανωμένο και γνωρίζοντας ακριβώς πότε πρέπει να κάνει τι και έχοντας εκπαιδευτεί από τον Ra’s Al Ghul, ξαφνικά είδαμε ένα παιδί που προσπαθεί να βρει τα πατήματά του. Που κάνει λάθη και που δεν είναι παντοδύναμο. Που κάθεται και καταγράφει τα πάντα στο ημερολόγιό του. Έπειτα, το διαβάζει στο κοινό δημιουργώντας μία ακόμα πιο προσωπική σχέση μαζί του. Προσωπικά, αυτήν την ημερολογιακή παρουσίαση ήταν που βρήκα πολύ «φρέσκια» ως προσέγγιση, γιατί βγάζει κάτι πιο αθώο και εφηβικό και ο Pattinson έγινε το τέλειο άρμα του Reeves για αυτόν τον σκοπό.

Ο εξαιρετικός κύριος Pattinson

Καλά, για τον Robert Pattinson, δεν έχω λόγια. Όχι μόνο για την ερμηνεία του στον ρόλο του Batman που ήταν πραγματικά άξια επαίνων, αλλά για την όλη του πορεία μέχρι σήμερα. Από πού ξεκίνησε και πού έφτασε. Είμαι σίγουρη ότι πριν από μερικά χρόνια, όταν έπαιζε ακόμη τον Edward Callen στο «Twilight», κανείς δεν μπορούσε να τον φανταστεί σε παραγωγές με υψηλότερες απαιτήσεις, όπως στο «Lighthouse» (2019) ή στο «The King» (2019). Άσε που τον Batman έχει υποδυθεί πρόσφατα ο Christian Bale ο οποίος, αν και πολλοί δε συμπαθούν με τα όσα ακούγονται για τον χαρακτήρα του, δεν αρνούνται πως είναι ένας από τους δύο καλύτερους ηθοποιούς που τον έχουν υποδυθεί μαζί με τον Michael Keaton. Όποιος κι αν τον αναλαμβάνει στην πορεία, φέρει βαρύ φορτίο, αλλά ο Pattinson απέδειξε πως έχει τις πλάτες να το σηκώσει, τουλάχιστον σε αυτήν του τη μορφή. Η, δε, χημεία του με την ιδανική νεότερη εκδοχή της Catwoman από τη Zoe Kravitz αποτελεί την εκπλήρωση του ονείρου κάθε σκηνοθέτη που έχει στα χέρια του ένα ντουέτο στη βασική ιστορία του πρότζεκτ του.

Το μεγαλείο της μουσικής

Επειδή ο κινηματογράφος είναι ένα οπτικοακουστικό θέαμα, δε γίνεται να μη δώσεις σημασία στη μουσική. Ειδικά όταν είναι τόσο καλή όπως στην προκειμένη περίπτωση. Μπορούμε να γράψουμε διθυράμβους για τις επιλογές, που περιλάμβαναν από το «Ave Maria» που συνέθεσε ο Franz Schubert το 1825 με τίτλο «Ellens dritter Gesang» (στα Αγγλικά «Ellen's Third Song») μέχρι το «Something In The Way» των Nirvana. Στην πραγματικότητα, με το που τα (ξανα)ακούς, τα βάζεις στο repeat στο ηρεμεί λίγο η ψυχή σου από την καθημερινότητα.

Δε χρειάζονται συγκρίσεις

Δε θα συγκρίνω το «The Batman» με την τριλογία του Nolan, γιατί μάλλον δε θα είναι και τόσο δίκαιο με τόσο διαφορετικές παρουσιάσεις. Αν, τώρα, οπωσδήποτε, κάποιος μου έλεγε να διαλέξω για κάποιον λόγο μεταξύ τους (σ.σ. Γιατί έχουν γίνει πολλές τέτοιες ερωτήσεις), τότε, ναι, πάλι Nolan θα διάλεγα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως η ταινία του Reeves είναι κακή. Απλώς θα τη έβαζα δεύτερη. Είναι μακράν ό,τι καλύτερο έχει συμβεί έκτοτε. Ασυζητητί αξίζει να τη δεις και, αν δεν έχεις ήδη κλείσει εισιτήρια, επίσπευσε τις διαδικασίες. Η ταινία πάντως, κατόρθωσε να κάνει το πιο κερδοφόρο πρώτο σαββατοκύριακο για την DC από τότε που είχε κυκλοφορήσει το «Suicide Squad» (2016) και ποιος ξέρει τι άλλο ρεκόρ μπορεί να έχει σπάσει μέχρι να τελειώσει τις προβολές της στους κινηματογράφους.

Αυτό που θα ήθελα να δω στο sequel -γιατί μάλλον είναι safe bet ότι θα υπάρξει- είναι μεγαλύτερη ανάπτυξη των χαρακτήρων, όχι μόνο του Bruce Wayne αλλά και των γύρω του, γιατί, παρά το ότι η ταινία είναι τρεις ώρες, οι χαρακτήρες είναι τόσοι πολλοί που δεν προλαβαίνουν να έχουν ιδιαίτερο χώρο και χρόνο μεμονωμένα. Ίσως αν διαρκούσε λιγότερη ώρα, αλλά επικεντρωνόταν σε συγκεκριμένες μορφές, να υπήρχε μεγαλύτερη ισορροπία. Ακόμα κι έτσι, όμως, οι ώρες πάντως πέρασαν ευχάριστα. Ούτε βαριέσαι, ούτε τίποτα.

Το σίγουρο είναι ένα: Ο Matt Reeves αξίζει ένα μεγάλο μπράβο για το αποτέλεσμα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

The Batman: Η λεπτομέρεια που αλλάζει όλη την ιστορία

The Batman: Το τεστ του Colin Farrell για να δει αν πέτυχε η μεταμόρφωση σε Penguin

Zoe Kravitz και Robert Pattinson σε steamy φωτογράφιση για την προώθηση του Batman

01

06