Χρύσα Μιχαλοπούλου: «Όταν γεννήθηκε ο Κίμωνας ένιωσα σαν να ήταν από πάντα μαζί μας»
«Τα βλέμματα στρέφονται συχνά στον Λεωνίδα και το χαίρομαι, δεν αισθάνθηκα ποτέ άβολα με αυτό». Η Χρύσα Μιχαλοπούλου μιλάει στο Queen.gr για την επαγγελματική επιστροφή της και τον νέο της ρόλο στον «Παράδεισο των κυριών», τη μητρότητα αλλά και τις προσωπικές της αρχές τις οποίες δεν διαπραγματεύεται.
Η οικειότητα που κρύβεται στον τρόπο που παίζει, οι κινήσεις, ο τόνος της φωνής της, μας κάνει να νιώθουμε σαν να την ξέρουμε από πάντα, αλλά πολλά πράγματα τελικά δεν τα γνωρίζουμε για την μόλις 23 ετών ηθοποιό, Χρύσα Μιχαλοπούλου. Την ωριμότητά της, τη συνειδητότητα που υπάρχει πίσω από όλες τις επιλογές της, προσωπικές ή επαγγελματικές. Γιατί έχει φροντίσει να μην παίρνει στα σοβαρά, όσα δεν έχουν αξία και να εστιάζει μόνο στην ουσία των πραγμάτων, κάτι που φαίνεται στην ηρεμία που εκπέμπει.
Για τη συνέντευξή μας στο Queen.gr παίρνουμε ως αφορμή το επαγγελματικό της comeback μετά τη γέννηση του γιου της, με έναν ιδιαίτερο ρόλο στη σειρά του Alpha «Ο Παράδεισος των κυριών». Αλλά κάνουμε και ένα μικρό rewind στην παιδική της ηλικία, στον πρώτο μικρό ρόλο σε γνωστή τηλεοπτική σειρά, στην ανήσυχη εφηβεία της, στη αγάπη που τη δένει με τα 3 αδέλφια της, στον νέο της ρόλο ως μητέρα, στα στοιχεία που την ενώνουν με τον σύντροφό της και γνωστό σεφ Λεωνίδα Κουτσόπουλο αλλά και στον τρόπο που χειρίζεται τη δημοσιότητα και τα επακόλουθά της.
«Σέβομαι πάρα πολύ τις γυναίκες που έχουν αποφασίσει να αλλάξουν ότι δεν τους αρέσει στο σώμα τους»
Η Χρύσα Μιχαλoπούλου είναι ευτυχισμένη, όχι μόνο γιατί έγινε μαμά ή γιατί η προσωπική ζωή έχει αγάπη και αρμονία. Είναι ευτυχισμένη γιατί έχει επιλέξει να μη παίρνει τη ζωή στα σοβαρά. Να έχει υπομονή, να λέει τα «όχι» της όταν πρέπει, να κάνει αυτά που της αρέσουν και όχι αυτά που της προκύπτουν ή της επιβάλλονται. Έχει μία ξεκάθαρη θέση για το ποια είναι και το ποια θα ήθελε να γίνει. Για αυτό και τα λόγια της έχουν μία ιδιαίτερη σημασία, γιατί αντιπροσωπεύει μία νέα γενιά, ταλαντούχων, ανήσυχων καλλιτεχνικά αλλά κατασταλαγμένων στη σκέψη τους, ηθοποιών.
Με μαμά μουσικό, πατέρα ιδιωτικό υπάλληλο και τρία ακόμη αδέλφια, την επίσης ηθοποιό Όλγα, τον Στέλιο και τον Γιώργο, μεγάλωσε σε μία δεμένη οικογένεια με καλλιτεχνικές ανησυχίες.
Ποια μελωδία σε κάνει να επιστρέφεις στα παιδικά σου χρόνια;
Οι μελωδίες του Μπαχ γιατί έπαιζα πιάνο από μικρή. Αλλά στα παιδικά μου χρόνια περισσότερο με «γυρνά» ένα βιβλίο, ο «Μικρός Πρίγκηπας». Το έχουμε διαβάσει οικογενειακώς.
Υπήρχε μία γλυκιά συμμαχία με τα 3 αδέλφια σου ή είχατε ανταγωνισμό μεταξύ σας;
Δεν υπήρξε ποτέ κανένας ανταγωνισμός. Είμαστε μία ομάδα, 4 άνθρωποι που το ευτύχημα ήταν πως ταιριάξαμε μεταξύ μας – γιατί μπορεί να τύχαινε να είμαστε διαφορετικοί ως χαρακτήρες - και ήμασταν πάντα εκεί ο ένας για τον άλλον. Τα αδέλφια μου, είναι και οι πρώτοι άνθρωποι που θα πάρω τηλέφωνο αν μου συμβεί κάτι ή αν θέλω να τους συμβουλευτώ. Έχουμε μικρή διαφορά ηλικίας μεταξύ μας, σχεδόν δύο χρόνια.
Οι γονείς σας, σας μεγάλωσαν με γνώμονα να είστε ανεξάρτητοι;
Σίγουρα, αλλά υπήρχαν κάποιοι περιορισμοί. Υπήρχαν όρια. Αλλά επειδή λειτουργούσαμε ακριβώς όπως σου είπα ως ομάδα, ξέραμε τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουμε.
Ποιος ήταν ο ρυθμιστής της οικογενειακής ηρεμίας στο δικό σας σπίτι, όπου φαντάζομαι δεν υπήρχε ησυχία με μία εξαμελή οικογένεια;
Η μαμά μου περισσότερο. Η οποία πάντα έβρισκε τον τρόπο να τα ρυθμίζει όλα.
Ήσουν ανήσυχη, ατίθαση ως έφηβη;
Ήμουν ανήσυχη, μου άρεσε να παρατηρώ τα πάντα και τους πάντες γύρω μου. Αυτό με έχει βοηθήσει αρκετά και αργότερα στη ζωή μου και κυρίως στη δουλειά μου. Δεν μου αρέσει να μιλώ, μου αρέσει να ακούω και αυτό το χαρακτηριστικό, το έχω μέχρι σήμερα και μόνο αν είμαι σίγουρη για κάτι, θα μιλήσω. Λέω τη γνώμη μου σε ανθρώπους που είναι έτοιμοι να την ακούσουν.
Ήταν πολύ συνειδητή η απόφασή σου, το να γίνεις ηθοποιός ή απλά σου προέκυψε;
Ήμασταν και είμαστε μία παρέα 5 κοριτσιών, φίλες από μικρή ηλικία. Αφού είχαμε τελειώσει το σχολείο και είχαμε περάσει μετά τις Πανελλήνιες σε τυχαίες σχολές, μία φίλη μου πήρε την απόφαση να δώσει εξετάσεις σε δραματική σχολή. Την ακολούθησα και βρήκα τελικά αυτό που αγαπούσα. Όλα με μάγεψαν σε αυτή τη δουλειά, γιατί μου αρέσει η έκθεση. Νομίζω πως στους περισσότερους ηθοποιούς αυτό συμβαίνει, τους αρέσει να εκτίθενται μπροστά στο κοινό τους.
Θυμάσαι την πρώτη σου παράσταση, την πρώτη σου έκθεση στο κοινό;
Ήταν στο θέατρο Badminton, στο μιούζικαλ «Beauty and the Beast», αλλά ήμουν μόλις 9 ετών. Έψαχναν τότε παιδιά που να γνωρίζουν αγγλικά και να ξέρουν από μουσική. Τρία χρόνια πριν είχα κάνει και μία μικρή εμφάνιση στη σειρά «Μάγισσες της Σμύρνης».
Έχεις μνήμες, εικόνες στο μυαλό σου από εκείνη την εποχή;
Θυμάμαι τα λόγια, τις σκηνές, τα πάντα. Μου άρεσε πολύ όλη αυτή η διαδικασία της προετοιμασίας και των προβών, το διασκέδασα πάρα πολύ. Ίσως επειδή υποσυνείδητα υπήρχε αυτή η εμπειρία μέσα μου, να λειτούργησε θετικά αργότερα η στροφή μου στην τέχνη, όταν πια πήγα στη δραματική σχολή.
Η μετέπειτα πορεία σου δείχνει ότι διαθέτεις υπομονή και δεν κάνεις βιαστικές κινήσεις, παρόλο που διανύουμε τα τελευταία χρόνια την εποχή των μεγάλων ευκαιριών για μία ηθοποιό της γενιάς σου, τόσο στο θέατρο, όσο και στην τηλεόραση.
Μου αρέσει να είμαι πρώτα σίγουρη για ό,τι κάνω και στη συνέχεια θέλω να το κάνω καλά. Ακόμη δοκιμάζομαι ως ηθοποιός, συνεχίζω να πηγαίνω σε σεμινάρια, να μαθαίνω. Αν κάτι όμως δεν μου πηγαίνει, δεν μου κάνει, δεν μπορώ να γίνω κομμάτι του. Για αυτό, ναι, έχω υπομονή και ξέρω ότι με αρκετή δουλειά έρχονται όμορφα πράγματα, χωρίς να βιάζομαι. Γενικά στη ζωή μου, είμαι πολύ συνειδητοποιημένη στο τι μου αρέσει και στο τι δεν μου αρέσει.
Το να μη λες σε όλα «ναι», σε άλλους μπορεί να φαντάζει και ριψοκίνδυνο, γιατί στη δική σας δουλειά όπως και σε όλες υπάρχει το μείζον θέμα της οικονομικής επιβίωσης. Εκτός αν, με τα «όχι» σου, πιστεύεις ότι θα δημιουργήσεις μία καλλιτεχνική ταυτότητα η οποία και θα σε αντιπροσωπεύει.
Δεν αρνούμαι ότι το θέμα της επιβίωσης είναι πολύ σημαντικό. Θαυμάζω και σέβομαι τους νέους ηθοποιούς που κάνουν πολλά και διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα στο θέατρο και την τηλεόραση, παρόλο που εγώ είμαι επιλεκτική.
Αυτό δεν έχει ένα ρίσκο;
Δεν έχω όμως μετανιώσει για τα «όχι» που έχω πει, ξέρω ότι αυτό ήταν το σωστό για εμένα, οπότε δεν το θεωρώ ρίσκο. Και δεν έχω ζηλέψει στη συνέχεια, κάτι που απέρριψα.
Έχεις ζηλέψει όμως ρόλους; Χαρακτήρες που θα ήθελες να υποδυθείς είτε στην τηλεόραση είτε στο θέατρο;
Σπάνια, αλλά θα σου πω για την Kate Blanchett στο «Blue Jasmine». Αυτόν τον ρόλο βέβαια δεν μπορώ να τον «αγγίξω», αλλά πολλοί ηθοποιοί τον έχουμε ζηλέψει.
Η καλή εμφάνιση είναι plus για μία ηθοποιό;
Η εικόνα από μόνη της λέει πολλά, άλλωστε πάντα μας μαγνητίζουν τα όμορφα πράγματα. Αλλά στη σημερινή εποχή και όχι μόνο στη δική μας δουλειά, δεν παίζει ρόλο μόνο η εμφάνιση, αλλά το ποιος είσαι ως προσωπικότητα. Χωρίς να ακουστεί γραφικό, το να είσαι καλό παιδί, το να μη μεταφέρεις την αρνητική σου ενέργεια, το να είσαι καλός συνεργάτης και να μην βάζεις εμπόδια στους άλλους, είναι πολύ πιο σημαντικά πράγματα από μία καλή εμφάνιση.
Ζούμε όμως στην εποχή της εικόνας και ειδικά της ψεύτικης εικόνας. Παρόλα αυτά, μήπως τελευταία όλοι μας έχουμε ξεκινήσει μία προσπάθεια με το να ψάχνουμε βαθύτερες έννοιες και την ουσία των πραγμάτων;
Η ομορφιά είναι πολλά πράγματα μαζί και όχι χειροπιαστά, δεν την ορίζεις. Καταρχάς να σου πω ότι σέβομαι πάρα πολύ τις γυναίκες που έχουν αποφασίσει να αλλάξουν κάτι πάνω τους. Είναι τίμιο το να θέλουν να αλλάξουν την εικόνα τους. Να ξυπνήσουν ένα πρωί και να μην τους αρέσει αυτό που βλέπουν στον καθρέπτη τους.
Κρίνεται συχνά όμως αυτό το δικαίωμά τους, ειδικά όταν φτάνει στην υπερβολή.
Δεν μου αρέσει καθόλου πια, η λέξη κριτική. Με θλίβει και δεν αισθάνομαι καθόλου καλά όταν την ακούω.
Συμβαίνει μία τεράστια παρεξήγηση με αυτό που ονομάζουμε κριτική, γιατί όλοι θεωρούν ότι πρέπει να λένε πάντα κάτι. Στην ερώτηση «Να σου πω την άποψή μου;» η απάντησή μου είναι: «Όχι, κράτα την για τον εαυτό σου». Επίσης, οι περισσότεροι, ξεκινούν με ένα σχόλιο να καταδικάζουν κάποιον και όχι απλά να τον κρίνουν.
Ειδικά στα social media, όπου υπάρχει μία μεγαλύτερη ελευθερία στην εύκολη κριτική.
Τα social media δεν κάνουν κακό, αν τα χρησιμοποιείς σωστά και παίρνεις τις πληροφορίες που χρειάζεσαι, χωρίς να κάθεσαι για 4 ώρες και να βλέπεις ό,τι να’ ναι, γιατί μετά μετατρέπονται σε παγίδα. Σου «λένε» πως να είσαι, πως να φέρεσαι και τι να φοράς. Τα social media είναι ένα ευχάριστο διάλειμμα στην καθημερινότητά σου, δεν είναι τίποτε παραπάνω.
To εντυπωσιακό 60's look της Τζένης Καζάκου στον γάμο της και η femme fatale Χρύσα Μιχαλοπούλου
«Ο σκοπός είναι να είναι ευτυχισμένος ο Κίμωνας»
Πώς αντιδράς όταν βλέπεις να αναφέρονται σε εσένα;
Γελάω, το θεωρώ χαριτωμένο, είναι ένα παιχνίδι. Δεν το παίρνω στα σοβαρά, γιατί δεν παίρνω και τον ίδιο μου τον εαυτό στα σοβαρά.
Είσαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος αν έτσι το αντιμετωπίζεις, γιατί κάποιοι άλλοι που βρίσκονται εξίσου στη δημοσιότητα, καθορίζουν όλη τους τη ζωή από τι θα πουν και τι θα γράψουν οι άλλοι…
Αυτή την περίοδο έχω επιτρέψει στον εαυτό μου, να είμαι μόνο ευτυχισμένη. Συμβαίνουν πολλά περίεργα, πιο σοβαρά και απάνθρωπα πράγματα γύρω μας, για να με απασχολούν όλα αυτά. Ειδικά τώρα λόγω του γιου μου, βλέπω μόνο το θετικό σε ότι και αν μου συμβαίνει.
Έγινες μαμά σε μικρή ηλικία. Έγινε αυθόρμητα, χωρίς τη σκέψη ότι έχεις χρόνο αργότερα να κάνεις οικογένεια, αφού πρώτα δημιουργήσεις την καριέρα σου και αποκτήσεις εμπειρίες;
Από πάντα, ήθελα να είμαι νέα σε ηλικία μαμά. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη για την επιλογή μου. Δεν είναι ωστόσο και εύκολο. Δεν μπορείς ξενυχτάς, να κάνεις για παράδειγμα πράγματα που οι συνομήλικοί σου κάνουν. Αλλά γίνεται και αυτό. Τα λάθη που έχουν κάνει παλαιότερες γενιές, προσπαθείς να μην τα κάνεις και εσύ, όσο μπορείς και όσο αυτό είναι εφικτό, χωρίς να φτιάξεις κάτι ψεύτικο. Όλα γίνονται με ειλικρίνεια και το πιο βασικό, να είναι να πάντα ευτυχισμένος ο Κίμωνας. Αυτός είναι ο σκοπός.
Πέρασες τη φάση του άγχους, των αμφιβολιών, κυρίως τους πρώτους μήνες με το μωρό στο σπίτι; Λειτούργησες και λίγο με το ένστικτό σου;
Όταν γεννήθηκε ο Κίμωνας, δεν ένιωσα κάτι παράξενο, ένιωσα σα να ήταν από πάντα μαζί μας. Διάβασα όμως αρκετά πράγματα και κάπως όλα πήγαν από μόνα τους στη συνέχεια. Ήταν πολύ ωραία αυτή η διαδρομή με το new born μέλος της οικογένειας.
Έπαιξε ρόλο ότι είχες εξαρχής κοντά σου σε αυτή την καθημερινότητα με το μωρό, τη βοήθεια του Λεωνίδα;
Φυσικά και έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο.
Έχεις επιλέξει να βάζεις σπάνια φωτογραφίες σου με τον Κίμωνα στο προφίλ σου στο Instagram. Γιατί;
Δεν μου γεννήθηκε να σου πω την αλήθεια η ανάγκη να κάνω το αντίθετο. Ανέβασα όμως πρόσφατα μία κοινή μας φωτογραφία μπροστά στο χριστουγεννιάτικο δέντρο γιατί ήταν μία πολύ χαρούμενη στιγμή μας. Ποτέ δεν μου άρεσαν τα Χριστούγεννα, αλλά τώρα με τον Κίμωνα μαζί είναι αλλιώς.
Σε ποιες αρχές σου είσαι ασυμβίβαστη;
Δεν μου αρέσει καθόλου η αγένεια, «φεύγω». Επίσης δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που προσπαθούν με τον τρόπο τους να σου επιβάλλουν πράγματα χωρίς να σου το λένε ευθέως. Αυτή η αίσθηση του εξυπνάκια, του άνετου. Εκεί δεν μπορώ με τίποτε να συμβιβαστώ.
Πώς διαχειρίστηκες αυτή την έκθεση της σχέσης σου με τον Λεωνίδα; Φαντάζομαι πως όταν σας βλέπουν μαζί, αυθόρμητα τα βλέμματα των άλλων επικεντρώνονται πάνω σας…
Ο Λεωνίδας είναι ένας πολύ αγαπητός άνθρωπος σε όλους και δικαιολογημένα. Δεν προκαλεί, έχει μία σωστή θέση σε όλα και δεν θέλει να προβάλλει πολλά πράγματα από τη ζωή του. Το βλέπω πολύ απλά, δεν ξέρω αν έχει σημασία για τους άλλους όλο αυτό. Το διασκεδάζω και δεν αισθάνθηκα ποτέ άβολα. Πολύ περισσότερο τα βλέμματα στρέφονται στον Λεωνίδα. Αλλλά το χαίρομαι.
Ο αλληλοθαυμασμός είναι ένα σημαντικό στοιχείο στη δική σας σχέση;
Και ο θαυμασμός, αλλά κυρίως ο σεβασμός.
Όταν ακούς τη λέξη «Παράδεισος» τι σου έρχεται στο μυαλό;
Η αρμονία. Όσο για τη σειρά, τον «Παράδεισο των κυριών», μου βγάζει μία ολοκληρωμένη σειρά, με πάρα πολύ ωραίους, υπέροχους θα έλεγα ανθρώπους. Όλοι τους με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή, έκαναν την επανένταξή μου, εύκολη και ωραία. Αισθάνθηκα πολύ όμορφα που επέστεψα στη δουλειά μου και επειδή την αγαπώ, αυτό το συναίσθημα είναι ανεκτίμητο.
Είναι «φωτεινός» ή «σκοτεινός» ο ρόλος σου;
Δεν έχω κάνει κάτι παρόμοιο ως ρόλο. Η Νέλλυ Μπλανς είναι μία πολύ δυναμική γυναίκα, που ξέρει τι θέλει, αλλά βρίσκεται σε λάθος μονοπάτι. Οι συνθήκες της ζωής την οδήγησαν εκεί γιατί προσπαθεί να επιβιώσει. Της αρέσει να ρισκάρει και να ζει τη ζωή της πολύ έντονα.
Κάποια στιγμή θα βρεθείς ανάμεσα στον Σίμο και τον Πάρη;
Ναι θα βρεθώ, αλλά δεν θα αποκαλύψω τι θα συμβεί μεταξύ μας (γελάει).
Το να βρεθείς ξανά σε θεατρική σκηνή, είναι στα επόμενα σχέδιά σου;
Μου αρέσει πάρα πολύ το θέατρο και ελπίζω να έχω σύντομα μία πρόταση η οποία να μου αρέσει πολύ. Είναι μία παραστατική τέχνη το θέατρο, είναι μαγεία. Το να είσαι πάνω στη σκηνή, είναι το όνειρο κάθε ηθοποιού.