Κατερίνα Μισιχρόνη: «Θα άλλαζα την εμφάνισή μου για ρόλο που πιστεύω πολύ»
Η Κατερίνα Μισιχρόνη «ανοίγει τα χαρτιά της» και μιλά για τα πρώτα της βήματα στο χώρο της υποκριτικής, για την ενασχόλησή της με την ελαιοπαραγωγή, για τον κορονοϊό και την κατάσταση στον κλάδο των ηθοποιών, ενώ ταυτόχρονα αποκαλύπτει τα νέα επαγγελματικά της σχέδια και τον λόγο για τον οποίο αποφάσισε τώρα να αλλάξει εντελώς τα μαλλιά της.
Είναι -χωρίς αμφιβολία- το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Η εντυπωσιακή εμφάνισή της, η αύρα και ο αέρας μιας άλλης εποχής που «κουβαλάει» σε κάνουν στην αρχή να πιστεύεις ότι ίσως δυσκολευτείς να την προσεγγίσεις. Αλλά στην περίπτωση της Κατερίνας Μισιχρόνη ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Είναι το πιο προσιτό πλάσμα του κόσμου.
Συναντηθήκαμε σε ένα όμορφο καφέ των Εξαρχείων, εκεί όπου μένει τα τελευταία χρόνια, και από τα πρώτα λεπτά αισθάνθηκα σαν να μιλάω σε μία φίλη που είχα να δω από τα παλιά. Η Κατερίνα είναι ένα οικείο, δικό σου πρόσωπο με το οποίο μπορείς να μιλάς για ώρες. Να μιλάς για σοβαρά θέματα, να γελάς πολύ, να ανταλλάσσεις απόψεις και να φεύγεις «γεμάτη» από την κουβέντα μαζί της. Είναι ο πιο cool και ταυτόχρονα γλυκός άνθρωπος του κόσμου!
Κορίτσια, ας γνωρίσουμε καλύτερα την Κατερίνα...
Θέλω να ξεκινήσουμε λέγοντάς μου κάποια πράγματα για σένα…
Πιστεύω και έχω επενδύσει πολύ στη φιλία, όπως επενδύω πολύ στις ανθρώπινες σχέσεις. Αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά. Μου αρέσει να απολαμβάνω την παρέα των φίλων μου. Όσον αφορά τα ενδιαφέροντά μου, μου αρέσει το σινεμά, οι εκδρομές, οι αποδράσεις και τα ταξίδια. Μου αρέσει να μαγειρεύω, να διαβάζω τα βιβλία μου. Διαβάζω πάρα πολύ. Ακόμη, μου αρέσει να περνώ χρόνο με το σκυλάκι μου, την Μπιζού, να βγαίνουμε μεγάλες βόλτες, να περπατάω και να ακούω μουσική.
Από την Ψυχολογία στην Υποκριτική. Πώς αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός και πώς ξεκίνησες;
Νομίζω ότι το πέρασμα από την ψυχολογία στο χορό και από τον χορό στην υποκριτική έγινε κάπως τυχαία. Αν και δεν πιστεύω ακριβώς στο τυχαίο. Μέσα από μια σειρά ακροάσεων που έκανα με πήραν και ξεκίνησα να δουλεύω. Μετά άρχισα να ασχολούμαι πιο σοβαρά, διάβασα, έκανα σεμινάρια και σπούδασα υποκριτική και τελικά κάπως «ξέμεινα» σε αυτόν τον χώρο. Τον αγάπησα.
Έχεις κάνει κάποιες δουλειές στο εξωτερικό. Φαντάζομαι θέλει πολύ κυνήγι. Θα σκεφτόσουν να φύγεις μόνιμα έξω και να κυνηγήσεις μια διεθνή καριέρα;
Θα ήταν επιθυμία μου να μπορώ να δουλεύω και στο εξωτερικό. Έχω δουλέψει και έχω μείνει στο εξωτερικό. Είναι μια σπουδαία εμπειρία, αλλά και μια δύσκολη αγορά. Είμαι ευτυχής και ευγνώμων για όσες φορές έχει συμβεί και ανοιχτή στο να ξανασυμβεί. Όποιο project μού κινεί το ενδιαφέρον και νιώθω ότι μπορώ να συνδεθώ με αφορά. Από όπου κι αν έρχεται.
Συμμετείχες σε δύο παραστάσεις αυτόν τον χειμώνα. Στις «Επικίνδυνες Σχέσεις» και στην «Έντα Γκάμπλερ». Θα συνεχιστεί κάποια από αυτές και την επόμενη σεζόν;
Αυτό που γνωρίζω αυτήν τη στιγμή είναι ότι η «Έντα Γκάμπλερ» θα συνεχιστεί από τον χειμώνα. Δεν ξέρω ακόμα αν θα είμαστε στο θέατρο Άλμα- όπου παιζόταν- ή σε κάποιο άλλο θέατρο. Ο σκηνοθέτης, Θέμης Μουμουλίδης, μας ενημέρωσε απλώς ότι θα συνεχίσουμε. Η συγκεκριμένη παράσταση πήγαινε καλά και δεν καταφέραμε να ολοκληρώσαμε τον κύκλο των παραστάσεων. Για τις «Επικίνδυνες Σχέσεις» δε γνωρίζω τι θα συμβεί. Ξέρω απλώς ότι χρωστάμε λίγες ακόμα παραστάσεις. Δεν ξέρω ποια είναι η πρόθεση του σκηνοθέτη. Μακάρι, όμως, να συνεχιστούν.
Πώς αισθάνθηκες που διακόπηκαν «βίαια» -λόγω κορονοϊού- οι θεατρικές παραστάσεις στις οποίες συμμετείχες;
Εκείνη τη μέρα τη θυμάμαι. Ήταν Πέμπτη βράδυ και είχαμε παράσταση «Έντα Γκάμπλερ» στο θέατρο Άλμα. Ενώ ετοιμαζόμασταν όλοι οι ηθοποιοί, έρχεται ο σκηνοθέτης, ο Θέμης Μουμουλίδης, και μας λέει «παιδιά δε θα πραγματοποιηθεί η παράσταση», γιατί λίγη ώρα πριν είχε βγει το διάγγελμα του Πρωθυπουργού για τα μέτρα προστασίας ενάντια στον κορονοϊό. Ανεβήκαμε στα καμαρίνια και μαζέψαμε τα πράγματά μας. Φυσικά και στενοχωρήθηκα. Εκείνο το βράδυ ήταν πολύ δύσκολο για όλους.
Στις «Επικίνδυνες Σχέσεις» βλέπουμε δύο πρώην εραστές να αρέσκονται να προκαλούν ο ένας τον άλλο σε επικίνδυνα παιχνίδια που σκοπό έχουν την αποπλάνηση, μύηση και διαφθορά των θυμάτων τους. Που ακροβατούν ανάμεσα στη λογική και τα πάθη. Εσύ στη ζωή σου έχεις ως οδηγό τη λογική ή το συναίσθημα;
Θεωρώ ότι κατά βάση είμαι συναισθηματικός άνθρωπος. Αυτό είναι το πρώτο που μου βγαίνει. Ωστόσο, προσπαθώ να επεξεργάζομαι τον εαυτό μου και να προχωρώ όσο μπορώ, να εξελίσσομαι προσωπικά, προσπαθώ να υπάρχει μια ισορροπία. Ο,τιδήποτε, όμως, με ωθεί σε ένα άκρο και με κάνει να χάνω τον εαυτό μου – όχι με έναν υγιή τρόπο- προσπαθώ να το κατανοήσω.
Με τι κριτήριο λες «ναι» σε μια δουλειά;
Πολύ σημαντικό – για μένα- είναι το κείμενο και οι συντελεστές. Και δεν εννοώ αν είναι αναγνωρίσιμα τα πρόσωπα ή όχι. Εννοώ αν μπορεί να υπάρξει μια κοινή συνεννόηση. Επίσης, είναι σημαντικός ο τρόπος που με προσεγγίζει κανείς. Δηλαδή, όταν κάποιος έχει την καλοσύνη και την ευγένεια να με σκεφτεί και να μου προτείνει μια δουλειά, παίζει για μένα σημασία ο τρόπος που θα με προσεγγίσει. Και, βέβαια, το τι όραμα έχει.
Στον επαγγελματικό σου χώρο έχεις βιώσει τον ανταγωνισμό; Και αν ναι, περισσότερο από άνδρες ή γυναίκες;
Έχω αισθανθεί ανταγωνισμό και από άντρα και από γυναίκα. Μπορώ να σου πω ότι από άντρα έχω αισθανθεί μεγαλύτερο ανταγωνισμό. Είναι απίστευτο! Δεν μπορώ ούτε να το καταλάβω, ούτε να το ερμηνεύσω, αλλά το έχω δεχτεί. Αντιμετώπισα τη συγκεκριμένη κατάσταση με ψυχραιμία και υπομονή και με προσπάθεια να το εξωτερικεύσω και να φτάσουμε σε ένα σημείο συνεννόησης, που δεν έχει πετύχει πάντα. Με μια αντίδραση και μια αντίσταση- σε ευγενικά πλαίσια- σε ό,τι αφορά τη δουλειά, έχω κάνει προσπάθεια να βρω ανταπόκριση. Να καταλάβω γιατί, να το συζητήσουμε. Όταν δω ότι αυτό δεν είναι εφικτό, προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη και συνεπής ως προς τον εαυτό μου και τη δουλειά μου.
Θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφος. Ποια είναι η μεγαλύτερη αγάπη σου και γιατί;
Η μεγάλη μου αγάπη τολμώ να ομολογήσω ότι είναι το σινεμά. Αγαπώ εξίσου και το θέατρο και την τηλεόραση για διαφορετικούς λόγους.
Υπάρχει κάποιος ρόλος που ονειρεύεσαι να υποδυθείς;
Δε σκέφτομαι έτσι, γιατί μου αρέσει να μου έρχονται πράγματα που με εκπλήσσουν ή που εγώ δεν έχω σκεφτεί και με σκέφτηκαν άλλοι για αυτά. Με ενδιαφέρουν οι ρόλοι που έχουν κάτι να πουν. Το κείμενο για μένα είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Έχει τύχει να αυτοπροταθείς σε κάποιο project;
Δεν το έχω κάνει ποτέ, επειδή δεν είναι στον χαρακτήρα μου ή ίσως επειδή με πιάνει αμηχανία. Θεωρώ πως ό,τι είναι να έρθει, θα έρθει. Δε μου αρέσει να εκβιάζω τα πράγματα. Μπορεί αυτό να μην είναι εκβιασμός -δεν το κατακρίνω. Απλά μου είναι κάπως ξένο. Αλλά σίγουρα έχω δει δουλειές για τις οποίες έχω πει ότι εκεί θα ήθελα να συμμετάσχω κι εγώ.
Αν μπορούσες να διαλέξεις έναν ρόλο που θα ήθελες να υποδυθείς σε μια ταινία, ποιος θα ήταν αυτός;
Θα ήθελα να υποδυθώ τον ρόλο της Gena Rowlands στην ταινία a Woman Under The Influence.
Πώς βίωσες την καραντίνα και τον εγκλεισμό λόγω κορονοϊού; Φοβήθηκες;
Πέρασα την καραντίνα στο σπίτι μου, στα Εξάρχεια. Σίγουρα με έπιασε μια αγωνία σε ό,τι αφορά την υγεία μου, την υγεία όλου του κόσμου και των κοντινών μου ανθρώπων. Φοβήθηκα σε πρώτο στάδιο. Σε δεύτερο στάδιο, στενοχωρήθηκα πολύ. Γιατί όλο αυτό που συμβαίνει με τη ζωή, τον κόσμο, την κλιματική αλλαγή, τις επιδημίες είναι τόσο παράξενο. Άρχισα να σκέφτομαι πού πάμε σαν ανθρώπινο είδος, πού πάει ο πλανήτης, τι έχουμε κάνει λάθος, τι μπορούμε να αλλάξουμε. Πιστεύω ότι ο κορονοϊός έχει πολλές προεκτάσεις και πρώτα από όλα έχει να κάνει με την υγεία. Σε δεύτερη και σε τρίτη ανάγνωση πιστεύω ότι έχει προεκτάσεις προσωπικές, ψυχολογικές, συναισθηματικές. Πέρα και από την τεράστια οικονομική επίπτωση. Είναι μια δύσκολη και πρωτόγνωρη κατάσταση.
Στο facebook έχεις φωτογραφία προφίλ με το «Support Art Workers». Πώς είδες την αντιμετώπιση του κράτους απέναντι στους καλλιτέχνες; Πώς βλέπεις γενικότερα την κατάσταση στο χώρο σου από εδώ και στο εξής;
Ενημερώνομαι και διαβάζω πάρα πολύ για να είμαι συγχρονισμένη με τα γεγονότα. Χαίρομαι με τη δημιουργία του «Support Art Workers», αλλά έχω μια ανησυχία σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση του κράτους. Δεν είμαι βέβαιη αν έχει σταθεί με αληθινό ενδιαφέρον και κατανόηση πάνω στο ζήτημα της τέχνης και κυρίως των ανθρώπων που υπηρετούν την τέχνη. Και δεν ξέρω κατά πόσο εμείς οι ίδιοι σαν κλάδος αλληλοϋποστηριζόμαστε. Αυτήν τη στιγμή, αισθάνομαι μεγάλη αγωνία για τον κλάδο μου.
Ασχολείσαι και με την παραγωγή ελαιόλαδου…
Ναι, είμαι ελαιοπαραγωγός. Έχω βγάλει, δηλαδή, το δικό μου brand και το δικό μου μπουκάλι. Δεν είναι οικογενειακή επιχείρηση. Ασχολούμαι μόνο εγώ με τον ξάδερφό μου. Η εμβέλεια των εξαγωγών είναι περιορισμένη, γιατί ό,τι κάνουμε το κάνουμε εμείς οι δύο προσωπικά. Ωστόσο, προσπαθώ να μεγαλώσω αυτό το πράγμα, γιατί είναι κάτι που το αγαπώ πολύ. Επίσης, ασχολούμαι με τα σεμινάρια ελαιογνωσίας, τα οποία «έτρεχαν» για κάποια χρόνια σε ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της Σαντορίνης. Στράφηκα σε αυτόν τον τομέα, γιατί αγαπώ πολύ το ελαιόλαδο και τη γη. Είναι κάτι που με συνδέει με τις ρίζες μου. Τα ελαιόδεντρα βρίσκονται στη Ζαχάρω. Ο παππούς μου- από την πλευρά του πατέρα μου -κατάγεται από εκεί. Έχω περάσει πολύ χρόνο από τα παιδικά μου χρόνια -και όχι μόνο- εκεί. Είναι ένα εύφορο, προικισμένο μέρος και αυτό με συνδέει με τις ρίζες μου. Προς το παρόν εξάγουμε το λάδι στην Αγγλία, στη Νορβηγία και στη Γερμανία.
Αυτή η ενασχόληση σού δημιουργεί και κάποια οικονομική ασφάλεια με την έννοια ότι στο επάγγελμα του ηθοποιού κυριαρχεί η ανασφάλεια;
Όχι, δεν το είδα έτσι εξ αρχής. Προέκυψε με ένα τυχαίο περιστατικό και κάπως το πήρα πιο ζεστά. Αρχικά, με ενέπνευσε δημιουργικά και συναισθηματικά λόγω των αναμνήσεων που είχα και της αγάπης που έχω για τη γη. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, όμως, φυσικά και το βλέπω έτσι. Δε συντηρούμαι από αυτό προς το παρόν, αλλά μέσα μου σκέφτομαι ότι αν εξελιχθεί και πάει καλά θα μπορούσε ίσως στο μέλλον κάτι τέτοιο να συμβεί.
Πρόσφατα άλλαξες εντελώς look. Πώς πήρες την απόφαση να κόψεις τόσο κοντά τα μαλλιά σου;
Το θέλω τα τελευταία χρόνια. Μου αρέσουν τα κοντά μαλλιά, αυτό το στυλ. Λόγω της δουλειάς μου δεν μπορούσα να το κάνω τόσο καιρό, οπότε τώρα, που είχα τόσο χρόνο ελεύθερο, πήρα την απόφαση να το τολμήσω. Επισκέφθηκα κάποια στιγμή τον κομμωτή μου, τον κοίταξα, με κοίταξε και του είπα «μήπως ήρθε η ώρα;». Μου απάντησε «ναι» και έτσι έγινε. Δεν του είπα καν τι θα κάνει. Έκανε ό,τι ήθελε και αυτό είναι το αποτέλεσμα.
Έχεις σκεφτεί ποτέ να αλλάξεις το χρώμα των μαλλιών σου;
Δε μου αρέσουν τα πράγματα που δεν είναι φυσικά. Αλλά ότι μπορεί να μου τη δώσει κάποια στιγμή και να το κάνω, ναι μπορεί να το κάνω. Γενικά, με τα μαλλιά είμαι cool.
Θα άλλαζες την εμφάνισή σου για κάποιον ρόλο; Για παράδειγμα, να πάρεις πολλά κιλά ή να άλλαζες δραστικά τα μαλλιά σου;
Για ρόλο και για σκηνοθέτη που θα πίστευα πολύ ναι, θα το έκανα. Αυτό, άλλωστε, είναι και το ενδιαφέρον σε αυτήν τη δουλειά: η μεταμόρφωση. Αλλιώς δεν έχει νόημα.
Εκτός από τη θεατρική παράσταση «Έντα Γκάμπλερ» που θα συνεχιστεί, υπάρχουν άλλα επαγγελματικά σχέδια για την επόμενη σεζόν;
Έχει πάρει το πράσινο φως η σειρά «Έξι νύχτες στην Ακρόπολη» από το κανάλι της ΕΡΤ. Είναι μια σειρά εποχής για την οποία είχαμε ξεκινήσει γυρίσματα πριν από αρκετούς μήνες. Έπειτα διεκόπησαν, αλλά όχι λόγω κορονοϊού. Για άλλους λόγους. Και τώρα πρόκειται να συνεχίσουμε και να ολοκληρώσουμε τα γυρίσματα. Είναι ένα σίριαλ εποχής, το μοναδικό διήγημα που έχει γράψει ο Σεφέρης και ένα project που το πιστεύω.
Ως πρώην χορεύτρια που ήσουν, γυμνάζεσαι;
Επειδή ήμουν χορεύτρια, έχω μια καλή σχέση με το σώμα μου. Πριν λίγο καιρό έκανα yoga και pilates, αλλά και stretching στο σπίτι. Αυτό που κάνω τώρα είναι ότι περπατάω πάρα πολύ. Θέλω να ξαναξεκινήσω τα μαθήματα χορού και ίσως το τρέξιμο.
Ακολουθείς κάποια συγκεκριμένη διατροφή;
Δεν κάνω κάτι ιδιαίτερο. Έχω μια συναίσθηση. Αν, για παράδειγμα, φάω τρεις φορές την εβδομάδα έξω, σίγουρα τις υπόλοιπες μέρες θα μείνω στο σπίτι και θα μαγειρέψω κάτι ελαφρύ. Αλλά δεν έχω συγκεκριμένους περιορισμούς. Απλά δε μου αρέσει να ξεπερνώ το μέτρο. Το μέτρο του καθενός, βέβαια, είναι προσωπικό. Μου αρέσουν πολύ τα φρούτα και τα λαχανικά, τρώω όσπρια, ενώ τρώω ελάχιστο κρέας. Και πίνω πολύ νερό.
Θα κάνεις καλοκαιρινές διακοπές;
Θα πάω σίγουρα στη Ζαχάρω και ίσως πάω για λίγο στα Κύθηρα. Πρόσφατα πήγα και στον τόπο καταγωγής μου, στη Θεσσαλονίκη, για να δω τους γονείς μου. Είχα να πάω πάρα πολύ καιρό λόγω καραντίνας. Επισκέφθηκα, όμως, και την Ερεικούσσα, ένα νησάκι απέναντι από την Κέρκυρα, το οποίο αγαπώ πολύ, γιατί είναι ακόμα αμόλυντο και αυθεντικό.
Διάβασε ακόμα: Αντελίνα Βαρθακούρη: «Όταν αγαπάς πολύ, όλα περνάνε μαγικά»