Μας περιμένει εφιάλτης: Θα γεμίσει η τηλεόραση παιδάκια!

Υπάρχει ένας οικουμενικός κανόνας που αφορά στην τηλεόρασης, στον κόσμο που κινείται γύρω από αυτή και στους ηθικούς κανόνες, που έτσι και αλλιώς δεν έχει. Και αυτός λέει: «Είμαστε διευθετημένοι να κάνουμε τα πάντα, προκειμένου να πουλήσουμε».

Είναι αλήθεια ότι η ελληνική τηλεόραση αντιστάθηκε για καιρό. Αν και ήθελε πολύ να βγάλει μπροστά από το φακό εκπομπές με παιδιά -που δεν θα απευθύνονται σε παιδιά- και φυσικά να εξαργυρώσει την παιδική αθωότητα με νούμερα τηλεθέασης, δίσταζε. Φοβόνταν ότι η συντηρητική ελληνική κοινωνία δεν θα δεχτεί εύκολα shows με παιδιά.
Έτσι ξεκίνησαν δειλά με χαριτωμένες εκπομπές μαγειρικής, όπου παιδιά προσπαθούσαν να μην κάψουν τα φαγητά κάτι που γενικά άφησε αδιάφορο το ελληνικό κοινό για να περάσουν φέτος τα κανάλια σε πιο δραστικά μέσα και αυτό είναι τα talent shows.

Τι πιο χαριτωμένο από παιδάκια που τραγουδάνε! Τι συγκίνηση τι χαρά; Σωστά; Δεν είμαι σίγουρος και ειλικρινά δεν έχω καμία διάθεση για κηρύγματα , ούτε έχω κάποια προκατάληψη, ούτε ταυτίζομαι με φωνές όσων θεωρούν ότι τα κανάλι εκμεταλλεύονται παιδιά. Τα παιδιά έχουν γονείς, που ξέρουν καλύτερα ή τουλάχιστον ευθύνονται για τις πράξεις τους και συνήθως πίσω από ένα παιδάκι, κρύβονται ματαιόδοξοι και φιλόδοξοι γονείς

Η χυδαιότητα σε όλο είναι ότι ενισχύουν πρακτικές που ανοίγουν δρόμο σε μια σειρά απελπισμένων κινήσεων και θλιβερών εκπομπών όπως αυτές που βλέπουμε σε αμερικανικά κανάλια.
Το σίγουρο είναι ότι αν τα φετινά talent shows έχουν επιτυχία, σε ελάχιστο χρόνο θα δούμε εκείνα τα φρικτά show με καλλιστεία παιδιών με 8άχρονα και 10αχρονα κοριτσάκια που βάφονται σαν επαγγελματίες, κάνουν μπούκλες και σολάριουμ.

Όλα αυτά τα παιδικά show έχουν ένα κοινό παρανομαστή και αυτό δεν ούτε είναι η εκμετάλλευση των παιδιών ούτε η παιδική αθωότητα που χάνεται. Είναι ότι κυριαρχεί ένας κόσμος που χτίζεται πάνω σε ένα δόγμα που μυρίζει πόλεμο και αίμα και λίγο πολύ κηρύττει: «Ένας από μας πρέπει να νικήσει, ο άλλος πρέπει να πεθάνει, να σβήσει, να χαθεί.

Τα παιδιά μπορεί να θεωρούνται σήμερα ως ο άσσος στο μανίκι ενός καναλιού, αλλά η πείρα μας έχει δείξει ότι το που θεωρούμε δυνατό συνήθως, εύκολα μπορεί να γίνει η αχίλλειος πτέρνα μας.