Η Δανάη Μπάρκα μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις της, μιλάει για το μπούλινγκ και άλλα πολλά !!!
Νιώθει ότι ερχόμαστε στον κόσμο για να κυνηγήσουμε τα ονειρά μας και να αντλούμε δύναμη από μέσα μας και από τους ανθρώπους που αγαπάμε
Αν μου ζητούσε κάποιος να περιγράψω αυτό το έξω καρδιά κορίτσι θα έλεγα πως είναι το τραγούδι της Μαρινέλλας «Είσαι μια Θύελλα για αυτό σ'αγαπώ». Είναι μια κατηγορία από μόνη της καλόκαρδη, What you see is what you get. Είναι αρκετά giving με ένα χαμόγελο πάντα, γεμάτη θετικότητα και αγάπη με τρελλή αδυναμία στην γιαγιάκα της που πλέον και όλοι οι "φίλοι" της στο ίνσταγκραμ την έχουν λατρέψει. Η Δανάη είναι επικοινωνιακή, μιλάει και τα λέει όλα με το όνομά τους, έχει φάει μπούλινγκ και μας εξηγεί πιο κάτω το γιατί. Έχει όνειρα, κάνει όνειρα και σκοπεύει να τα κάνει πραγματικότητα. Είναι επιλεκτική στις παρέες της και αυτός είναι και ο λόγος που είναι μέσα στην θετικότητα. Είναι ταλαντούχα και η χαρά του γέλιου. Κάναμε πρόσφατα διάφορες κουβέντες και της ζήτησα να μοιραστεί μαζί σας με δικά της λόγια αυτά που έχει στο υπέροχο μυαλό της.
Η Δανάη νιώθει ότι ερχόμαστε στον κόσμο για να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας και να αντλούμε δύναμη από μέσα μας και από τους ανθρώπους που αγαπάμε.
Αγαπώ την Ζωή. Με τα όλα της. Με τις ευκολίες,με τις χαρές,με τις ανατροπές..και με τις δυσκολίες. Εκ των υστέρων,μια δυσκολία είναι εμπειρία. Την στιγμή που την βιώνεις,πρέπει να βρεις τρόπο να αντλήσεις δύναμη από μέσα σου κι από εκείνους που αγαπάς προκειμένου να αντέξεις. Μετά όμως είναι μάθημα,εμπειρία..εξελίσσεσαι,μαθαίνεις. Αυτό είναι η γοητεία της ζωής.
Πιστεύω πως ο κάθε ανθρωπος έχει έρθει στην γη για κάποιους λόγους. Αργά ή γρήγορα φαίνονται..τους βλέπεις. Δεν εννοώ πως πρέπει όλοι να ανακαλύψουμε ένα χημικό στοιχείο όπως η Μαρί Κιουρί-εννοώ πως πρέπει να βρούμε τον λόγο που υπάρχουμε. Ίσως υπάρχουμε για να σκορπαμε γέλιο με ένα έμφυτο ταλέντο στο χιούμορ. Ίσως υπάρχουμε για να γράφουμε μουσική ή να τραγουδάμε και να ηρεμούν οι ψυχές των ακροατών. Ίσως υπάρχουμε γιατί έχουμε έφεση στην καθαριότητα και κρατάμε καθαρά σπίτια άλλων ή δήμους ολόκληρους. Όλοι και όλα είναι χρήσιμα αρκεί να βρούμε την κλίση μας.
Για μένα-καθόλου αλαζονικά,απλώς αληθινά-πιστεύω ότι γεννήθηκα για να κυνηγάω τα όνειρα μου και τους στόχους μου,ξεσηκώνοντας και όσους ανθρώπους μπορώ γύρω μου. Μου αρέσει να δίνω χαρά. Με κολακεύει να μου στέλνουν κορίτσια στο ινσταγκραμ ότι αντλούν δύναμη από μένα ή ότι με έχουν πρότυπο-προσπαθω να γίνομαι καλύτερη και να χαιρόμαστε όλοι. Μου αρέσει να μοιράζομαι σκέψεις μου, ακόμα και θλιβερές άλλωστε ένα από τα Μότο μου είναι «μοιρασμένος πόνος, μίσος πόνος».
Τα σόσιαλ μίντια είναι σαν μια μικρή ταινία. Λίγες λίγες ιστορίες καθημερινά που κάτι παίρνεις ή μαθαίνεις ή δίνεις. Κάποιες φορές μιλάω για την γιαγιά & τον παππού που με μεγάλωσαν και υπάρχουν άνθρωποι που ταυτίζονται και συγκινούμαστε μαζι-αυτό είναι επικοινωνία.
Η επικοινωνία είναι η αναπνοή για την διατήρηση των σχέσεων των ανθρώπων. Μπορεί να μην γνωριζόμαστε προσωπικά με όλους εκεί έξω,αλλά έχουμε σχέση. Και είναι υπέροχο όταν επικοινωνούμε.
Είμαι πολύ δοτική-σε βαθμό κακουργήματος.
Μου αρέσει παρόλα αυτά να δίνω ακόμα κι αν νιώθω ότι ξεπερνάω το όριο και περνάω στην υπερβολή. Προσπαθώ να το ελέγξω και να δίνω τουλάχιστον σε ανθρώπους που εκτιμώ θαυμάζω και ξέρω ότι συναισθηματικά θα μου το ανταποδίδουν με μπόλικη αγάπη.
Η αγάπη σώζει ζωές. Είναι κινητήριος δύναμη. Είναι ώθηση για έναν καλύτερο κόσμο. Είναι το μόνο αντίδοτο στην ανασφάλεια,στην κακιά,στον πόλεμο. Σε όλα. Την έχουμε υποτιμήσει-ειδικά η γενιά μου.
Παρατηρώ πως αρκετοί άνθρωποι της ηλικία μου είναι εξαρτημένοι απ την εικόνα τους κι όχι από ανθρώπους,συναισθήματα,μουσική,τέχνη,ταξίδια-όπως ιδανικά θα ήθελα να είναι. Νιώθω ότι είναι υποταγμένοι στη μόδα,στο duckface,στην υπέρ έκθεση και στο να γίνουν διάσημοι με οτιδήποτε μέσο υπάρχει.
Με στεναχωρεί.
Θα ήθελα να κυνηγάει ο καθένας το όνειρο του-θα ήθελα να παίρνει ο καθένας την στήριξη που ζητάει. Θα ήθελα να μην ντρέπεται κάποιος να πει «θα γίνω αγρότης» που έχουμε απίστευτη έλλειψη σε αυτούς τους τομείς πλέον.
Όταν είπα πως θέλω να γίνω ηθοποιός και να πάω μα σπουδάσω ήταν οι γύρω μου απόλυτα στηρικτικοί. Αργότερα έφαγα-και τρώω μπούλινγκ. Στην αρχή απαντούσα σε όλους και σε όλα εξηγώντας ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα όσο φαίνονται και ότι τα παιδιά των καλλιτεχνών κρίνονται πει δυο και ότι ελάχιστα παιδιά πρωταγωνιστών έχουν καταφέρει να κάνουν καριέρα και πολλά αλλά. Αργότερα είδα πως ΠΑΝΤΑ μα ΠΑΝΤΑ θα υπάρχουν άνθρωποι που θα βρίσκουν να λένε κάτι κακό,οποίος κι αν είσαι,ότι κι αν έχεις κάνει. Θα υπάρχουν άνθρωποι που μετά από 6 χρόνια πορείας στο Ελληνικό θέατρο με υπέροχες συνεργασίες (Φασουλής, Μπέζος, Φιλιππιδης, Σουλεϊμάν, Χατζηπαναγιώτης) μετά από πολλά είδη (μυθιστόρημα, κωμωδία, μονόλογο), θα μένουν στην ταμπέλα «η κόρη της Βίκυς» χωρίς τίποτα άλλο. Ε δεν θα αλλάξω εγώ το μυαλό τους ή την αισθητική τους. Θα προσπαθω να είμαι εγώ καλά,να αγαπάω και να δείχνω ποσό αγαπάω αυτό που κάνω και οι άλλοι ας λένε και λένε και λένε. Ε αφήνω εκείνους να μένουν στα λόγια,εγώ θα προσπαθώ με πράξεις για μένα και για κανέναν άλλον.
Ένα από τα όνειρα μου είναι να ανοίξω έναν οίκο ευγηρίας που θα έχει εθελοντές να διαβάζουν παραμύθια με κομμωτές να φροντίζουν τους ηλικιωμένους, γυμναστές, τραγουδοποιούς όλα! Να περνάνε όμορφα το τελευταίο στάδιο της ζωής τους και τα παιδιά τους να μην πέσουν άγχος για το που είναι αλλά να ξέρουν ότι είναι σε καλά χέρια.
Έχω πολλά όνειρα γενικά και θέλω να τα κυνηγήσω όλα, και ιδέες ατέλειωτες..θα τα κάνω όλα με πείσμα και υπομονή και σκληρή δουλειά.
Με γοητεύουν οι εργατικοί άνθρωποι με μυαλό οργάνωση και θέληση. Θα ήθελα να συναναστρέφομαι μόνο ανθρώπους με στόχους πχ και όνειρα. Που εξελίσσονται και προσφέρουν.
Η προσφορά είναι σπουδαία πράξη για μένα. Να δίνεις ότι μπορείς..από ένα απλό δώρο στα σόσιαλ μίντια επειδή μπορείς γιατί θα κανείς ευτυχισμένο έναν άνθρωπο, μέχρι νοσοκομεία για παιδιά. Ο,τι μπορεί ο καθένας και όπως μπορεί. Αρκεί να δίνεις. Να βοηθάς. Να συνεισφέρεις. Αυτά που έμαθαν από μικρή.
Να είμαι καλός άνθρωπος, να συνεισφέρω, να δίνω χαρά και να προσπαθώ να μην βλάπτω κανέναν.
Αυτά προσπαθώ να κάνω.
Θέλω πολύ να παίξω σε ένα μιούζικαλ. Λατρεύω το τραγούδι. Αλλά θέλω να τραγουδήσω και σ ένα μικρό κουτουκάκι ή να οργώσω την επαρχία με μια μικρή ορχήστρα και να λεμε παλιά τραγούδια (Ζαμπέτα, Μπιθικώτση, Θεοδωράκη, Χατζηδάκι, Τσιτσάνη κ.α). Θέλω κάποια στιγμή να κάνω και τηλεόραση. Ο,τι μου έχει προταθεί νομίζω δεν μου έκανε το κλικ και εμπιστεύτηκα το ένστικτο μου. Τώρα που πέρασαν κάποια χρόνια νομίζω ήρθε η στιγμή. Είτε στον τομέα μου στην μυθοπλασία είτε με άλλο τρόπο αρκεί να γίνει με αισθητική και ωριμότητα. Μου αρέσει η επικοινωνία με τον κόσμο-επαναλαμβάνω χαχα! Μου αρέσει να άκουω εμπειρίες,να μαθαίνω τόπους. Άλλο ένα όνειρο μου είναι μια ταξιδιωτική εκπομπή, τρελαίνομαι για ταξίδια.
Είδες, σου είπα έχω πολλά όνειρα.
Όρεξη να έχεις να ακούς!
Προσαρμόζομαι εύκολα και σε όλα. Θα με δεις στο αμάξι να χτυπιέμαι με τραγούδι που κάνει ντόρο μια εποχή ελαφρολαϊκό,μετά θα με δεις να κλαίω ακούγοντας διασκευές τζαζ, μετά θα με δεις να γυρνάω μόνη μου βίντεο κλιπ με Adele ή Lady Gaga, αργότερα θα με πιέσεις να σιγοψυθίρίζω και κανένα ποίημα του Ελύτη ή της Δημουλά και τέλος θα με ακούσεις να τραγουδάω σαν τρελή έντεχνα λαϊκά αλλά παλιά κυρίως. Παντού περνάω καλα επειδή θέλω. Και κυρίως επειδή είμαι επιλεκτική στις παρέες μου.
Η ζωή δεν ξέρω αν είναι όμορφη ή άσχημη, είναι πάντως μια ευκαιρία. Πρέπει να την αρπάξουμε απ τα μαλλιά και να την οδηγήσουμε εκεί που θέλουμε ή ακόμα και να αφεθούμε στην μαγεία της με τα στραβά και τα καλά, ανακαλύπτοντας τα όρια μας.
Ας απολαύσουμε. Ας μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας. Ας κάνουμε τρελές. Ας ερωτευτούμε. Ας κάνουμε όνειρα. Ας ζήσουμε.
Και όλα θα πάνε καλά.
«Λατρεύω τα λουλούδια. Αν κάποιος με ξέρει, μου φέρνει έναν ήλιο και τσουπ όλα περνάνε κι αμέσως χαμογελώ. Οι ήλιοι λέγονται έτσι επειδή ακολουθούν το φως του ηλίου. Αυτούς έχω ως παράδειγμα και όντα προσπαθώ να ακολουθώ το φως. Το εσωτερικό μου και το έξω. Να πηγαίνω στο προσωπικό μου φως, την αλήθεια, την αγάπη, τον αυθορμητισμό. Αγαπώ τα λουλούδια γιατί προσφέρουν χρώμα, χαρά, μυρωδιά και μνήμες στην ζωή μας.
Ο παππούς μου 3 μήνες που ήμασταν στο νοσοκομείο πριν τον χάσω για πάντα μου έλεγε “μα τι τα δέρνεις τα λουλούδια συνέχεια βρε ποντίκω μου” και κάποια στιγμή που σταμάτησα να πηγαίνω μου είπε “πήγαινε φέρε λίγα λουλουδάκια να ομορφύνουμε.” Δε θα σταματήσω να μιλάω για τον παππού μου-είναι ένα από τα σήματα κατατεθέν μου. Είναι η αγάπη μου. Μέσω εκείνου θα φροντίσω να αγαπήσουν όλοι τον παππού τους και την γιαγιά τους πιο πολύ. Μιλάω και γράφω συχνά για εκείνον και τα σχόλια είναι άπειρα. Μου αρέσει που τον έχουν αγαπήσει από ιστορίες άνθρωποι που δε τον γνώρισαν ποτέ. Φροντίζω να μείνει ζωντανός για πάντα. Λουλούδια λοιπόν,να ομορφαίνουμε.»
Την Δανάη μπορείτε να την βρείτε εδώ : www.instagram.com/danai_barka
Μπορείτε να με βρείτε εδώ :www.instagram.com/majenco