Όχι άλλο «Όλοι οι άντρες» και «όλες οι γυναίκες είναι»!
Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι αυτή η εποχή δεν είναι η πιο δύσκολη για τις σχέσεις ανδρών και γυναικών; Πες μου; Υπάρχει έστω και ένας; Αν υπάρχει να μου στείλει μήνυμα… Στο Instagram, στο Facebook… Όπου θέλει.
Και αν με πείσει θα τον ακολουθήσω ακόμη κι αν δεν ανοίξει στα δυο τη θάλασσα για να περάσουμε παρέα…Ακόμη και αν πνιγούμε. Νιώθω ότι είναι τόσο δύσκολο να ερωτευτείς, να φλερτάρεις, να αγαπήσεις, να αγαπηθείς, να προχωρήσεις, να υποχωρήσεις… Να κάνεις όλα αυτά που απαιτεί μια σχέση.
Αναρωτιέμαι τι έχει φταίξει. Το εγώ; Ναι. Οι συνθήκες; Βεβαίως. Αλλά έχω και κάτι άλλο: Τη γενίκευση. Αυτά τα βιαστικά συμπεράσματα, τα «τσιτάτα», τα βολικά που οδηγούν σε μία και μόνο κατεύθυνση. Έχουν έναν και μόνο προορισμό: τη μοναξιά. Πρόσεξε. Τη μοναξιά, όχι τη μοναχικότητα. Το δεύτερο είναι επιλογή. Το πρώτο, δυστυχία.
Να σου πω τι εννοώ. Γυναίκες και άντρες που έχουν πονέσει, που έχουν φάει τα μούτρα τους, που τα τρώνε ακόμα, στον έρωτα, όταν μιλάνε για αυτόν (τον έρωτα) αρχίζουν το ανάθεμα: «Όλοι οι άντρες είναι…» - «Όλες οι γυναίκες είναι…». Στις τελείες βάλε ό,τι θέλεις εσύ. Κακό. Όχι καλό. Αν ήταν καλό θα ήμασταν όλοι καλύτερα. Και οι σχέσεις. Κι εμείς. Η γενίκευση του «κακού», αυτό το «Όλοι», κάνει το κακό ακόμα χειρότερο. Γιατί στερεί την ελπίδα. Και μαζί τσουβαλιάζει… Όταν ακούς αυτό το «Όλοι» τράβα γραμμές. Είτε απόστασης, είτε διαγραφής… Και τα δυο σωστά. Γιατί αυτός/η που το λέει κάνει κακό. Και στον εαυτό του και στους άλλους. Καταδικάζεται σε μοναξιά.
Άδικα. Σαν κάποιον που μπαίνει φυλακή για φόνο, χωρίς να έχει κάνει φόνο. Με τη διαφορά ότι θύμα και θύτης είναι ο ίδιος. Δεν υπάρχει λοιπόν «Όλοι» κι «Όλες». Είναι πλάνη. Είναι η επιτομή του λάθους και της υποκρισίας. Λάθος αν γίνεται αθώα, υποκρισία αν γίνεται συνειδητά. Ο κάθε άντρας και η κάθε γυναίκα είναι διαφορετικοί. Ο κάθε έρωτας είναι διαφορετικός. Η κάθε σχέση είναι διαφορετική. Το μόνο «Όλοι» που στέκει είναι ότι «Όλοι είμαστε μοναδικοί». Αν θα είμαστε και μόνοι, ας το αποφασίσουμε τουλάχιστον εμείς κι όχι κάποιος άλλος. Όχι έτσι. Με γενικότητες και γενικεύσεις. Στον έρωτα είσαι εσύ και ο άλλος. Ο άλλος κι εσύ. Και κάθε φορά που ερωτεύεσαι να νιώθεις σαν να είναι η πρώτη φορά. Γιατί είναι. Πολλές φορές ακόμη και με τον ίδιο άνθρωπο…
Σκέψου το. Και μην ακούς κανέναν. Μόνο την ψυχή σου. Στο λέει ένας άνθρωπος που ακούει το μυαλό του μόνο όταν η ψυχή του δεν του μιλάει… Επώδυνο. Αλλά συμβαίνει.
Περιμένω τα μηνύματά σου στο Instagram
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Κορίτσι μου, είσαι δικιά σου… Μόνο δικιά σου