Τι συμβαίνει στον εγκέφαλό μας όταν «ακούμε» τις σκέψεις μας

Είχες ποτέ μια φανταστική διαφωνία μέσα στο κεφάλι σου, μια διαφωνία που μπορεί να «άκουγες» δύο φωνές ταυτόχρονα μέσα σου; Τη δική σου εσωτερική φωνή και του άλλου με τον οποίο καβγαδίζεις; Τι συμβαίνει λοιπόν στον εγκέφαλό μας όταν υπάρχει αυτός ο εσωτερικός μονόλογος; Πώς γίνεται να «ακούς» τις σκέψεις σου;

Όπως αποδεικνύεται, ο εγκέφαλος υφίσταται παρόμοιες διαδικασίες όταν σκέφτεσαι λέξεις όπως όταν μιλάς δυνατά.

Μια κούπα τσάι καθημερινά κάνει καλό στα οστά και στον εγκέφαλό σου- Τι λένε οι έρευνες

«Οι εσωτερικοί μονόλογοι πιστεύεται ότι είναι μια προσομοίωση του ανοιχτού λόγου», λέει η Hélène Loevenbruck, ανώτερη ερευνήτρια νευρογλωσσολογίας και επικεφαλής της γλωσσικής ομάδας στο Εργαστήριο Ψυχολογίας και Νευρογνωσίας στο CNRS, το εθνικό γαλλικό ερευνητικό ινστιτούτο. «Όταν είμαστε παιδιά, είμαστε εικονικά σφουγγάρια, που απορροφούν νέες πληροφορίες από κάθε οπτική γωνία. Τα παιδιά που παίζουν μόνα τους συχνά μιλούν δυνατά και κάνουν αυτόν τον διάλογο, για παράδειγμα μεταξύ ενός φορτηγού παιχνιδιού και ενός λούτρινου ζώου. Σε ηλικία περίπου 5 έως 7 ετών αυτή η λεκτικότητα κινείται προς τα μέσα», συνεχίζει η Loevenbruck.

Προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι ο εγκέφαλος παρουσιάζει παρόμοια δραστηριότητα με την εσωτερική ομιλία όπως συμβαίνει με την προφορική. Όταν οι συμμετέχοντες στη μελέτη κλήθηκαν να μονολογήσουν σκόπιμα μέσα στο κεφάλι τους (ενώ βρίσκονται σε μια μηχανή μαγνητικής τομογραφίας), οι επιστήμονες κατάφεραν να δουν πως μέρη του εγκεφάλου που επεξεργάζονται ακουστικές πληροφορίες ενεργοποιούνταν σαν να άκουγε πραγματικά τις λέξεις. «Οι εγκεφαλικές περιοχές που ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια της εσωτερικής ομιλίας είναι αρκετά παρόμοιες με αυτές που ενεργοποιούνται κατά την φανερή ομιλία κατά τη διάρκεια της πραγματικής ομιλίας», δήλωσε η Loevenbruck στο Live Science.

Τι συμβαίνει όταν έχουμε μια εσωτερική διαμάχη στον εγκέφαλό μας

«Αυτές οι περιοχές περιλαμβάνουν τον μετωπιαίο λοβό του αριστερού ημισφαιρίου και τον βρεγματικό λοβό, που βοηθούν στην επεξεργασία της προς τα έξω διέγερσης. Αλλά όταν σκέφτεσαι κάτι σαν μια φανταστική διαμάχη με ένα άλλο άτομο, ο εγκέφαλος πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα. Κατά τη διάρκεια αυτής της εσωτερικής διαμάχης, παίζεις δύο ρόλους: τον εαυτό σου και το άτομο με το οποίο μαλώνεις. Όταν παίζεις τον εαυτό σου, τα ακουστικά κέντρα στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου σoy ενεργοποιούνται», λέει η Loevenbruck. «Αλλά όταν αλλάζεις εσωτερικά ρόλους για να υποδυθείς το άτομο με το οποίο μαλώνεις, υπάρχει ένα είδος μετατόπισης της ενεργοποίησης της εγκεφαλικής περιοχής στο δεξί ημισφαίριο, στις ισοδύναμες περιοχές όπως ο βρεγματικός λοβός και ο μετωπιαίος λοβός», συνέχισε η ερευνήτρια.

Βλέποντας την κατάσταση από διαφορετική οπτική γωνία, ακόμα κι αν είναι μια προοπτική που δημιουργείτε στο μυαλό μας, αλλάζει ανάλογα με το ποιες περιοχές του εγκεφάλου εμπλέκονται. Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης αυτό το φαινόμενο όταν οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να φανταστούν την κίνηση. Οι χορευτές, για παράδειγμα, χρησιμοποιούν ένα διαφορετικό μέρος του εγκεφάλου τους για να φανταστούν τον εαυτό τους να χορεύει έναντι κάποιου άλλου να χορεύει, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Αυγούστου 2005 του περιοδικού Cerebral Cortex.