Η μαραθωνοδρόμος Μαρία Πολύζου χρειάστηκε αμέτρητες φορές να πει στον εαυτό της «ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ»
«Η ζωή μου έδωσε πολλούς μαραθώνιους να περάσω και ξέρω ότι σε κάθε δοκιμασία, έδινα τα πάντα προκειμένου να βγω νικήτρια και να προχωρήσω», μας λέει η Μαρία Πολύζου, η ιστορία της οποίας όπως την κατέγραψε στην αυτοβιογραφία της,θα σε εμπνεύσει να μην τα παρατάς.
Η UNESCO έχει καθιερώσει την 23η Απριλίου ως την Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου. Στόχος της ημέρας αυτής είναι να αποδώσει φόρο τιμής στο βιβλίο και τους συγγραφείς και να μας ενθαρρύνει να ανακαλύψουμε τη μαγεία της ανάγνωσης.
Μια γυναίκα που κατάφερε να μας χαρίσει φως μέσα στο σκοτάδι και παρά τις σκοτεινές σελίδες που είχε η ζωή της, είναι η Μαρία Πολύζου. Η αυτοβιογραφία της που κυκλοφόρησε πριν 2 χρόνια από την Keybooks θα σε εμπνεύσει να ζεις με πάθος, να αντιμετωπίζεις με θάρρος κάθε δυσκολία, να ονειρεύεσαι το ακατόρθωτο και να μην τα παρατάς ποτέ.
Η κουβέντα μας με τη γυναίκα που το 2008 έκανε το αδιανόητο, έγινε η πρώτη γυναίκα που αναβίωσε τον Φειδιππίδειο άθλο, τρέχοντας 524 χμ. από την Αθήνα έως την Σπάρτη και από εκεί στον Μαραθώνα, ξεπερνώντας τα όρια του σώματος και της λογικής, έχει να κάνει με τους μαραθώνιους που περνάμε καθημερινά στη ζωή μας και με το βιβλίο αυτό που έγινε ύμνος για όλους μας, φως στα σκοτάδια, πυξίδα στο να μην τα παρατάμε, όσα εμπόδια κι αν συναντήσουμε.
«Mην τα παρατάς»: Πόσες φορές το έχετε πει στη ζωή σας;
Πραγματικά χρειάστηκε αμέτρητες φορές να πω στο εαυτό μου «ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ» μέχρι στο σημείο που προπονήθηκα τόσο πολύ σε αυτό που γνωρίζω πια ότι δεν χρειάστηκε να το επαναλάβω.. απλά ο χαρακτήρας μου διαμορφώθηκε έτσι , είναι σαν ο εγκέφαλος μου να μπήκε στον αυτόματο πιλότο που σε καμία δυσκολία δεν σταματάμε!
Όλα στην ζωή είναι θέμα προπόνησης σε όλα τα επίπεδα, σωματικό, νοητικό, ψυχικό.
Πώς μπορεί, στην πράξη, μία γυναίκα να στηρίξει μία άλλη γυναίκα; Εσείς γράψατε ένα βιβλίο-ύμνο στη γυναικεία ενδυνάμωση και στη δύναμη του πνεύματος (όχι μόνο του σώματος). Πιστεύετε ότι είναι και αυτός ένας τρόπος να βοηθήσετε άλλες γυναίκες να ξεπεράσουν τα «σκοτάδια τους»;
Πιστεύω ότι στην κοινωνία που ζούμε ό ένας πρέπει με το έργο του και τις πράξεις του να εμπνέει τον άλλον. Ξέρετε, πιο πάνω από τα λόγια που λέμε , είναι οι πράξεις που κάνουμε. Τα βιώματα που είχα στην ζωή μου, οι αληθινές ιστορίες και ο τρόπος που διαχειρίζεσαι τις δυσκολίες αυτό και μόνο φθάνει για να μεταφέρεις σε μία άλλη γυναίκα ένα διαφορετικό τρόπο , που ίσως να μην είχε σκεφτεί. Επίσης, να δώσει θάρρος , πίστη, ψυχική ενδυνάμωση και θετική δύναμη να καταφέρει αυτό που πολλές φορές φαίνεται αδύνατον. Αν μία γυναίκα καταφέρει να ανοίξει μία πόρτα , είναι σίγουρο ότι θα ακολουθήσουν και άλλες γυναίκες που θα ανοίξουν τις επόμενες.
H συγγραφή τι σας έχει προσφέρει, σε προσωπικό επίπεδο;
Η συγγραφή είναι μία κατάθεση ψυχής. Είναι η ανάγκη του ανθρώπου να μεταφέρει μηνύματα και να δώσει αν είναι δυνατόν έμπνευση στους ανθρώπους να μην τα παρατάμε.
Mαραθωνοδρόμος, συγγραφέας, survivor στη μάχη με τον καρκίνο… ποιoν «τίτλο» σας αρέσει να χρησιμοποιείτε;
ΜΑΧΗΤΡΙΑ. Η ζωή μου έδωσε πολλούς μαραθώνιους να περάσω και ξέρω ότι σε κάθε δοκιμασία, έδινα τα πάντα προκειμένου να βγω νικήτρια και να προχωρήσω.
Ποιο είναι το πιο πολύτιμο μάθημα που έχετε πάρει εσείς διαβάζοντας ένα βιβλίο και ποιο βιβλίο ήταν αυτό;
Δεν μπορεί ένα μόνο βιβλίο να συνθέσει την αλλαγή σκέψεων. Διαβάζω πολλά βιβλία , μου αρέσει, με ξεκουράσει, ανοίγει ορίζοντες, παίρνεις ιδέες, μου αρέσουν οι αυτοβιογραφίες ανθρώπων που καταφέραν ξεχωριστά πράγματα και άλλαξαν την πορεία του κόσμου. Το βιβλίο είναι μία καλή παρέα, σαν ένας φίλος που τον ακούς να σου μιλά , διαβάζοντας το αλλά χωρίς φωνή. Το καλό βιβλίο σε προχωράει, σε αλλάζει, σε βελτιώνει.
Σας πλησιάζουν γυναίκες που έχουν πέσει και αυτές θύματα κακοποίησης; Και αν ναι, τι τους λέτε;
Με πλησιάζουν άνθρωποι που έχουν περάσει δυσκολίες σε πολλά επίπεδα στην ζωή τους και θέλουν να μου μεταφέρουν τις δυσκολίες τους και να τους δώσω, μία συμβουλή, μία ιδέα, μία διαφορετική προσέγγιση σε κάποιο πρόβλημα της ζωής τους.
Αν ναυαγούσατε ένα νησί το καλοκαίρι, ποια 3 βιβλία θα θέλατε να είχατε μαζί;
ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ - ΤΗΝ ΚΡΥΦΗ ΣΧΟΛΗ - 10% Πιο Ευτυχισμένος
Μπορεί κάποιος να ξεπεράσει τα πάντα με τη σωστή στοχοθεσία στη ζωή του;
Δεν υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να πετύχει ο άνθρωπος . Με στόχο, πίστη και θέληση μπορεί να καταφέρει τα πάντα.
Μην τα παρατάς: Η αυτοβιογραφία της Μαρίας Πολύζου είναι η ιστορία μιας γυναίκας που δεν τα παράτησε ποτέ.
Η κορυφαία Ελληνίδα μαραθωνοδρόμος όλων των εποχών είδε τη σκοτεινή πλευρά της ζωής στα παιδικά της χρόνια όταν βίωσε την κακοποίηση στον στενό οικογενειακό κύκλο της. Ήταν το ταλέντο της στους δρόμους μεγάλων αποστάσεων που τη βοήθησε να τρέξει μακριά από το σκοτάδι προς το φως, από τις κοιλάδες στις κορυφές. Ανταποκρίθηκε σε κάθε πρόκληση, ξεπέρασε κάθε εμπόδιο, πέτυχε σπουδαίες νίκες και έγραψε ιστορία, στηριζόμενη αποκλειστικά στις δυνάμεις της. Το 2008 έκανε ακόμα και το αδιανόητο: έγινε η πρώτη γυναίκα που αναβίωσε τον Φειδιππίδειο άθλο, τρέχοντας 524 χμ. από την Αθήνα έως την Σπάρτη και από εκεί στον Μαραθώνα, ξεπερνώντας τα όρια του σώματος και της λογικής. Ο σημαντικότερος αγώνας της ζωής της, όμως, ήρθε πριν μερικά χρόνια και το όνομά του ήταν καρκίνος. Η Μαρία δεν σταμάτησε ούτε σε αυτό το εμπόδιο. Έκανε χημειοθεραπείες με το χαμόγελο στα χείλη και αθλητικά παπούτσια στα πόδια, έτοιμη να κάνει ένα ακόμα βήμα.
Η αυτοβιογραφία της Μαρίας Πολύζου κυκλοφορεί από την Keybooks
Μέσα από τις σελίδες της αυτοβιογραφίας της έβγαλε στο φως τις πιο σκοτεινές ημέρες της ζωής της.
«Ο πατέρας μου ήταν άγριος στην όψη και στους τρόπους. Είχε μαύρα μούσια που τον έκαναν ακόμα πιο τρομακτικό. Έπινε και όταν μεθούσε γινόταν βίαιος. Μας χτυπούσε και τον τρέμαμε όλοι. Εμένα από την ηλικία των 11 έως 12 ετών με βίαζε. Από τότε που ο πατέρας μου άρχισε να κάνει πάνω μου αυτό που έκανε, έπεσα σε μία κατάμαυρη άβυσσο. Πιστεύω ότι από τότε τρέχω για να ξεφύγω. Πολύ γρήγορα από τότε που ξεκίνησε αυτή η βρωμιά προσπάθησα να φύγω από εκείνο το σπίτι. Και ας ήμουν τόσο μικρή. Και ας μην είχα πού να πάω.Προτίμησα να μένω στον δρόμο από το να μείνω στον ίδιο με έναν γονιό που με κακοποιούσε συνέχεια, οπουδήποτε, οποτεδήποτε.
Έκανα δύο απόπειρες αυτοκτονίας, ενώ ήμουν παιδί ακόμα. Όταν σε κακοποιούν σε τόσο μικρή ηλικία, αναστατώνονται τα πάντα μέσα σου. Χωρίς να ξέρεις το γιατί, νιώθεις ένοχη και βρώμικη.
Η μεγαλύτερη ζημιά που έπαθα από την κακοποίηση ήταν που έχασα τον εαυτό μου. Ένιωθα ότι το σώμα μου, η ζωή μου δεν είχαν καμία αξία. Εγώ η ίδια ήμουν ένα μηδενικό. Αν ο ίδιος μου ο πατέρας φερόταν έτσι, γιατί να υπάρχεις; Ήθελα να με πάρει ο Θεός. Να γίνει ένα ατύχημα και να σκοτωθώ», γράφει στις σελίδες της αυτοβιογραφίας της η Πολύζου.
Bloggers
