H Ρίκα Βαγιάνη παραδίδει μαθήματα σε άλλες παρουσιάστριες

Πόσο σπουδαίο πράγμα τελικά είναι να λείπεις. Όχι να λείπεις επειδή είσαι κάπου αλλού, αλλά να λείπεις στους ανθρώπους. Να τους λείπεις ρε παιδί μου. Χθες το απόγευμα στην εκπομπή JOY του ΣΚΑΪ εμφανίστηκε η Ρίκα Βαγιάνη. Κι εκεί που συχνά στις συνεντεύξεις της τηλεόρασης η αντίδραση σου ως τηλεθεατής είναι «πάλι αυτός;», «τι να μας πει κι αυτός/αυτή από τη ζωή του;», «ωχ καημένε», για τη Ρίκα Βαγιάνη τα σχόλια ήταν «γιατί αυτό το κορίτσι δεν είναι στην τηλεόραση;».

Σ' έναν τηλεοπτικό κόσμο όπου έχουν ένα σωρό μπίμπο με θράσος και κακά ελληνικά, μάλλον δεν χωράει μια γυναίκα που ξέρει να μιλάει, ξέρει να γράφει, έχει τρόπους, χιούμορ, μόρφωση, αυτοσαρκασμό, επίπεδο, χαρά, αισιοδοξία, είναι μάνα, είναι ηθοποιός, είναι παρουσιάστρια, είναι δημοσιογράφος, είναι κειμενογράφος και σύντομα θα είναι και συγγραφέας όπως είπε στην εκπομπή ανακοινώνοντας την έκδοση του βιβλίου της. Θα μου πεις και τι να κάνει η Ρίκα Βαγιάνη αυτή τη στιγμή σε μια εκπομπή...

Τα talk show είναι πιασμένα. Στα πρωινά συζητάνε για το αν η Δούκισσα Νομικού είναι καλύτερη ή χειρότερη από τη Ζέτα Μακρυπούλια και τσακώνονται πάνω από την τηγανιτή πατάτα. Και άλλες εκπομπές δεν υπάρχουν. Η ελληνική τηλεόραση παρά την ανανέωση της, για άλλη μια φορά γυρίζει γύρω από τον εαυτό της κάνοντας πανομοιότυπες εκπομπές απόλυτης ομοιομορφίας, χωρίς κανένας να προσπαθεί να κάνει κάτι πραγματικά δικό του. Επομένως πού θα κολλούσε η Ρίκα Βαγιάνη;

Όμως σημασία δεν έχει τόσο αυτό. Αυτό που μετράει στην περίπτωση αυτής της γυναίκας, είναι ότι αποδεικνύει πόσο πετυχημένη είναι στην τηλεόραση, ενώ ΔΕΝ είναι στην τηλεόραση. Και πόσο αγαπημένη παρουσιάστρια είναι στο κοινό, ενώ ΔΕΝ έχει εκπομπή. Θα είχε ενδιαφέρον να εξέταζαν την περίπτωση της πολλές από τις κυρίες που έχουν βήμα αυτή τη στιγμή στις διάφορες εκπομπές και στα πάνελ.

Πόσο σημαντικό είναι να λέει ο κόσμος «που είσαι εσύ» κι όχι «πάλι εσύ» και πόσο σημαντικό είναι αυτό που αφήνεις πίσω σου όταν φεύγεις να χαρακτηρίζεται από ήθος και ποιότητα τέτοια που να λένε για σένα ότι «τους λείπεις». Ούτε ότι σε βαρέθηκαν, ούτε ότι σε απομυθοποίησαν, ούτε ότι είσαι εκεί με το ζόρι. Το ξεκατίνιασμα πολλοί το αγάπησαν. Τους ανθρώπους που το κάνουν όμως δεν τους αγάπησε κανείς. Και η περίπτωση της Ρίκας Βαγιάνη είναι ένα καλό σημάδι γι αυτούς που προσπαθούν να προχωρήσουν σ αυτήν την (τηλεοπτική) ζωή με ευγένεια, τακτ και αληθινό χιούμορ.