Το Bruised του Netflix δείχνει ωμά τα σκαμπανεβάσματα της ζωής

ΝΑΤΑΣΣΑ ΣΧΟΙΝΑ

Ανανεώθηκε: 01 Δεκεμβρίου 2021

Το Bruised του Netflix δείχνει ωμά τα σκαμπανεβάσματα της ζωής

Ακόμα και οι πρωταθλήτριες «πέφτουν». Το θέμα είναι να ξανασηκώνονται.

Μόλις είχα τελειώσει το «Maid» όταν το «Bruised» μού τράβηξε την προσοχή. Σαφώς και το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Halle Berry είναι κάτι που από μόνο του θα κάνει έναν σινεφίλ να μπει στη διαδικασία να αφιερώσει την ώρα του στην ταινία, όμως, το εύστοχο promo του Netflix καθώς ο κέρσορας περνούσε από πάνω έκλεισε τη «συμφωνία».

Η πλοκή του Bruised

Μία επαγγελματίας και εξαιρετικά επιτυχημένη μαχήτρια μετά από έναν αγώνα που χάνει λες και δεν είναι ο εαυτός της αποφασίζει να τα παρατήσει. Μένει στο ίδιο σπίτι με τον μάνατζερ – σύντροφό της (μία ιδιαίτερα προβληματική σχέση), έχει παρατήσει τον εαυτό της, πίνει και έχει γίνει καθαρίστρια. Το επαγγελματικό της επίπεδο ήταν τέτοιο που άνθρωποι στον δρόμο την αναγνωρίζουν, αλλά κανενός το μυαλό δεν πάει ότι πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο.

Κάποια στιγμή, η μαμά της φέρνει στην πόρτα του σπιτιού της τον γιο της που είχε μεγαλώσει μόνο με τον μπαμπά του όσο εκείνη έμπαινε στα κλουβιά και έβγαζε knock out τις αντιπάλους της. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η πρωταγωνίστρια αποφασίζει να τα αλλάξει όλα…

Η ηθοποιός και σκηνοθέτης Halle Berry

Αρχικά, ας πούμε τα βασικά. Η Halle Belly είναι πολύ καλή τόσο υποκριτικά όσο και σκηνοθετικά. Μπορεί πολύ εύκολα να αποδώσει τον χαρακτήρα της μαχήτριας και να αποτυπώσει μέσα από το βλέμμα της την πληθώρα συναισθημάτων από την οποία περνάει. Την απογοήτευση, τον θυμό, τον φόβο, τη δύναμη, την πυγμή, την επιμονή.

Ακριβώς επειδή είναι και σκηνοθέτης της ταινίας, δίνει την ευκαιρία στον εαυτό της να παίξει έναν χαρακτήρα με βάθος με τον τρόπο που εκείνη θέλει, αφού, όπως δήλωσε, δεν είχε πολλές τέτοιες ευκαιρίες λόγω του φύλου και του χρώματός της στο Hollywood. Μπορεί, οπότε, το Bruised να μην είναι η πρωτοποριακή ταινία, όμως, είναι το βάθρο που χρειαζόταν η Berry για να δείξει το πιο ουσιαστικό και διττό της ταλέντο.

Και οι πιο δυναμικές γυναίκες έχουν τα «κάτω» τους

Ναι, η λογική με την οποία έχει φτιαχτεί η ταινία είναι κάπως κλισέ. Δηλαδή, το μοτίβο από την απόλυτη επιτυχία, στην απόλυτη επιτυχία για να μπορέσει η ηρωίδα να σταθεί στα πόδια της. Ωστόσο, το κάνει με έναν πολύ πειστικό τρόπο από κάθε άποψη. Πρόκειται για μία καλή ταινία που δε σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί πέταξες δύο και κάτι ώρες από τη ζωή σου.

Το Bruised σού δείχνει ότι η ζωή έχει τα πάντα. Τα πάνω και τα κάτω της. Τα πάνω μπορεί να είναι πολύ πάνω και τα κάτω πολύ κάτω. Όμως, ακόμα και όταν όλα έχουν καταστραφεί ή νομίζεις ότι έχουν καταστραφεί, δεν υπάρχει απαραίτητα μία για πάντα κλειστή πόρτα. Αυτό ισχύει για κάθε άνθρωπο. Ακόμα και για έναν πρωταθλητή.

Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι να μην πέσεις ποτέ κάτω. Δε γίνεται. Έτσι είναι κατασκευασμένος ο κόσμος. Το ζητούμενο είναι να μπορείς να ξανασηκώνεσαι. Με τον δικό σου χρόνο, γιατί δεν υπάρχουν καθορισμένα χρονικά πλαίσια που να ισχύουν καθολικά. Το σημαντικό είναι να παλεύεις. Γιατί, στην τελική, δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Προς κάθε κατεύθυνση. Όταν προσπαθείς, ακόμα και στα πιο δύσκολα υπάρχουν πολλές ή λίγες πιθανότητες την επόμενη στιγμή να περάσουν όλα. Πόσες πιθανότητες υπάρχουν, όμως, χωρίς προσπάθεια;