Μέχρι να παντρευτείς θα γιάνει!
Μη μου πείτε ότι δεν έχετε ακούσει κι εσείς αυτή τη φράση από τη μαμά σας ή τη γιαγιά σας.
Εμένα πάντως με έχει στοιχειώσει αφού κάθε φορά που χτυπούσα όταν ήμουν παιδί η γιαγιά μου έλεγε: «Μη στενοχωριέσαι παιδάκι μου. Μέχρι να παντρευτείς θα γιάνει!».
Αν τότε είχα αντίλογο κι αν καταλάβαινα τι εννοούσε ο… ποιητής θα της απαντούσα «Δεν είναι και πολύ ενθαρρυντικό αυτό που μου λες γιαγιάκα μου! Αν είναι να περιμένω να γίνω 30 χρονών για να γιάνει η πληγή, θα κλάψω πιο δυνατά. Και επίσης γιατί πρέπει να παντρευτώ;».
Τώρα που μεγάλωσα τα μικρά σημάδια που μου έχουν μείνει από παιδικούς τραυματισμούς, αν και δεν με πολυενοχλούν πλέον αφού τα έχω συνηθίσει, σίγουρα αν θα είχα την εναλλακτική για τα παιδιά μου δεν θα ήθελα να υπάρχουν. Βαθιές γρατζουνιές από το ποδόσφαιρο (ναι έπαιζα κι εγώ ποδόσφαιρο με τα αγόρια στις αλάνες), καψίματα από εξατμίσεις (sorry μπαμπά αλλά ο Πέτρος είχε παπί όταν τον γνώρισα), και άτσαλες πληγές από επίμονο ξύσιμο.
Αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο –ειδικά από τότε που έγινα μαμά- είναι η σωστή και γρήγορη αντιμετώπιση ενός τραύματος. Και αυτή αποτελείται από το τρίπτυχο Καθαρισμός – Προστασία – Επούλωση! Δηλαδή, ο σωστός καθαρισμός της πληγής, η προστασία της από εξωτερικούς παράγοντες και η γρήγορη επούλωσή της χωρίς να αφήνει σημάδια και ουλές.
Διαβάστε περισσότερα στο Mothersblog.gr
Bloggers
