Κατά τον Gabriel García Márquez «Πάντα μένει κάτι για να αγαπήσεις» - 10 χρόνια «ηχηρής» σιωπής
Ο βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας «Gabo», τα «Εκατό χρόνια μοναξιάς» που άλλαξαν τον χάρτη της παγκόσμιας λογοτεχνίας, η γυναίκα που λάτρεψε για 60 χρόνια και κάποια από τα σπουδαιότερα αποφθέγματα του Gabriel García Márquez που έφυγε σαν σήμερα πριν από 10 χρόνια από τη ζωή.
Κατά τον Gabriel García Márquez (Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες) «Πάντα μένει κάτι για να αγαπήσεις». Σαν σήμερα, πριν από 10 χρόνια, έφυγε από τη ζωή ο Κολομβιανός συγγραφέας γνωστός και ως ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του λογοτεχνικού ρεύματος του μαγικού ρεαλισμού και ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όχι μόνο της ισπανόφωνης αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
10 χρόνια μοναξιάς στη λογοτεχνία
Γεννημένος στις 6 Μαρτίου του 1927 ήταν 17 Απριλίου 2014 όταν σε ηλικία 87 ετών άφησε πίσω του μία τεράστια κληρονομιά ο συγγραφέας που όχι μόνο ξανασχεδίασε τον χάρτη της παγκόσμιας λογοτεχνίας αλλά πρόσθεσε και χίλια νέα χρώματα για να απεικονίσει τις άγνωστες περιοχές της.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο «Gabo» δημιούργησε ένα ευρύ φάσμα μυθιστορημάτων, ενσωματώνοντας συχνά το σήμα κατατεθέν του, το μοτίβο του μαγικού ρεαλισμού, σε συνδυασμό με μια εντυπωσιακή απεικόνιση της ζωής στη Λατινική Αμερική. Υπήρξε αναμφίβολα ένας διεθνής λογοτεχνικός πρωτοπόρος και το 1982 τού απονεμήθηκε το περίφημο Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Όπως είπε η θρυλική Μάγια Αγγέλου «Όταν κάποιος σου δείχνει ποιος είναι, πίστεψε τον την πρώτη φορά»
Με βάση το σκεπτικό της απόφασης, ο Gabriel García Márquez τιμήθηκε με το βραβείο «για τα μυθιστορήματα και τα διηγήματά του, στα οποία το φανταστικό και το πραγματικό συνδυάζονται σε έναν πλούσιο κόσμο φαντασίας, αντανακλώντας τη ζωή και τις συγκρούσεις μιας ηπείρου».
Τα μυθιστορηματικά έργα του Gabriel García Márquez, συμπεριλαμβανομένου του πιο διάσημου μυθιστορήματός του, Εκατό χρόνια μοναξιάς, έχουν πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 20 γλώσσες. Τα «Εκατό χρόνια μοναξιάς» ή αλλιώς αυτό το διαμάντι της παγκόσμιας λογοτεχνίας δημιουργήθηκε από την εμμονή του να επιστρέψει στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς. Είναι γνωστό εξάλλου ότι οι μεγαλύτερες λογοτεχνικές του επιρροές ήταν εκείνοι.
Ο βραβευμένος με Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας έγινε διάσημος με το εν λόγω μυθιστόρημά του (1967), ενώ επίσης σημαντικά θεωρούνται τα έργα του Το φθινόπωρο του Πατριάρχη (1975), Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου (1981) και Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας (1985).
Τεράστια επιρροή τού άσκησε και επί σειρά ετών αγαπημένη του Mercedes Raquel Barcha (6 Νοεμβρίου 1932 - 15 Αυγούστου 2020) με την οποία παντρεύτηκε τον Μάρτιο του 1958 και που θα έμενε μαζί της 60 χρόνια ή αλλιώς μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος. Για την ακρίβεια, ο κορυφαίος συγγραφέας θα την ενσωματώσει στον λογοτεχνικό του κόσμο, αφού σε τρία βιβλία υπάρχει αυτούσια η μορφή της και τα συναισθήματά του γι' αυτήν, ενώ της αφιέρωσε άλλα δύο.
Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι το θεμελιώδες παράδοξο της καριέρας του ήταν ότι θέλησε να δημιουργήσει έναν νέο κόσμο. Από την ανασκαφή μιας όμορφης αλλά πικρής ιστορίας στα Εκατό χρόνια μοναξιάς, άνοιξαν πόρτες δημιουργικής -ακόμη και πολιτικής- αλλαγής για αναγνώστες και συγγραφείς όχι μόνο στη Λατινική Αμερική αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.
«Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι» και πώς ο Μίλαν Κούντερα άνοιξε νέους τρόπους γραφής & ανάγνωσης
Αξίζει να αναφερθεί πως ο Márquez εργάστηκε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του ως δημοσιογράφος και σεναριογράφος. Υπήρξε φίλος του Fidel Castro και για μεγάλο χρονικό διάστημα του είχε απαγορευτεί η είσοδος στις ΗΠΑ, λόγω της στήριξής του σε αριστερά καθεστώτα που ήταν ενάντια σε αυτές. Ο πρόεδρος της Κολομβίας Juan Manuel Sánchez Gordillo τον είχε αποκαλέσει ως «τον μεγαλύτερο Κολομβιανό που έζησε ποτέ».
Στη μνήμη ενός από τους πιο λαμπρούς συγγραφείς που υπήρξαν ποτέ ας θυμηθούμε κάποια κορυφαία αποφθέγματά του
Η ηλικία δεν είναι το πόσο μεγάλος είσαι, αλλά το πόσο μεγάλος αισθάνεσαι.
Κανένας δεν αξίζει τα δάκρυά σου, αλλά όποιος και να τ΄άξιζε, δεν θα σε έκανε να κλάψεις.
Ένας άνθρωπος έχει το δικαίωμα να βλέπει τον συνάνθρωπο του αφ’ υψηλού μόνο όταν πρόκειται να τον βοηθήσει να σηκωθεί.
Το μόνο ενοχλητικό με τον θάνατο είναι ότι δεν πεθαίνει κανείς από έρωτα.
Μην κλαις επειδή κάτι τελείωσε. Χαμογέλα επειδή συνέβη.
Κανένα φάρμακο δεν θεραπεύει αυτό που δεν μπορεί να θεραπεύσει η ευτυχία.
Αυτό που έχει σημασία στη ζωή δεν είναι τι σου συμβαίνει αλλά τι θυμάσαι και πώς το θυμάσαι.
Αν ο Θεός δεν αναπαυόταν την Κυριακή, θα προλάβαινε να τελειώσει τον Κόσμο.
Και να θυμάσαι πάντα πως το πιο σημαντικό σε ένα γάμο δεν είναι η ευτυχία, αλλά η σταθερότητα.
Ο άνθρωπος δεν πεθαίνει, όταν πρέπει, αλλά όταν μπορεί.
Όλα τα ανθρώπινα πλάσματα έχουν τρεις ζωές: τη δημόσια, την ιδιωτική και τη μυστική.
Αν μια γυναίκα καταπιαστεί με κάτι, ξέρω σίγουρα, ότι θα τα καταφέρει. Είμαι απόλυτα βέβαιος, ότι οι γυναίκες κυβερνούν τον πλανήτη.
Δεν είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι σταματούν να κυνηγούν τα όνειρα επειδή γερνούν, γερνούν επειδή σταματούν να κυνηγούν τα όνειρα.
Πρέπει πάντα να ακούμε την παιδική φωνή που υπάρχει μέσα μας. Αν αρχίσουμε να ακούμε πάλι το παιδί που υπάρχει μέσα μας, τα μάτια μας θα αρχίσουν πάλι να λάμπουν. Αν χάσουμε την επαφή με το παιδί, που κρύβουμε μέσα μας, τότε η επαφή αυτή θα χαθεί για πάντα.
Μια στιγμή συμφιλίωσης έχει περισσότερη αξία από μια φιλία, που κρατάει όλη μας την ζωή.
Ένας αληθινός φίλος είναι αυτός που σου κρατάει το χέρι και αγγίζει την καρδιά σου.
Είναι η ζωή, περισσότερο από το θάνατο, που δεν έχει όρια.
Πάντα μένει κάτι για να αγαπήσεις.
Αυτός που περιμένει πολλά μπορεί να περιμένει λίγα.
Η μνήμη της καρδιάς εξαλείφει το κακό και μεγεθύνει το καλό.
Ό,τι κι αν συμβεί, κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει τους χορούς που έχεις ήδη ζήσει.
Δεν σε αγαπάω για αυτό που είσαι, αλλά για αυτό που γίνομαι όταν είμαι πλάι σου.
Μπορεί να είσαι απλώς ένα άτομο μέσα σε έναν ολόκληρο κόσμο, αλλά για κάποιον είσαι ολόκληρος ο κόσμος.
Αν κάποιος δεν σε αγαπάει όπως ακριβώς θέλεις, δεν σημαίνει ότι δεν σε αγαπάει με όλη του την ύπαρξη.
Bloggers
