Στον τελευταίο αγώνα στην Λεωφόρο ..
Κάθε τέλος και δύσκολο ..
Είναι πολύ δύσκολο πάντα στο τέλος της αγωνιστικής χρονιάς να αποχωρίζεσαι ανθρώπους που έχεις δεθεί τόσο πολύ και από εκεί που τους έχεις στην καθημερινότητα σου ξαφνικά ο κάθε ένας για τον δικό του λόγο να πρέπει ή να αναγκάζετε να φύγει από μια ομάδα που αγαπάει πολύ.
Πάντα λέμε ότι δεν χανόμαστε και ναι υπάρχουν τα face time, skype και όλα τα μέσα επικοινωνίας, ένα αεροπλάνο δρόμος λέμε πάντα ότι είναι και η σχέση που χτίζουμε είναι παντοτινή φιλία αγάπη σεβασμός και μπορούμε να πούμε με σιγουριά σχέσεις ζωής σαν οικογένεια ο ένας για τον άλλον πάντα εκεί.
Την τελευταία αγωνιστική Τετάρτη λοιπόν η μέρα μου ξεκίνησε και τελείωσε με τους 3 πολύ καλούς μου φίλους.
Από το πρωί είχε ανέβει ο David στην Κηφισιά για να πάμε να κάνουμε διάφορες δουλειές που ήθελε και μια από αυτές ήταν να πάμε στον Γιώργο Παπαδόγαμβρο για να ράψει κουστούμι για τον γάμο του Ζέκα. ( Ο Γιώργος που τον γνωρίζω από τον Djibril Cisse από το 2008 ράβει σχεδόν όλους τους παίχτες και είναι με διαφορά ο καλύτερος στο είδος του και φέτος θα είναι και ο επίσημος ράφτης του Ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού). Και αφού διαλέξαμε το κουστούμι του κάναμε την βόλτα μας στην Κηφισιά πήγαμε στο Amos & στο Il Salumaio και δώσαμε ραντεβού στο γήπεδο.
Στον αγώνα πήγαμε παρέα με την Josephine που είχε φέρει μαζί της και τα μικρά της αγγελούδια την Jolie & τον Lionel. Κάθε φορά που τα φέρνει στο γήπεδο είναι εμπειρία μιας και μαθαίνουν τα συνθήματα τραγουδάνε και γίνονται με την καλή έννοια μικρά χουλιγκάνια.
Κάτσαμε παρέα όλοι μαζί και ο David & o Daniel και μετά πήγαμε για δείπνο στο Hama μαζί και με τον Gordon. Ήταν πολύ συγκινητική βραδιά για εμένα ειδικά την ώρα του αποχαιρετισμού με τον Gordon. Θα ξανά γυρίσει πίσω σίγουρα και θα πηγαινό έρχεται Ελλάδα με την πρώτη ευκαιρία και το ίδιο θα πάω και εγώ σίγουρα να τον δω αλλά πάλι ήταν πολύ intense moment. ( Η θεά γυναίκα του David, η Melissa καθόταν με τις φίλες της σε διπλανό τραπέζι και με είδε που συγκινήθηκα και ήταν πολύ γλυκούλαααα).
Ο David από την Δευτέρα βρίσκεται με την γυναίκα του και τα υπέροχα παιδιά τους στην Κρήτη και θα μείνουν εκεί για να την εξερευνήσουν 10 μέρες. Μιλάει Ελληνικά και έχει δίψα για μάθηση. Στεναχωριέμαι πολύ που αναγκάζετε να φύγει από την ομάδα που αγαπάει πολύ και που βοήθησε αρκετά. Εύχομαι να γίνει θαύμα και να μην φύγει στο τέλος.
Ο Daniel είναι άλλη ιστορία. Είναι ότι καλύτερο υπάρχει σε άνθρωπο. Είναι ψυχάρα και ταλεντάρα παιχτούρα και στο γήπεδο και στην ζωή.
Είναι φιλάνθρωπος ( όλοι τους είναι, και όλοι τους έχουν στηρίξει την ΜΚΟ W.I.N. HELLAS με το παραπάνω).
Με τον Daniel έχουμε έναν άλλο κωδικό επικοινωνίας που πραγματικά γελάμε ασταμάτητα. Είναι πραγματικά μια κατηγορία από μόνος του. Και όσοι θέλουν να του φτιάχνουν το image του ¨κακού¨παιδιού απέχουν έτη φωτός από την πραγματικότητα. Βρισκόμαστε αρκετά συχνά minimum 1 φορά την εβδομάδα για δείπνο και πολλές φορές όταν είναι στην Ελλάδα έρχονται μαζί μας και η κόρη του που της έχει τεράστια αδυναμία αλλά και η γυναίκα του που είναι Κυρία με Κάπα κεφαλαίο. Αν κάνει και άλλο παιδί θέλει να του το βαφτίσω εγώ για να πάρει το μυαλό μου και την χαρισματικότητα μου λέει πάντα χαριτολογώντας και με φωνάζει God Father από τον Νονό.
Ο Daniel & o Gordon βρίσκονται στην Εθνική Κροατίας και θα βρεθούμε σύντομα μόλις τελειώσουν οι υποχρεώσεις τους.
Εύχομαι να παραμείνει στον Παναθηναϊκό γιατί τον αγαπάει πολύ και ξέρει πως μπορεί να δώσει στην ομάδα πολλά. Είναι παιχτούρα και πάνω από όλα είναι ψυχάρα. Είναι μια κατηγορία από μόνοι τους όλοι τους.
So this is not a goodbye but a see you later note ..