Μαραθώνιος 2014: 3 γυναίκες δρομείς εξηγούν πώς το τρέξιμο άλλαξε τη ζωή τους

5km
Αγρα- Μαρία Χατζηπαναγιώτη, 30 ετών, υπάλληλος σε οικογενειακή επιχείρηση

"Ξεκίνησα να τρέχω πριν από 6 χρόνια περίπου.
Η αφορμή ήταν καθαρά για τη φυσική μου κατάσταση και χωρίς να έχω ιδέα ή κάποια καθοδήγηση για το πώς πρέπει να τρέχω. Μέχρι τότε η σχέση μου με τον αθλητισμό ήταν πάντα πάρα πολύ καλή. Από μικρό παιδάκι θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα να κάνει κάτι σχετικό με αθλητισμό και σπορ.

Την πρώτη φορά που κράτησα χρόνο με το χρονόμετρο ήταν το 2010. Δεν ήξερα τι σημαίνει καλός ή κακός χρόνος. Η καλύτερη επίδοσή μου στα 5 χλμ είναι 23 λεπτά.Προπονούμαι κάθε μέρα και τρέχω 4 φορές την εβδομάδα με την καθοδήγηση του κ. Νίκου Δημητριάδη από το My Athlete. Το πρόγραμμα μού βγαίνει μετά από εργομετρική αξιολόγηση και είναι προσαρμοσμένο στις δυνατότητές μου.

Αποφάσισα να δηλώσω συμμετοχή στο Μαραθώνιο γιατί με συναρπάζει η ιδέα και το κλίμα που επικρατεί στη γιορτή αυτή.Έχω συμμετάσχει στο παρελθόν σε πολλούς αγώνες που διοργανώνονται στην Αθήνα όπως ο Μαραθώνιος, ο Ημιμαραθώνιος, ο Ποσειδώνιος ημιμαραθώνιος, το Ladies Run, το Run the Lake Vouliagmeni αλλά και στις Σπέτσες (Spetses mini marathon).

Όταν τρέχω νιώθω ευεξία και ζωντάνια- μπορώ να πω ότι η προσπάθεια και ο κόπος που καταβάλλεις, σου δίνουν μεγάλη ευχαρίστηση στο τέλος κάθε προπόνησης. Το τρέξιμο είναι ένας τρόπος για να καταπολεμήσει κάποιος το άγχος και την πίεση της καθημερινότητας. Περνάς κάποια ώρα με τον εαυτό σου αφήνοντας πίσω δουλειά και υποχρεώσεις. Η προσπάθεια και ο κόπος σού δίνουν μεγάλη ευχαρίστηση στο τέλος κάθε προπόνησης. Αν αναβάλλω το τρέξιμό μου, ή αν έχω καιρό να τρέξω, αισθάνομαι πάντα άσχημα γιατί ξέρω ότι δεν έτρεξα από τεμπελιά.

Στον Μαραθώνιο της Κυριακής, θα έχω μαζί μου ένα μεγάλο χαμόγελο. Στόχος μου είναι να ξεπεράσω τον προηγούμενο μου καλύτερο χρόνο και φυσικά να ευχαριστηθώ τον αγώνα και όλη την διοργάνωση.

Από τότε που ξεκίνησα να τρέχω είδα να αλλάζει η ψυχολογία μου πρώτα από όλα. Νιώθω πιο ήρεμη. Εχω μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση γιατί νιώθω ότι είμαι πιο δυνατή και ότι πατάω γερά στα πόδια μου. Οι φίλοι μου λένε να συνεχίσω την καλή προσπάθεια και να καταρρίψω σιγά σιγά τους προσωπικούς μου στόχους.

Τρεις λόγοι, για τους οποίους θα πρότεινα σε κάποιον να ξεκινήσει να τρέχει είναι ότι τρέξιμο είναι ένα ανέξοδο σπορ που μπορείς να το κάνεις παντού, προσφέρει υγεία, ευεξία και βελτίωση της ποιότητας ζωής μας."

10km
Αγγελίνα Στάμου, 33 ετών, δικηγόρος

"Ξεκίνησα να τρέχω πριν από περίπου 3 χρόνια τέτοια εποχή, στο στίβο της Γλυφάδας, με μια μικρή ομάδα που φτιάξαμε μόνοι μας, αποτελούμενη από την αδερφή μου τη Μαρούσκα, που είναι γυμνάστρια, το Βασίλη, τον Κωστή και την Ελεάννα.

Η αφορμή ήταν ο τότε Μαραθώνιος της Αθήνας, το 10άρι, και αμέσως μετά, το πρώτο τρίαθλο των Σπετσών.

Μέχρι τότε η σχέση μου με τον αθλητισμό ήταν πολύ καλή- αν και ήμουν πολλά χρόνια off από την «πραγματική» προπόνηση. Μικρή και μέχρι να τελειώσω το σχολείο, έκανα πρώτα μπαλέτο και έπειτα συγχρονισμένη κολύμβηση (καθημερινή τρίωρη προπόνηση), ενώ στα πανεπιστημιακά μου χρόνια καταπιάστηκα με τη yoga και την pilates, με άλλου είδους άσκηση δηλαδή.

Την πρώτη φορά που κράτησα χρόνο, ήταν για το 10αρι της Αθήνας και το χρονόμετρο έδειξε 1:11'. Δεν το λες και επιτυχία σαν χρόνο και δεν θεωρώ τον εαυτό μου γρήγορο «δρομέα» αλλά κρατώ ρυθμό και το απολαμβάνω.
Προπονούμαι κάθε εβδομάδα, μία με τρεις φορές, και ανάλογα με το στόχο που βάζω. Προσπαθώ να μη χάνω την επαφή μου και με το κολύμπι και τη yoga που τα θεωρώ εξίσου σημαντικά για τη φυσική μου κατάσταση.

Αποφάσισα να δηλώσω συμμετοχή στο Μαραθώνιο γιατί το θεωρώ το πιο σημαντικό «ελληνικό» event. Μακάρι κάποια στιγμή να μπορέσω να τρέξω και ολόκληρο τον κλασικό μαραθώνιο της Αθήνας. Θα τον τρέξει για πρώτη φορά την Κυριακή ένας πολύ-πολύ αγαπημένος μας φίλος, ο Σταύρος. Ελπίζω στον επόμενο να το κάνουμε παρέα. Αυτός θα ήταν ένας ωραίος στόχος.

Έχω συμμετάσχει στο παρελθόν σε διάφορα 10άρια Athens Classic Marathon (αυτή θα είναι η 3η μου συμμετοχή), κάποια Nike Run, Ladies Run, Spetses Mini Marathon όλα αυτά τα χρόνια και σε όλα τα τρίαθλα των Σπετσών (πολύ όμορφες διοργανώσεις όλες).

Το περιβάλλον που μου αρέσει πιο πολύ να τρέχω είναι ο δρόμος, στην παραλιακή. Το Γλυφάδα – Καβούρι και πίσω, είναι από τις αγαπημένες μου, αλλά καταλήγω να τρέχω στο στίβο, γιατί νιώθω πιο ασφαλής, ειδικά όταν σκοτεινιάζει.

Το τρέξιμο είναι ένας τρόπος για να καταπολεμήσει κάποιος το stress και την καθιστική ζωή. Παρέα μου όταν τρέχω έχω το κινητό μου για να καταγράφω τις επιδόσεις μου καθώς και νερό. Μετά από μια καλή προπόνηση χρειάζομαι ένα ωραίο μπάνιο και καμιά φορά κανονίζουμε μια βουτιά αμέσως μετά- είναι αναζωογονητικό, ακόμα και το χειμώνα.

Στον Μαραθώνιο της Κυριακής, θα έχω μαζί μου τους φίλους μας- και θα μας λείπει πολύ πολύ ο Νικόλας, που έφυγε χθες για επαγγελματικό μεγάλο και μακρινό ταξίδι. Στόχος μου είναι να είμαι υγιής, να μην έχω τραυματισμούς, να ακούω το σώμα μου και να απολαμβάνω τις στιγμές.

Από τότε που ξεκίνησα να τρέχω είδα να αλλάζει η φυσική μου κατάσταση. Οι φίλοι μου τρέχουν μαζί μου- ελπίζω μια μέρα... να τους φτάσω.

Θα πρότεινα σε κάποιον να ξεκινήσει να τρέχει γιατί είναι μια προπόνηση που επιλέγεις ελεύθερα πότε θα την κάνεις. Αυτό είναι σημαντικό για μένα γιατί δεν μπορώ να ορίζω εύκολα τις ώρες που είμαι ελεύθερη από το γραφείο. Μπορείς να προπονηθείς παντού, μόνο με τα αθλητικά σου. Και δεν χρειάζεται να κλειστείς στο γυμναστήριο."

42,5 km
Μάνια Μπικώφ, 43 ετών, Ιδιοκτήτρια κι διεθνής εκπαιδεύτρια της σχολής ναυαγοσωστικής και Πρώτων Βοηθειών Lifeguard Hellas Training Center

"Ξεκίνησα να τρέχω πριν από 2 χρόνια, τυχαία, όταν συμμετείχα στον πρώτο αγώνα λαϊκού δρόμου, που διοργανώθηκε στην Καλλιθέα. Έτρεξα τα 10χλμ έχοντας εμπειρία μονάχα από τρέξιμο σε διάδρομο γυμναστηρίου και κόλλησα!

Η αφορμή ήταν η προσπάθειά μου να επιστρέψω στα κιλά που είχα πριν την απόκτηση των παιδιών μας. Πάντα γυμναζόμουν, όμως με 4 μικρά παιδιά, το ωράριο ήταν ακανόνιστο, το γυμναστήριο πλέον, έμοιαζε μονότονο και το τρέξιμο έξω, μου προσέφερε πολύ περισσότερα. Εκγύμναση αλλά και ευεξία, ελευθερία. Ήταν και παραμένει η ψυχοθεραπεία μου!

Από τα 19 μου έπαιζα πόλο, ξεκινώντας από τον Ναυτικό Όμιλο Χανίων, έπειτα επί σειρά ετών με τον Ναυτικό Όμιλο Βουλιαγμένης όπου και στέφθηκα πολλάκις Πανελληνιονίκης και με συμμετοχές στην Εθνική Ομάδα Γυναικών. Η καριέρα μου συνεχίστηκε στον ΠΑΟΚ, στον Εθνικό Πειραιά και "κρέμασα" το σκουφάκι μου στον Ολυμπιακό.

Την πρώτη φορά που κράτησα χρόνο, το χρονόμετρο έδειξε 1'05:56, στα 10χλμ. Η καλύτερη επίδοσή μου φέτος ήταν στο Spetses mini Marathon, 49'10 πάλι στα 10χλμ.

Προπονούμαι κάθε πρωί, τις πιο πολλές φορές στην παραλιακή. Αποφάσισα να δηλώσω συμμετοχή στο Μαραθώνιο γιατί η αυθεντική διαδρομή του Μαραθωνίου, πέρα από μια προσωπική υπέρβαση αποτελεί κι ενα εσωτερικό ταξίδι στα πιστεύω και στα ιδανικά μου. Ο τερματισμός στο Καλλιμάρμαρο σού προσφέρει ένα συναίσθημα μοναδικό και αναντικατάστατο.

Έχω συμμετάσχει στο παρελθόν σε αρκετούς αγώνες δρόμου, ορεινού τρεξίματος και ανοιχτής θάλασσας- που λατρεύω. Τους τελευταίους 6 μήνες, στη ζωή μου έχει μπει το τρίαθλο. Έχω ολοκληρώσει και το πρώτο μου half iron man.

Όταν τρέχω νοιώθω πλήρης! Μου αρέσει πιο πολύ να τρέχω δίπλα στη θάλασσα. Ταξιδεύει το μυαλό και το βλέμμα!Το τρέξιμο είναι ένας τρόπος για να καταπολεμήσεις ό,τι σε απασχολεί! Τρέχεις, σκέφτεσαι, τα βρίσκεις με τον εαυτό σου, ηρεμείς κι επιστρέφεις πίσω ανανεωμένη!

Παρέα μου όταν τρέχω έχω το τελευταίο διάστημα, την κολλητή μου και παλιά συμπαίκτριά μου στην υδατοσφαίριση, Νικόλ Καββαδία. Έτσι η πρωινή μας προπόνηση, ανεξάρτητα από τα χιλιόμετρα, έχει και πολλή κουβέντα! Πάντα, έχω δίπλα μου τον Σπύρο, το σύζυγό μου, που μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για τον αθλητισμό και ατέλειωτα χιλιόμετρα!

Αν αναβάλλω το τρέξιμό μου ή αν έχω καιρό να τρέξω, αισθάνομαι την έλλειψη της προπόνησης. Προσπαθώ -έστω και για ελάχιστο χρόνο- να τρέξω. Εχω πάντα ένα ζευγάρι αθλητικά στο αυτοκίνητο και πάντα βρίσκω τρόπο και χρόνο για να προπονηθώ.

Στον Μαραθώνιο της Κυριακής, θα έχω μαζί μου το πιο μεγάλο χαμογελο και την πιο καλή μου διάθεση. Ο Μαραθώνιος είναι μια μεγάλη γιορτή! Στόχος μου είναι να τερματίσω χωρίς καμιά ενόχληση και να έχω απολαύσει κάθε χιλιόμετρο!

Από τότε που ξεκίνησα να τρέχω είδα να αλλάζει το σώμα μου , ο τρόπος ζωής και η γκαρνταρόμπα μου!
Εισπράττω μεγάλο θαυμασμό από το φιλικό και οικογενειακό μου περιβάλλον. Περισσότερο εστιάζουν στην πολυμελή μας οικογένεια και μου λένε μπράβο που βρίσκω το χρόνο, τη διάθεση και το κουράγιο. Όμως εγώ πιστεύω ότι όλοι μπορούν, αρκεί να το θέλουν πολύ.

Τρεις σπουδαίοι λόγοι, για τους οποίους θα πρότεινα σε κάποιον να ξεκινήσει να τρέχει είναι για την υγεία του (σωματική και ψυχική), για να είναι σωστό πρότυπο για τα παιδιά του και για να ξεπερνάει τα όριά του!"