Τι είναι η υπερφόρτωση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος και πώς μπορώ να την αποφύγω;
Ο αντίκτυπος αυτών των μικρών καθημερινών στρεσογόνων παραγόντων μπορεί πραγματικά να αυξηθεί. Δείτε πώς μπορείτε να αποκαταστήσετε την ισορροπία.
Ο όρος «υπερφόρτωση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος» ακούγεται τρομακτικός, αλλά η βασική αιτία είναι πεζή: το άγχος. Το στρες είναι, φυσικά, κάτι που όλοι βιώνουμε συνεχώς, αλλά αν δεν το ελέγξουμε, μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο στο νευρικό μας σύστημα.
Παρόλο που μπορεί να νομίζουμε ότι είναι μόνο τα ζητήματα μεγαλύτερης κλίμακας που έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και την ευημερία μας, η πραγματικότητα είναι ότι η υπερφόρτωση του νευρικού συστήματος μπορεί να προκύψει ως αποτέλεσμα της συσσώρευσης εκατοντάδων μικροσκοπικών καθημερινών μικρο-στρεσογόνων παραγόντων. Τα πράγματα που μετράνε ως μικροστρεσογόνοι παράγοντες δεν είναι πάντα αρνητικά, επίσης. Η παρακολούθηση ενός συναρπαστικού αγώνα της F1 ή το να δει κάποιος το παιδί του να παίζει σε μια θεατρική παράσταση μπορεί επίσης να προκαλέσει μια αντίδραση στρες από το σώμα του, με αποτέλεσμα τις ίδιες ιδρωμένες παλάμες και την εκτίναξη της αρτηριακής πίεσης. Έπειτα, υπάρχει ο αντίκτυπος της πανταχού παρουσίας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
4 βήματα για να αξιοποιήσεις το τσάκρα του στέμματος και να λάμψεις από μέσα
«Η ρίζα του προβλήματος έγκειται στον συνεχή καταιγισμό στρεσογόνων παραγόντων που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινή μας ζωή», λέει η Jenna Vyas-Lee, κλινική ψυχολόγος και συνιδρύτρια της κλινικής ψυχικής υγείας Kove και προσθέτει, «Από τις προθεσμίες της εργασίας και τις οικονομικές πιέσεις μέχρι τις κοινωνικές υποχρεώσεις και τους τεχνολογικούς περισπασμούς, το νευρικό μας σύστημα βομβαρδίζεται με ερεθίσματα που ενεργοποιούν την αντίδραση "μάχη ή φυγή" του οργανισμού. Επιπλέον, η πανταχού παρούσα φύση της ψηφιακής τεχνολογίας σημαίνει ότι είμαστε συνεχώς δεμένοι με τις συσκευές μας, οδηγώντας μας σε μια κατάσταση διαρκούς εγρήγορσης και υπερεγρήγορσης. Οι αδιάκοπες ειδοποιήσεις, τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και οι ενημερώσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κρατούν το συμπαθητικό νευρικό μας σύστημα σε υψηλή επιφυλακή, συμβάλλοντας στο χρόνιο στρες και την υπερφόρτωση».
Το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, ή SNS, αναφέρεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα που ελέγχει τη φυσική αντίδραση του σώματος «μάχη ή φυγή», η οποία ενεργοποιείται όταν νιώθουμε ότι μας προκαλεί κάτι στρεσογόνο. Για τους προγόνους μας, αυτό μπορεί να ήταν μια πραγματική απειλή για τη ζωή, αλλά στις μέρες μας είναι πιθανό να είναι κάτι πολύ πιο αθώο που μας στέλνει σε ένα σπιράλ άγχους, όπως ένας καταιγισμός ανεπιθύμητων μηνυμάτων, ένα κουραστικό μποτιλιάρισμα ή ένας θορυβώδης γείτονας.
Το κεφάλαιο ενσυναίσθηση και η συμφιλίωση με τις ενοχές όταν σε εσένα πηγαίνουν όλα καλά
«Το σύγχρονο περιβάλλον μας είναι γεμάτο από περιβαλλοντικούς στρεσογόνους παράγοντες, όπως η ηχορύπανση, η ατμοσφαιρική ρύπανση και ο τεχνητός φωτισμός, οι οποίοι μπορούν να διαταράξουν το νευρικό μας σύστημα και να συμβάλουν σε αυξημένες καταστάσεις διέγερσης», εξηγεί η Vyas-Lee. Αν και πολύ διαφορετικοί από τους παλιούς εκλυτικούς παράγοντες, εξακολουθούν να προκαλούν την ίδια αλυσιδωτή αντίδραση στο νευρικό μας σύστημα, η οποία ξεκινά με την ενεργοποίηση του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων (HPA). Αυτό στη συνέχεια ενεργοποιεί το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, το οποίο προτρέπει την απελευθέρωση ορμονών όπως η κορτιζόλη μέσω των επινεφριδίων. Αυτή η διαδικασία προκαλεί τη σωματική αντίδραση που συνδέουμε με το αίσθημα του στρες, όπως αυξημένο καρδιακό ρυθμό, μυϊκές συσπάσεις, υψηλότερη αρτηριακή πίεση και ταχύτερη, πιο ρηχή αναπνοή.
Επειδή οι στρεσογόνοι παράγοντες που περιγράφονται είναι τόσο μικροί και συμβαίνουν τόσο συχνά (στην περίπτωση του ξυπνητηριού, πριν καν σηκωθούμε από το κρεβάτι), είμαστε λιγότερο ευαισθητοποιημένοι στα προβλήματα που παρουσιάζουν και, επομένως, είναι λιγότερο πιθανό να κάνουμε κάτι γι' αυτά. Αλλά από τη στιγμή που κάνουμε μια προσπάθεια να συνειδητοποιήσουμε τους μικρούς στρεσογόνους παράγοντες, υπάρχουν εύκολοι τρόποι να τους αντιμετωπίσουμε και να αρχίσουμε να αποκαθιστάμε την ισορροπία.
Αποκαλύφθηκε το κλειδί της ευτυχίας (και μπορεί κάποιος να τη σπουδάσει ακόμα και στο πανεπιστήμιο)
Δες το άγχος αλλιώς
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι από τη φύση του καλωδιωμένος να δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στις αρνητικές εμπειρίες από ό,τι στις θετικές, οπότε είναι λογικό να αναγνωρίζουμε -και να αντιδρούμε- τόσο έντονα κάθε μικρή απειλή άγχους. Χρειάζεται χρόνος, υπομονή και εξάσκηση, αλλά το να επαναπροσδιορίζουμε τις σκέψεις μας και να προσπαθούμε να βρούμε τη θετική πρόκληση σε αντίθεση με το χάος σε κάθε κατάσταση μπορεί πραγματικά να βοηθήσει. Η επανειλημμένη υιοθέτηση αυτής της νοοτροπίας θα την κάνει τελικά συνήθεια, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να αισθανόμαστε λιγότερο στρεσαρισμένοι όταν συμβαίνουν δυνητικά αγχωτικές καταστάσεις.
It's a No No
Στις μέρες μας είναι φυσιολογικό να είμαστε πάντα «ανοιχτοί», αλλά αυτό το ατελείωτο άνοιγμα έχει συνέπειες. «Να είστε επιλεκτικοί ως προς τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνετε και μάθετε να λέτε όχι σε εργασίες ή υποχρεώσεις που δεν ευθυγραμμίζονται με τις προτεραιότητες ή τις αξίες σας», λέει η Vyas-Lee και προσθέτει, «Ο καθορισμός ορίων γύρω από το χρόνο και την ενέργειά σας είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη της υπερφόρτωσης».
Breath
Μια άμεση και προσιτή λύση για το άγχος που αποτελεί χρήσιμη δεξιότητα είναι το να μάθουμε να αναπνέουμε μέσα από την υπερφόρτωση των SNS. Η αναπνοή σε κουτί είναι μια ιδιαίτερα μελετημένη και χρησιμοποιούμενη τεχνική, όχι μόνο στο στρατό, όπου οι στιγμές αυξημένου στρες είναι κάτι το συνηθισμένο. Για να ακολουθήσουμε τη μέθοδο του box-breathing, εισπνέουμε για τέσσερα δευτερόλεπτα, κρατάμε την αναπνοή για τέσσερα δευτερόλεπτα, εκπνέουμε για τέσσερα δευτερόλεπτα και κρατάμε ξανά για τέσσερα. Θα πρέπει να φανταστούμε ότι δημιουργούμε ένα τετράγωνο σχήμα με την αναπνοή μας καθώς το κάνουμε. Για να διατηρήσουμε τις αναπνοές μας σωστές και βαθιές, θα πρέπει να επιδιώξουμε κάθε μία να προέρχεται από το στομάχι μας και όχι από το στήθος μας.
Mute
Ο προγραμματισμός περιόδων κατά τις οποίες το τηλέφωνό μας είναι σε λειτουργία αεροπλάνου -ή τουλάχιστον στο αθόρυβο- μπορεί να βοηθήσει στην καλλιέργεια καλών συνηθειών που θα οδηγήσουν σε ένα πιο ισορροπημένο νευρικό σύστημα. «Ελαχιστοποιήστε τους περισπασμούς απενεργοποιώντας τις ειδοποιήσεις, κλείνοντας περιττές καρτέλες ή εφαρμογές και δημιουργώντας έναν ειδικό χώρο εργασίας χωρίς ακαταστασία», λέει η Vyas-Lee και προσθέτει, «Αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να παραμείνετε συγκεντρωμένοι και να αποφύγετε να κατακλύζεστε από τις αισθητηριακές εισροές».
Tap, tap, tap
Το χτύπημα, ή η τεχνική συναισθηματικής ελευθερίας (EFT), υποστηρίζεται από μελέτες που αναφέρουν την ικανότητά του να μειώνει την κορτιζόλη. Η υπόθεση πίσω από το EFT είναι ότι εστιάζοντας στα σημεία των μεσημβρινών του σώματος -ή στα ενεργειακά σημεία εστίασης- μπορούμε να ξεκινήσουμε και να διατηρήσουμε μια πιο ισορροπημένη ροή ενέργειας, αφήνοντάς μας να αισθανόμαστε λιγότερο στεναχωρημένοι και εξαντλημένοι. Για ένα μάθημα σχετικά με το πώς να κατακτήσουμε τη βασική τεχνική, το The Tapping Solution έχει έναν καλό οδηγό βήμα προς βήμα.
Relax, take it easy
Το να δίνουμε προτεραιότητα στον ήρεμο χρόνο, όταν ο εγκέφαλος και το σώμα μας μπορούν να χαλαρώσουν, δεν είναι πολυτέλεια -είναι απαραίτητο. Όταν δεν ασχολείται με κάποια συγκεκριμένη εργασία, ο εγκέφαλος εισέρχεται σε αυτό που είναι γνωστό ως προεπιλεγμένη λειτουργία δικτύου, ή σε μια περίοδο παθητικής ανάπαυσης, η οποία είναι υπεύθυνη για την ασυνείδητη επεξεργασία. Παρόλο που αυτή η πρακτική της παγίωσης είναι απαραίτητη, όταν διακόπτεται συνεχώς από ένα εξωτερικό ερέθισμα όπως το στρες, δεν παίρνει τον χρόνο που χρειάζεται για να εκπληρώσει τον ρόλο της.
Power 9: Οι εννέα κανόνες της μακροζωίας που θα σου αλλάξουν τη ζωή